Polskie Towarzystwo Historyczne

Liczba wyników: 12052

Strona: 57

Typ zjawisk	Rodzaj zjawiska	Pora roku	Rok wystąpienia	Ew. rok początku	Ew. rok końca	Miesiąc wystąpienia	Ew. miesiąc początku	Ew. miesiąc końca	Dzień wystąpienia	Ew. dzień początku	Ew. dzień końca	Region	Opcje
Masowe choroby zakaźne			1656	0	0				0	0	0	Pomorskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Gąsiorowski Ludwik, Zbiór wiadomości do historyi sztuki lekarskiej w Polsce, I—II. Poznań 1853. Adres bibliograficzny: Namaczyńska S., Kronika klęsk elementarnych w Polsce i w krajach sąsiednich w latach 1648-1696, Lwów 1937, s. 160. Dosłowny zapis źródła: Gąsiorowski, II, 76: W roku 1656 roznieśli Szwedzi morową zarazę po Polsce. W Gdańsku z tego powodu umarło 8.962 osób. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Badyna Piotr Postać digitalna:
Masowe choroby zakaźne			1656	0	0				0	0	0	Wielkopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Łukaszewicz Józef, Krótki historyczno-statystyczny opis miast i wsi w powiecie krotoszyńskim, I—II, Poznań 1869. Adres bibliograficzny: Namaczyńska S., Kronika klęsk elementarnych w Polsce i w krajach sąsiednich w latach 1648-1696, Lwów 1937, s. 163 Dosłowny zapis źródła: Łukaszewicz, Op. miast i wsi w pow. krotosz., II, 190: W roku 1656 od Października aż do Marca 1657 roku panowało w wszystkich trzech miasteczkach (Stare Zduny, niem. Zduny i Sieniutowo)dzisiejsze Zduny składających i w wsiach okolicznych okropne powietrze morowe. W Zdunach większa część mieszkańców na nie wymarła, a dwie wsie graniczące z Zdunami, to jest Łacnowo i Wszystko utraciwszy w tem powietrzu wszystkich a wszystkich zgoła mieszkańców, znikły w skutek tego z powierzchni ziemi. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Badyna Piotr Postać digitalna:
Masowe choroby zakaźne		Jesień	1656	0	0				0	0	0	Pomorskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Pamiętniki Łosia obejmujące wydarzenia od 1646—1667, wyd. Pauli Żegota. Kraków 1858. Adres bibliograficzny: Namaczyńska S., Kronika klęsk elementarnych w Polsce i w krajach sąsiednich w latach 1648-1696, Lwów 1937, s. 161. Dosłowny zapis źródła: Łoś, 24—5: Chojnice oblężone pod koniec października, 3 listopada poddają się wojskom polskim. """"I tam dziwna rzecz przytrafiła się: albowiem p. Sikorski, sługa księdza biskupa kujawskiego Gniewosza, przyjechał do chorągwie naszej, do krewnego swego P. Piotra Dębińskiego, zapowietrzony. Układł się w jednymże szałasu dość małym na noc z p. Dębińskim: nazajutrz umarłego zastano, a p. Dębińskiemu nic nieszkodziło. Co się i na wielu miescach trafiło, iżeśmy zastawili trupów, jedli i pili pozostałe comestibilia nasi (żołnierze), a nic nie szkodziło powietrze, które na ten czas panowało na włości.""""""""oś, 24—5: Chojnice oblężone pod koniec października, 3 listopada poddają się wojskom polskim. """"I tam dziwna rzecz przytrafiła się: albowiem p. Sikorski, sługa księdza biskupa kujawskiego Gniewosza, przyjechał do chorągwie naszej, do krewnego swego P. Piotra Dębińskiego, zapowietrzony. Układł się w jednymże szałasu dość małym na noc z p. Dębińskim: nazajutrz umarłego zastano, a p. Dębińskiemu nic nieszkodziło. Co się i na wielu miescach trafiło, iżeśmy zastawili trupów, jedli i pili pozostałe come""""""""ś, 24—5: Chojnice oblężone pod koniec października, 3 listopada poddają się wojskom polskim. """"I tam dziwna rzecz przytrafiła się: albowiem p. Sikorski, sługa księdza biskupa kujawskiego Gniewosza, przyjechał do chorągwie naszej, do krewnego swego P. Piotra Dębińskiego, zapowietrzony. Układł się w jednymże szałasu dość małym na noc z p. Dębińskim: nazajutrz umarłego zastano, a p. Dębińskiemu nic nieszkod"""""""", 24—5: Chojnice oblężone pod koniec października, 3 listopada poddają się wojskom polskim. """"I tam dziwna rzecz przytrafiła się: albowiem p. Sikorski, sługa księdza biskupa kujawskiego Gniewosza, przyjechał do chorągwie naszej, do krewnego swego P. Piotra Dębińskiego, zapowietrzony. Układł się w jednymże szałas"""""""" 24—5: Chojnice oblężone pod koniec października, 3 listopada poddają się wojskom polskim. """"I tam dziwna rzecz przytrafiła się: albowiem p. Sikorski, sługa księdza biskupa kujawskiego Gniewosza, przyjechał do chorągwie """"""""24—5: Chojnice oblężone pod koniec października, 3 listopada poddają się wojskom polskim. """"I tam dziwna rzecz przytrafiła się: """"""""4—5: Chojnice oblężone pod koniec pa Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Badyna Piotr Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Powodzie		1601	0	0				0	0	0	Małopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Kiryk F., Dzieje powiatu myślenickiego w okresie przedrozbiorowym, [w:] Monografia powiatu myślenickiego, t. 1, Historia, pod red. Romana Reinfussa, Kraków 1970, s. 82. Dosłowny zapis źródła: Nie można także wykluczyć i klęsk żywiołowych. O jednej z nich słyszymy w r. 1601, kiedy księga wójtowska zanotowała: """"niebezpieczność powietrza morowego zachodziła i zaszła"""", zdarzały się nierzadko niszczące wylewy Raby, ale najczęstsze były pożary.""""""""ie można także wykluczyć i klęsk żywiołowych. O jednej z nich słyszymy w r. 1601, kiedy księga wójtowska zanotowała: """"niebezpieczno""""""""e można także Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Powodzie		0	0	1559				0	0	0	Małopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Kiryk F., Rozwój urbanizacji Małopolski XIII-XVI w., Województwo krakowskie (powiaty południowe), Kraków 1985, s. 115. Dosłowny zapis źródła: W 1559 r. nadał król mieszczanom, w miejsce utraconych przez wylewy Dunjaca pola, pewne role i łąki oraz nieużytki, w tym wyspę na Dunajcu, następnie role i gaje zw. Pachry, zadroże, Laska, Korycińska, zapowietrze i Węglarki; Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Powodzie		1564	0	0				0	0	0	Małopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Kiryk F., Rozwój urbanizacji Małopolski XIII-XVI w., Województwo krakowskie (powiaty południowe), Kraków 1985, s. 114, 115. Dosłowny zapis źródła: […] lustracje miasta z 1564 i 1569. Czytamy tam, iż w 1564 r. spustoszały zarówno łaźnia jak i młyn za miastem na Dunjacu, posiadający też koło foluszowe i piłę. Odbudowujące się, po następujących co kilkanaście lat pożarach i wylewach Dunajaca miasto nie utrzymało w XVI w. pozycji ośrodka rynku lokalnego, jakkolwiek było nim bezspornie w XV i przez pierwszą połowę XVI w. […] Liczne pożary (1465, 1477, 1542, 1562, 1574) oraz epidemie niszczyły miasto w obrębie murów, zaś poza murami coroczne niemal wylewy Dunajca. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Powodzie		0	1602	1611				0	0	0	Podkarpackie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Maciąga M., Stosunki wiejskie w królewszczyznach nad dolną Wisłoką w XVII-XVIII w., [w:] Mielec. Dzieje miasta i regionu, t. 1, Czasy przedrozbiorowe i w okresie niewoli, pod red. Feliksa Kiryka, Mielec 1984, s. 240. Dosłowny zapis źródła: Nie tylko zachłanni sąsiedzi uszczuplali królewskie posiadłości. Niemałe szkody w gruntach uprawnych wyrządzały wody rzeczne. W Przykopie na początku XVII w. Wisła zabrała niemal połowę pól. """"W tey wsi Wisła brzegi często podrywa, zaczem diminucja poddanych y gruntu być musi"""" — zaznaczyła komisja lustratorska. W latach 1602-1611 wody Wisły zniosły tu trzy gospodarstwa zagrodników wraz z ich mieszkańćami.""""""""ie tylko zachłanni sąsiedzi uszczuplali królewskie posiadłości. Niemałe szkody w gruntach uprawnych wyrządzały wody rzeczne. W Przykopie na początku XVII w. Wisła zabrała niemal połowę pól. """"W tey wsi Wisła brzegi c""""""""e tylko zachłanni sąsied Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Powodzie		0	1602	1611				0	0	0	Podkarpackie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Maciąga M., Stosunki wiejskie w królewszczyznach nad dolną Wisłoką w XVII-XVIII w., [w:] Mielec. Dzieje miasta i regionu, t. 1, Czasy przedrozbiorowe i w okresie niewoli, pod red. Feliksa Kiryka, Mielec 1984, s. 240-241. Dosłowny zapis źródła: Przypadki zatapiania ról przez sąsiadów notowane są także w okresie późniejszym. W roku 1738 właścicielka Chorzelowa i Malinia, wojewodzina Innflancka, nakazała na rzece płynącej przez tuszowskie łąki usypać groblę, czyniąc w Tuszowie """"wielką szkodę w łąkach i gruntach przez zalewanie wodą"""".""""""""rzypadki zatapiania ról przez sąsiadów notowane są także Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Powodzie		0	1650	1675				0	0	0	Lubelskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Wojciechowski S., Sochacka A., Szczygieł R., Osady zaginione i o zmienionych nazwach historycznego województwa lubelskiego, [w:] Dzieje Lubelszczyzny, t. IV, Warszawa 1986, s. 31. Dosłowny zapis źródła: Osada ta występuje po raz pierwszy e 1626 r. w parafii Borów, zatem w granicach woj. Lubelskiego, gdyż prafia ta, leżąc nad Wisłą nigdy nie sięgała na jej lewy brzeg. W drugiej połowie XVII w. wieś tę pisano Boxin. W tej formie występuje w rejestrach podatkowych z l. 1663, 1668 i 1673 już jako wieś pusta. Otatni zapis pochodzący z 1685 r. ma charakter formularzowy i odnosi się niewątpliwie do okresu wcześniejszego. Bokszyn jako wieś już wtedy nie istniał. Został więc w trzeciej ćwierci XVII w. opuszczony przez mieszkańców, lub tereny jego zabrała Wisła, gdyż leżał na obszarze zalewanym. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Powodzie		0	1701	1795				0	0	0	Podkarpackie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Wojciechowski S., Sochacka A., Szczygieł R., Osady zaginione i o zmienionych nazwach historycznego województwa lubelskiego, [w:] Dzieje Lubelszczyzny, t. IV, Warszawa 1986, s. 34. Dosłowny zapis źródła: brandwica, gm. Pysznica, woj. Tarnobrzeskie. […] W końcu XV w. źródła poświadczają istnienie dwu wsi: Branwicza Maior i Minor […] Później nie występuje, zapewne wchłonięta przez Branwicę Dużą, lub została w XVIII w. zniszczona przez San, który w tym czasie zmienił koryto. Nazwa obecna dla całej osady Brandwica ukształtowała się w drugiej połowie XIX w. i tak do dziś. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Powodzie		0	0	1529				0	0	0	Lubelskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Wojciechowski S., Sochacka A., Szczygieł R., Osady zaginione i o zmienionych nazwach historycznego województwa lubelskiego, [w:] Dzieje Lubelszczyzny, t. IV, Warszawa 1986, s. 48. Dosłowny zapis źródła: Leżał nad Wisłą obok Sieciechowa i był w XV w. wlasnością biskupstwa krakowskiego. Była to stara wieś [co najmniej XII wieczna]. […] Ostatni raz wykazano Dobyechow circa Vislam w 1529 r. jako płacący dziesięcinę kantorowi sandomierskiemu, zaznaczając jednak, iż po powodzi nic nie płacił, gdy powodzi nie było, płacił 12 groszy. Była to tak mała kwota, że już to mogę być dowodem dogorywania wsi. Mogła ona leżeć na wysokim brzegu, ale jej pola uprawne leżały w zalewowej dolinie Wisly, gdzie były żyzne mady. Zatem nie domy mieszkalne niszczyła Wisła, lecz pola i zbiory na nich, ludność więc musiała przenieść się gdzie indziej, skutkiem czego wieś zniknęła. Mogło się to dokonać już około 1530 r., gdyż rejestr poborowy z 1531 r. ani żaden późniejszy tej wsi nie notuje. Słuszny był domysł, że to Wisła zniszczyła tę wieś. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Powodzie		0	1673	1789				0	0	0	Lubelskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Wojciechowski S., Sochacka A., Szczygieł R., Osady zaginione i o zmienionych nazwach historycznego województwa lubelskiego, [w:] Dzieje Lubelszczyzny, t. IV, Warszawa 1986, s. 57. Dosłowny zapis źródła: W 1564 r. zanotowano, iż przy przewozie wislanym, zwanym Gromkym, """"jest nowa osada wolaków"""". W ciągu następnych dziesięcioleci przekształciła się ona w samodzielną wieś, notowaną w parafii gołąbskiej. […] W 1664 r. nosiła ona nazwę Gromkowa Wola i miała 22 domy, w 1673 r. już tylko dwa domy, zaś w 1781 r. jedna chałupa i karczma Proboszczowska. Z kolei w 1789 r. zanotowano, iż """"wieś Wola Gromkowa […] spustoszała i zaginęła"""". Później już nie była notowana. Widocznie została zniszczona przez nurt Wisły, leżała bowiem nad tą rzeką."""""""" 1564 r. zanotowano, iż przy przewozie wislanym, zwanym Gromkym, """"jest nowa osada wolaków"""". W ciągu następnych dziesięcioleci przekształciła się ona w samodzielną wieś, notowaną w parafii gołąbskiej. […] W 1664 r. nosiła ona nazwę Gromkowa Wola i miała 22 domy, w 1673 r. już tylko dwa domy, zaś w 1781 r. jedna chałupa i karczma Proboszczowska. Z kolei w 1789 r. zanotowano, iż """"wieś Wola Gromkowa […] spustoszała i zaginęła"""". Później już nie była notowana. Widoczni""""""""1564 r. zanotowano, iż przy przewozie wislanym, zwanym Gromkym, """"jest nowa osada wolaków"""". W ciągu następnych dziesięcioleci przekształciła się ona w samodzielną wieś, notowaną w parafii gołąbskiej. […] W 1664 r. nosiła ona nazwę Gromkowa Wola i miała 22 domy, w 1673 r. już tylko dwa domy, zaś w 1781 r. jedna chałupa i karczma Proboszczowska. Z kolei w 1789 r. zanotowano, iż """"wieś Wola Gromkowa […]""""""""564 r. zanotowano, iż przy przewozie wislanym, zwanym Gromkym, """"jest nowa osada wolaków"""". W ciągu następnych dziesięcioleci przekształciła się ona w samodzielną wieś, notowaną w parafii gołąbskiej. […] W 1664 r. nosiła ona nazwę Gromkowa Wola i miała 22 domy, w 1673 r. już tylko dwa domy, zaś w 1781 r. jedna chałupa i karczma Proboszc""""""""64 r. zanotowano, iż przy przewozie wislanym, zwanym Gromkym, """"jest nowa osada wolaków"""". W ciągu następnych dziesięcioleci przekształciła się ona w samodzielną wieś, notowaną w parafii gołąbskiej. […] W 1664 r. nosiła ona nazwę Gromkowa Wola i miała 22 domy, w 1673 r. już""""""""4 r. zanotowano, iż przy przewozie wislanym, zwanym Gromkym, """"jest nowa osada wolaków"""". W ciągu następnych dziesięcioleci przekształciła się ona w samodzielną wieś, notowaną w parafii gołąbskiej. […] W 1664 r."""""""" r. zanotowano, iż przy przewozie wislanym, zwanym Gromkym, """"jest nowa osada wolaków"""". W ciągu następnych dziesięcioleci przekształciła się ona w s""""""""r. zanotowano, iż przy przewozie wislanym, zwanym Gromkym, """"jest nowa osada wolaków"""". """""""". zanotowano, iż przy prze Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Powodzie		0	0	1725				0	0	0	Lubelskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Wojciechowski S., Sochacka A., Szczygieł R., Osady zaginione i o zmienionych nazwach historycznego województwa lubelskiego, [w:] Dzieje Lubelszczyzny, t. IV, Warszawa 1986, s. 69. Dosłowny zapis źródła: Pierwsza wzmianka o tej wsi pochodzi z 1257 r., kiedy odnotowano Comorin, wieś nadaną klasztorowi zawichojskiemu. […] U Długosza była to wieś w parafii Borów nad Wisłą, mająca 7 łanów ziemi uprawianej przez chłopów, ponadto dwie karczmy oraz folwark Falowicze. Już wówczas Długosz zapisał, że Wisła często zabiera role wsi. W 1529 r. zapisano ją jako niedużą wieś w parafii Borów. Notowana w XVI i XVII w. jako Komorzyn. Ostatni zapis pochodzi z 1685 r. Brak danych późniejszych zdaje się wskazywać, iż pod koniec XVII lub na początku XVIII w. Komorzyn zniknął zniszcony przez Wisłę. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Powodzie		0	0	1700				0	0	0	Podkarpackie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Wojciechowski S., Sochacka A., Szczygieł R., Osady zaginione i o zmienionych nazwach historycznego województwa lubelskiego, [w:] Dzieje Lubelszczyzny, t. IV, Warszawa 1986, s. 96-97. Dosłowny zapis źródła: W 1369 r. odnotowano """"campum sub tali loco, qui dicitur wlgariter Oczyachowe"""". […] W 1529 r. Oczyrchow był największą wsią w parafii Wrzawy. […] W 1663 r. zapisano tę wieś Ocierzchow, zaś w 1673 r. spisano nawet Ocierchow łącznie z Glinnikiem. Jest to chyba ślad zlewania się tych dwu osiedli. Wprawdzie Ocierzchow odnotowano ostatni raz w 1747 r., lecz nie jest to wystarczający dowód na istnienie osady jeszcze w tym czasie. O jego zniszczeniu przez San, lub wchłonięciu przez Glinnik w końcu XVII w. zdaje się przesądzać brak wzmianek w wizytacjach z 1721 i 1738 r. Biorąc pod uwagę fakt należenia Ocierzchowa i Glinnika do Sienieńskich, można przyjąć, że leżał on na północ od Glinnika, a na wschód od Wrzaw, w miejscu gdzie obecnie przepływa San."""""""" 1369 r. odnotowano """"campum sub tali loco, qui dicitur wlgariter Oczyachowe"""". […] W 1529 r. Oczyrchow był największą wsią w parafii Wrzawy. […] W 1663 r. zapisano tę wieś Ocierzchow, zaś w 1673 r. spisano nawet Ocierchow łącznie z Glinnikiem. Jest to chyba ślad zlewania się tych dwu osiedli. Wprawdzie Ocierzchow odnotowano ostatni raz w 1747 r., lecz nie jest to wystarczający dowód na istnienie osady jeszcze w tym czasie. O jego zniszczeniu przez San, lub wchłonięciu przez Glinnik w końcu XVII w. zdaje się przesądzać brak wzmianek w wizytacjach z 1721 i 1738 r. Biorąc pod uwagę fakt należenia Ocierzchowa i Glinnika do Sienieńskich, można przyjąć, że leżał on na północ od Glinnika, a na wschód od Wrzaw, w miejscu gdzie o""""""""1369 r. odnotowano """"campum sub tali loco, qui dicitur wlgariter Oczyachowe"""". […] W 1529 r. Oczyrchow był największą wsią w parafii Wrzawy. […] W 1663 r. zapisano tę wieś Ocierzchow, zaś w 1673 r. spisano nawet Ocierchow łącznie z Glinnikiem. Jest to chyba ślad zlewania się tych dwu osiedli. Wprawdzie Ocierzchow odnotowano ostatni raz w 1747 r., lecz nie jest to wystarczający dowód na istnienie osady jeszcze w tym czasie. O jego zniszczeniu przez San, lub wchłonięciu przez Glinnik w końcu XVII w. zdaje się przesądzać brak wzmianek w wizytacjach z 1721 i 1738 r. Biorąc pod uwagę fakt należenia Ocierzchowa i Glinnika do Sienieńskich, można przyjąć, że leżał on na północ od Glinnika, a na wschód od Wrza""""""""369 r. odnotowano """"campum sub tali loco, qui dicitur wlgariter Oczyachowe"""". […] W 1529 r. Oczyrchow był największą wsią w parafii Wrzawy. […] W 1663 r. zapisano tę wieś Ocierzchow, zaś w 1673 r. spisano nawet Ocierchow łącznie z Glinnikiem. Jest to chyba ślad zlewania się tych dwu osiedli. Wprawdzie Ocierzchow odnotowano ostatni raz w 1747 r., lecz nie jest to wystarczający dowód na istnienie osady jeszcze w tym czasie. O jego zniszczeniu przez San, lub wchłonięciu przez Glinnik w końcu XVII w. zdaje się przesądzać brak wzmianek w wizytacjach z 1721 i 1738 r. Biorąc pod uwagę fakt należenia Ocierzchowa i Glinnika do Sienieńskich, można przyjąć, że leżał on na północ od Glinnika, """"""""69 r. odnotowano """"campum sub tali loco, qui dicitur wlgariter Oczyachowe"""". […] W 1529 r. Oczyrchow był największą wsią w parafii Wrzawy. […] W 1663 r. zapisano tę wieś Ocierzchow, zaś w 1673 r. spisano nawet Ocierchow łącznie z Glinnikiem. Jest to chyba ślad zlewania się tych dwu osiedli. Wprawdzie Ocierzchow odnotowano ostatni raz w 1747 r., lecz nie jest to wystarczający dowód na istnienie osady jeszcze w tym czasie. O jego zniszczeniu przez San, lub wchłonięciu przez Glinnik w końcu XVII w. zdaje się przesądzać brak wzmianek w wizytacjach z 1721 i 1738 r. Biorąc pod uwagę fakt należenia Ocierzchowa i Glinnika do Sienieńskich, można przyjąć, że leżał on na pó""""""""9 r. odnotowano """"campum sub tali loco, qui dicitur wlgariter Oczyachowe"""". […] W 1529 r. Oczyrchow był największą wsią w parafii Wrzawy. […] W 1663 r. zapisano tę wieś Ocierzchow, zaś w 1673 r. spisano nawet Ocierchow łącznie z Glinnikiem. Jest to chyba ślad zlewania się tych dwu osiedli. Wprawdzie Ocierzchow odnotowano ostatni raz w 1747 r., lecz nie jest to wystarczający dowód na istnienie osady jeszcze w tym czasie. O jego zniszczeniu przez San, lub wchłonięciu przez Glinnik w końcu XVII w. zdaje się przesądzać brak wzmianek w wizytacjach z 1721 i 1738 r. Biorąc pod uwagę fakt należenia Ocierzchowa i Glinnika do Sienieńskich, można przyjąć, """""""" r. odnotowano """"campum sub tali loco, qui dicitur wlgariter Oczyachowe"""". […] W 1529 r. Oczyrchow był największą wsią w parafii Wrzawy. […] W 1663 r. zapisano tę wieś Ocierzchow, zaś w 1673 r. spisano nawet Ocierchow łącznie z Glinnikiem. Jest to chyba ślad zlewania się tych dwu osiedli. Wprawdzie Ocierzchow odnotowano ostatni raz w 1747 r., lecz nie jest to wystarczający dowód na istnienie osady jeszcze w tym czasie. O jego zniszczeniu przez San, lub wchłonięciu przez Glinnik w końcu XVII w. zdaje się przesądzać brak wzmianek w wizytacjach z 1721 i 1738 r. Biorąc pod uwagę fakt należenia Ocierzchowa i Glinnika do Sienieńskich,""""""""r. odnotowano """"campum sub tali loco, qui dicitur wlgariter Oczyachowe"""". […] W 1529 r. Oczyrchow był największą wsią w parafii Wrzawy. […] W 1663 r. zapisano tę wieś Ocierzchow, zaś w 1673 r. spisano nawet Ocierchow łącznie z Glinnikiem. Jest to chyba ślad zlewania się tych dwu osiedli. Wprawdzie Ocierzchow odnotowano ostatni raz w 1747 r., lecz nie jest to wystarczający dowód na istnienie osady jeszcze w tym czasie. O jego zniszczeniu przez San, lub wchłonięciu przez Glinnik w końcu XVII w. zdaje się przesądzać brak wzmianek w wizytacjach z 1721 i 1738 r. Biorąc pod uwagę fakt należenia Ocierzchowa i Glinnika d"""""""". odnotowano """"campum sub tali loco, qui dicitur wlgariter Oczyachowe"""". […] W 1529 r. Oczyrchow był największą wsią w parafii Wrzawy. […] W 1663 r. zapisano tę wieś Ocierzchow, zaś w 1673 r. spisano nawet Ocierchow łącznie z Glinnikiem. Jest to chyba ślad zlewania się tych dwu osiedli. Wprawdzie Ocierzchow odnotowano ostatni raz w 1747 r., lecz nie jest to wystarczający dowód na istnienie osady jeszcze w tym czasie. O jego zniszczeniu przez San, lub wchłonięciu przez Glinnik w końcu XVII w. zdaje się przesądzać brak wzmianek w wizytacjach z 1721 i 1738 r. Biorąc pod uwagę fakt należenia Ocierzchow"""""""" odnotowano """"campum sub tali loco, qui dicitur wlgariter Oczyachowe"""". […] W 1529 r. Oczyrchow był największą wsią w parafii Wrzawy. […] W 1663 r. zapisano tę wieś Ocierzchow, zaś w 1673 r. spisano nawet Ocierchow łącznie z Glinnikiem. Jest to chyba ślad zlewania się tych dwu osiedli. Wprawdzie Ocierzchow odnotowano ostatni raz w 1747 r., lecz nie jest to wystarczający dowód na istnienie osady jeszcze w tym czasie. O jego zniszczeniu przez San, lub wchłonięciu przez Glinnik w końcu XVII w. zdaje się przesądzać brak wzmianek w wizytacjach z 1721 i 1738 r. Biorąc pod uwagę fakt należen""""""""odnotowano """"campum sub tali loco, qui dicitur wlgariter Oczyachowe"""". […] W 1529 r. Oczyrchow był największą wsią w parafii Wrzawy. […] W 1663 r. zapisano tę wieś Ocierzchow, zaś w 1673 r. spisano nawet Ocierchow łącznie z Glinnikiem. Jest to chyba ślad zlewania się tych dwu osiedli. Wprawdzie Ocierzchow odnotowano ostatni raz w 1747 r., lecz nie jest to wystarczający dowód na istnienie osady jeszcze w tym czasie. O jego zniszczeniu przez San, lub wchłonięciu przez Glinnik w końcu XVII w. zdaje się przesądzać brak wzmianek w wizytacjach z 1721 i 1738 r. Biorąc pod uwagę """"""""dnotowano """"campum sub tali loco, qui dicitur wlgariter Oczyachowe"""". […] W 1529 r. Oczyrchow był największą wsią w parafii Wrzawy. […] W 1663 r. zapisano tę wieś Ocierzchow, zaś w 1673 r. spisano nawet Ocierchow łącznie z Glinnikiem. Jest to chyba ślad zlewania się tych dwu osiedli. Wprawdzie Ocierzchow odnotowano ostatni raz w 1747 r., lecz nie jest to wystarczający dowód na istnienie osady jeszcze w tym czasie. O jego zniszczeniu przez San, lub wchłonięciu przez Glinnik w końcu XVII w. zdaje się przesądzać brak wzmianek w wizytacjach z 1721 i 1738 r. Biorąc""""""""notowano """"campum sub tali loco, qui dicitur wlgariter Oczyachowe"""". […] W 1529 r. Oczyrchow był największą wsią w parafii Wrzawy. […] W 1663 r. zapisano tę wieś Ocierzchow, zaś w 1673 r. spisano nawet Ocierchow łącznie z Glinnikiem. Jest to chyba ślad zlewania się tych dwu osiedli. Wprawdzie Ocierzchow odnotowano ostatni raz w 1747 r., lecz nie jest to wystarczający dowód na istnienie osady jeszcze w tym czasie. O jego zniszczeniu przez San, lub wchłonięciu przez Glinnik w końcu XVII w. zdaje się przesądzać brak wzmianek w wizytacjach z 1721 i 1738""""""""otowano """"campum sub tali loco, qui dicitur wlgariter Oczyachowe"""". […] W 1529 r. Oczyrchow był największą wsią w parafii Wrzawy. […] W 1663 r. zapisano tę wieś Ocierzchow, zaś w 1673 r. spisano nawet Ocierchow łącznie z Glinnikiem. Jest to chyba ślad zlewania się tych dwu osiedli. Wprawdzie Ocierzchow odnotowano ostatni raz w 1747 r., lecz nie jest to wystarczający dowód na istnienie osady jeszcze w tym czasie. O jego zniszczeniu przez San, lub wchłonięciu przez Glinnik w końcu XVII w. zdaje się przesądzać brak wzmianek w wizytacjach z 17""""""""towano """"campum sub tali loco, qui dicitur wlgariter Oczyachowe"""". […] W 1529 r. Oczyrchow był największą wsią w parafii Wrzawy. […] W 1663 r. zapisano tę wieś Ocierzchow, zaś w 1673 r. spisano nawet Ocierchow łącznie z Glinnikiem. Jest to chyba ślad zlewania się tych dwu osiedli. Wprawdzie Ocierzchow odnotowano ostatni raz w 1747 r., lecz nie jest to wystarczający dowód na istnienie osady jeszcze w tym czasie. O jego zniszczeniu przez San, lub wchłonięciu przez Glinnik w końcu XVII w. zdaje się przesądzać brak wzmianek w wizytacj""""""""owano """"campum sub tali loco, qui dicitur wlgariter Oczyachowe"""". […] W 1529 r. Oczyrchow był największą wsią w parafii Wrzawy. […] W 1663 r. zapisano tę wieś Ocierzchow, zaś w 1673 r. spisano nawet Ocierchow łącznie z Glinnikiem. Jest to chyba ślad zlewania się tych dwu osiedli. Wprawdzie Ocierzchow odnotowano ostatni raz w 1747 r., lecz nie jest to wystarczający dowód na istnienie osady jeszcze w tym czasie. O jego zniszczeniu przez San, lub wchłonięciu przez Glinnik w końcu XVII w. zdaje się przesądzać brak wzmianek w w""""""""wano """"campum sub tali loco, qui dicitur wlgariter Oczyachowe"""". […] W 1529 r. Oczyrchow był największą wsią w parafii Wrzawy. […] W 1663 r. zapisano tę wieś Ocierzchow, zaś w 1673 r. spisano nawet Ocierchow łącznie z Glinnikiem. Jest to chyba ślad zlewania się tych dwu osiedli. Wprawdzie Ocierzchow odnotowano ostatni raz w 1747 r., lecz nie jest to wystarczający dowód na istnienie osady jeszcze w tym czasie. O jego zniszczeniu przez San, lub wchłonięciu przez Glinnik w końcu XVII w. zdaje się przesądzać brak wzmian""""""""ano """"campum sub tali loco, qui dicitur wlgariter Oczyachowe"""". […] W 1529 r. Oczyrchow był największą wsią w parafii Wrzawy. […] W 1663 r. zapisano tę wieś Ocierzchow, zaś w 1673 r. spisano nawet Ocierchow łącznie z Glinnikiem. Jest to chyba ślad zlewania się tych dwu osiedli. Wprawdzie Ocierzchow odnotowano ostatni raz w 1747 r., lecz nie jest to wystarczający dowód na istnienie osady jeszcze w tym czasie. O jego zniszczeniu przez San, lub wchłonięciu przez Glinnik w końcu XVII w. zdaje się przesądzać brak w""""""""no """"campum sub tali loco, qui dicitur wlgariter Oczyachowe"""". […] W 1529 r. Oczyrchow był największą wsią w parafii Wrzawy. […] W 1663 r. zapisano tę wieś Ocierzchow, zaś w 1673 r. spisano nawet Ocierchow łącznie z Glinnikiem. Jest to chyba ślad zlewania się tych dwu osiedli. Wprawdzie Ocierzchow odnotowano ostatni raz w 1747 r., lecz nie jest to wystarczający dowód na istnienie osady jeszcze w tym czasie. O jego zniszczeniu przez San, lub wchłonięciu przez Glinnik w końcu XVII w. zdaje się przesądzać br""""""""o """"campum sub tali loco, qui dicitur wlgariter Oczyachowe"""". […] W 1529 r. Oczyrchow był największą wsią w parafii Wrzawy. […] W 1663 r. zapisano tę wieś Ocierzchow, zaś w 1673 r. spisano nawet Ocierchow łącznie z Glinnikiem. Jest to chyba ślad zlewania się tych dwu osiedli. Wprawdzie Ocierzchow odnotowano ostatni raz w 1747 r., lecz nie jest to wystarczający dowód na istnienie osady jeszcze w tym czasie. O jego zniszczeniu przez San, lub wchłonięciu przez Glinnik w końcu XVII w. zdaje się przesądzać"""""""" """"campum sub tali loco, qui dicitur wlgariter Oczyachowe"""". […] W 1529 r. Oczyrchow był największą wsią w parafii Wrzawy. […] W 1663 r. zapisano tę wieś Ocierzchow, zaś w 1673 r. spisano nawet Ocierchow łącznie z Glinnikiem. Jest to chyba ślad zlewania się tych dwu osiedli. Wprawdzie Ocierzchow odnotowano ostatni raz w 1747 r., lecz nie jest to wystarczający dowód na istnienie osady jeszcze w tym czasie. O jego zniszczeniu przez San, lub wchłonięciu przez Glinnik w końcu XVII w. zdaje się przesądz""""""""""""campum sub tali loco, qui dicitur wlgariter Oczyachowe"""". […] W 1529 r. Oczyrchow był największą wsią w parafii Wrzawy. […] W 1663 r. zapisano tę wieś Ocierzchow, zaś w 1673 r. spisano nawet Ocierchow łącznie z Glinnikiem. Jest to chyba ślad zlewania się tych dwu osiedli. Wprawdzie Ocierzchow odnotowano ostatni raz w 1747 r., lecz nie jest to wystarczający dowód na istnienie osady jeszcze w tym czasie. O jego zniszczeniu przez San, lub wchłonięciu przez Glinnik w końcu XVII w. zdaje się przesąd""""""""campum sub tali loco, qui dicitur wlgariter Oczyachowe"""". […] W 1529 r. Oczyrchow był największą wsią w parafii Wrzawy. […] W 1663 r. zapisano tę wieś Ocierzchow, zaś w 1673 r. spisano nawet Ocierchow łącznie z Glinnikiem. Jest to chyba ślad zlewania się tych dwu osiedli. Wprawdzie Ocierzchow odnotowano ostatni raz w 1747 r., lecz nie jest to wystarczający dowód na istnienie osady jeszcze w tym czasie. O jego zniszczeniu przez San, lub wchłonięciu przez Glinnik w końcu XVII w. zdaje się przesąd""""""""ampum sub tali loco, qui dicitur wlgariter Oczyachowe"""". […] W 1529 r. Oczyrchow był największą wsią w parafii Wrzawy. […] W 1663 r. zapisano tę wieś Ocierzchow, zaś w 1673 r. spisano nawet Ocierchow łącznie z Glinnikiem. Jest to chyba ślad zlewania się tych dwu osiedli. Wprawdzie Ocierzchow odnotowano ostatni raz w 1747 r., lecz nie jest to wystarczający dowód na istnienie osady jeszcze w tym czasie. O jego zniszczeniu przez San, lub wchło""""""""mpum sub tali loco, qui dicitur wlgariter Oczyachowe"""". […] W 1529 r. Oczyrchow był największą wsią w parafii Wrzawy. […] W 1663 r. zapisano tę wieś Ocierzchow, zaś w 1673 r. spisano nawet Ocierchow łącznie z Glinnikiem. Jest to chyba ślad zlewania się tych dwu osiedli. Wprawdzie Ocierzchow odnotowano ostatni raz w 1747 r., lecz nie jest to wystarczający dowód na istnienie osady jeszcze """"""""pum sub tali loco, qui dicitur wlgariter Oczyachowe"""". […] W 1529 r. Oczyrchow był największą wsią w parafii Wrzawy. […] W 1663 r. zapisano tę wieś Ocierzchow, zaś w 1673 r. spisano nawet Ocierchow łącznie z Glinnikiem. Jest to chyba ślad zlewania się tych dwu osiedli. Wprawdzie Ocierzchow odnotowano ostatni raz w 1747 r., lecz nie jes""""""""um sub tali loco, qui dicitur wlgariter Oczyachowe"""". […] W 1529 r. Oczyrchow był największą wsią w parafii Wrzawy. […] W 1663 r. zapisano tę wieś Ocierzchow, zaś w 1673 r. spisano nawet Ocierchow łącznie z Glinnikiem. Jest to chyba ślad zlewania się tych dwu osiedli. Wprawdzie Ocierz""""""""m sub tali loco, qui dicitur wlgariter Oczyachowe"""". […] W 1529 r. Oczyrchow był największą wsią w parafii Wrzawy. […] W 1663 r. zapisano tę wieś Ocierzchow, zaś w 1673 r. spisano nawet Ocierchow łącznie z Glinnikiem. Jest to chyba śl"""""""" sub tali loco, qui dicitur wlgariter Oczyachowe"""". […] W 1529 r. Oczyrchow był największą wsią w parafii Wrzawy. […] W 1663 r. zapisano tę wieś Ocierzchow, zaś w 1673 r. spisano nawet""""""""sub tali loco, qui dicitur wlgariter Oczyachowe"""". […] W 1529 r. Oczyrchow był największą wsią w parafii Wrzawy. […] W 1663 r. zapisano""""""""ub tali loco, qui dicitur wlgariter Oczyachowe"""". […] W 1529 r. Oczyrchow był największ""""""""b tali loco, qui dicitur wlgariter Oczy Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Powodzie		0	1586	0				0	0	0	Podkarpackie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Wojciechowski S., Sochacka A., Szczygieł R., Osady zaginione i o zmienionych nazwach historycznego województwa lubelskiego, [w:] Dzieje Lubelszczyzny, t. IV, Warszawa 1986, s. 142. Dosłowny zapis źródła: Długosz zanotował w parafii Zaleszany wieś Sznyekozy, której nazwa pochodziła od nazwy rodowej — Śniekoza. Zidentyfikować i zlokalizować tę wieś pozwolił zapis z 1529 r., gdzie w prafii Zaleszany (wieś na południe od Wrzaw na lewym brzegu koryta dawnego Sanu) występuje Snyekozi. […] Występują one także w notatce z 1586 r. przy okazji rozgraniczania Białej i Lipy od dóbr Glinnik, Ocierchow, Sniekozy i Skowierzynek. Być może Śniekozy zostały zniszczone przez San w czasie zmiany koryta. Po 1586 r. już nie notowane. Lokalizujemy je więc na północ od Skowierzynka w pobliżu obecnego koryta Sanu, w okolicy Glinnika i Strachocina. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Powodzie		0	1615	0				0	0	0	Lubelskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Wojciechowski S., Sochacka A., Szczygieł R., Osady zaginione i o zmienionych nazwach historycznego województwa lubelskiego, [w:] Dzieje Lubelszczyzny, t. IV, Warszawa 1986, s. 160. Dosłowny zapis źródła: Leżała nad Wisłą obok Świeciechowa. Założył ja Zbigniew Oleśnicki, biskup krakowski na resztce pól wsi Świątniki zniszczonej przez Wisłę. Po raz pierwszy zapisano ją jako Wolia po Świeciechowie i Dobieszowie w 1466 r. […] Ostatni raz zanotowana w 1615 r. chociaż brakuje jej w opisie parafii Świeciechów z 1592 r. Zaginęła i ona zniszczona przez Wisłę. Zlokalizowana na północ od Świeciechowa. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Masowe choroby zakaźne			1656	0	0				0	0	0	Pomorskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Warszawa I 1880, II 1881, III 1882, IV 1883, V 1884, VI 1 Adres bibliograficzny: Namaczyńska S., Kronika klęsk elementarnych w Polsce i w krajach sąsiednich w latach 1648-1696, Lwów 1937, s. 163. Dosłowny zapis źródła: S. G., 415: Frombork[…] R. 1656 gdy w Malborku, Elblągu i Toruniu powietrze panowało, Karol Gustaw schronił się i tu przemieszkiwał z małżonką. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Badyna Piotr Postać digitalna:
Masowe choroby zakaźne			1656	0	0				0	0	0	Kujawsko-Pomorskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Wuttke Heinrich, Stadtebuch des Landes Posen. Leipzig 1877. Adres bibliograficzny: Namaczyńska S., Kronika klęsk elementarnych w Polsce i w krajach sąsiednich w latach 1648-1696, Lwów 1937, s. 163. Dosłowny zapis źródła: Wuttke, 280: Die Pest, die schon im Posenschen wuhtete, ward auch nach Bromberg (Bydgoszcz) getragen. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Badyna Piotr Postać digitalna:
Masowe choroby zakaźne			1656	0	0				0	0	0	Lubelskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Wuttke Heinrich, Stadtebuch des Landes Posen. Leipzig 1877. Adres bibliograficzny: Namaczyńska S., Kronika klęsk elementarnych w Polsce i w krajach sąsiednich w latach 1648-1696, Lwów 1937, s. 164. Dosłowny zapis źródła: Wuttke, 373: Mesweritz (Międzyrzecz)[…]1656 war abermals ein Pestjahr[…] Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Badyna Piotr Postać digitalna:
Masowe choroby zakaźne			1656	0	0				0	0	0	Kujawsko-Pomorskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Korytkowski Jan, Arcybiskupi gnieźnieńscy, IV, Poznań 1891. Adres bibliograficzny: Namaczyńska S., Kronika klęsk elementarnych w Polsce i w krajach sąsiednich w latach 1648-1696, Lwów 1937, s. 164. Dosłowny zapis źródła: Korytkowski, Arcyb. gniezn., IV, 200: Z powodu grasującego powietrza w Włocławku i całej okolicy zdaleka się trzymał od stolicy swej biskupiej, (Kaz. Fl. ks. Czartoryski) przebywając aż do końca tegoż roku w Smardzewicach[…] Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Badyna Piotr Postać digitalna:
Masowe choroby zakaźne			1656	0	0				0	0	0	Wielkopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Baranowski, Kalisz, Warszawa 1915. Adres bibliograficzny: Namaczyńska S., Kronika klęsk elementarnych w Polsce i w krajach sąsiednich w latach 1648-1696, Lwów 1937, s. 164. Dosłowny zapis źródła: Baranowski, Kalisz, 20: W latach[…] 1656, 1676, 1689, 1693[…] trapi Kalisz morowe powietrze. Oryginalny zapis daty: W latach[…] 1656, 1676, 1689, 1693[…] Naziwsko i imię zbierającego: Badyna Piotr Postać digitalna:
Masowe choroby zakaźne			1656	0	0				0	0	0	Wielkopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Maćkowiak, Kronika miasta powiatowego Oborniki. Oborniki 1926. Adres bibliograficzny: Namaczyńska S., Kronika klęsk elementarnych w Polsce i w krajach sąsiednich w latach 1648-1696, Lwów 1937, s. 164. Dosłowny zapis źródła: Maćkowiak, Oborniki, 7: Po zniszczeniach wojennych, pożarach i wielkiej epidemji, która wybuchła i grasowała w mieście Obornikach w roku 1656 (""""Apryntor""""[…] """"herschte die Pest""""), życie miejskie podupadło.""""""""aćkowiak, Oborniki, 7: Po zniszczeniach wojennych, pożarach Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Badyna Piotr Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Powodzie		0	0	1795				0	0	0	Podkarpackie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Wojciechowski S., Sochacka A., Szczygieł R., Osady zaginione i o zmienionych nazwach historycznego województwa lubelskiego, [w:] Dzieje Lubelszczyzny, t. IV, Warszawa 1986, s. 164. Dosłowny zapis źródła: Istniała w XVIII w. nad Wisłą obok Chwałowic i z nimi była powiązana. Nie wiadomo kiedy powstała, znany jest jak dotąd tylko jeden przekaz o zniszczeniu tej wsi liczącej 20 domów przez wylew Wisły. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Powodzie		0	1592	0				0	0	0	Lubelskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Wojciechowski S., Sochacka A., Szczygieł R., Osady zaginione i o zmienionych nazwach historycznego województwa lubelskiego, [w:] Dzieje Lubelszczyzny, t. IV, Warszawa 1986, s. 165. Dosłowny zapis źródła: Założona """"na świeżym korzeniu"""" tuż przed 1592 r. opodal Świeciechowa. Późniejszych danych o niej nie udało się dotąd odszukać. Ponieważ """"grąd"""" to obszar suchy wyniesiony ponad mokradła, sądzimy, że Wólka Grędowa leżała w dolinie Wisły na jakiejś kępie. Uległa, jak wiele innych osiedli nad Wisłą, naporowi wód. Lokalizujemy ja na pólnocny zachód od Świeciechowa.""""""""ałożona """"na świeżym korzeniu"""" tuż przed 1592 r. opodal Świeciechowa. Późniejszych danych o niej nie udało się dotąd odszukać. Ponieważ """"grąd"""" to obszar suchy wyniesiony ponad mokradła, sądzimy, że Wólka Grędowa leżała w dolinie Wisły na jakiejś kępie. Uległa, jak wiele innych osiedli nad Wisłą, naporowi wód. Lokalizujemy ja na pólnocny zachód od Świe""""""""łożona """"na świeżym korzeniu"""" tuż przed 1592 r. opodal Świeciechowa. Późniejszych danych o niej nie udało się dotąd odszukać. Ponieważ """"grąd"""" to obszar suchy wyniesiony ponad mokradła, sądzimy, że Wólka Grędowa leżała w dolinie Wisły na jakiejś kępie. Uległa, jak wiele innych osiedli nad Wisłą, naporowi wód. Lokalizujemy ja na pólnocny zachód""""""""ożona """"na świeżym korzeniu"""" tuż przed 1592 r. opodal Świeciechowa. Późniejszych danych o niej nie udało się dotąd odszukać. Ponieważ """"grąd"""" to obszar suchy wyniesiony ponad mokradła, sądzimy, że Wólka Grędowa leżała w dolinie Wisły na jakiejś kępie. Uległa, jak wiele innych osiedli nad Wisłą, naporowi wód. Lokalizujemy ja na pólnocny""""""""żona """"na świeżym korzeniu"""" tuż przed 1592 r. opodal Świeciechowa. Późniejszych danych o niej nie udało się dotąd odszukać. Ponieważ """"grąd"""" to obszar suchy wyniesiony ponad mokradła, sądzimy, że Wólka Grędowa leżała w dolinie Wisły na jakiejś kępie. Uległa, jak wiele innych osiedli nad Wisłą, naporowi wód. Lokalizujemy ja na pó""""""""ona """"na świeżym korzeniu"""" tuż przed 1592 r. opodal Świeciechowa. Późniejszych danych o niej nie udało się dotąd odszukać. Ponieważ """"grąd"""" to obszar suchy wyniesiony ponad mokradła, sądzimy, że Wólka Grędowa leżała w dolinie Wisły na jakiejś kępie. Uległa, jak wiele innych osiedli nad Wisłą, naporowi wód. Lokalizujemy ja """"""""na """"na świeżym korzeniu"""" tuż przed 1592 r. opodal Świeciechowa. Późniejszych danych o niej nie udało się dotąd odszukać. Ponieważ """"grąd"""" to obszar suchy wyniesiony ponad mokradła, sądzimy, że Wólka Grędowa leżała w dolinie Wisły na jakiejś kępie. Uległa, jak wiele innych osiedli nad Wisłą, naporowi wód. Lokalizujemy""""""""a """"na świeżym korzeniu"""" tuż przed 1592 r. opodal Świeciechowa. Późniejszych danych o niej nie udało się dotąd odszukać. Ponieważ """"grąd"""" to obszar suchy wyniesiony ponad mokradła, sądzimy, że Wólka Grędowa leżała w dolinie Wisły na jakiejś kępie. Uległa, jak wiele innych osiedli nad Wisłą, naporowi wód. Lokalizuj"""""""" """"na świeżym korzeniu"""" tuż przed 1592 r. opodal Świeciechowa. Późniejszych danych o niej nie udało się dotąd odszukać. Ponieważ """"grąd"""" to obszar suchy wyniesiony ponad mokradła, sądzimy, że Wólka Grędowa leżała w dolinie Wisły na jakiejś kępie. Uległa, jak wiele innych osiedli nad Wisłą, naporowi wód. Lokaliz""""""""""""na świeżym korzeniu"""" tuż przed 1592 r. opodal Świeciechowa. Późniejszych danych o niej nie udało się dotąd odszukać. Ponieważ """"grąd"""" to obszar suchy wyniesiony ponad mokradła, sądzimy, że Wólka Grędowa leżała w dolinie Wisły na jakiejś kępie. Uległa, jak wiele innych osiedli nad Wisłą, naporowi wód. Lokali""""""""na świeżym korzeniu"""" tuż przed 1592 r. opodal Świeciechowa. Późniejszych danych o niej nie udało się dotąd odszukać. Ponieważ """"grąd"""" to obszar suchy wyniesiony ponad mokradła, sądzimy, że Wólka Grędowa leżała w dolinie Wisły na jakiejś kępie. Uległa, jak wiele innych osiedli nad Wisłą, naporowi wód. Lokali""""""""a świeżym korzeniu"""" tuż przed 1592 r. opodal Świeciechowa. Późniejszych danych o niej nie udało się dotąd odszukać. Ponieważ """"grąd"""" to obszar suchy wyniesiony ponad mokradła, sądzimy, że Wólka Grędowa leżała w dolinie Wisły na jakiejś kępie. Uległa, jak wiele innych osiedli nad Wisłą, n"""""""" świeżym korzeniu"""" tuż przed 1592 r. opodal Świeciechowa. Późniejszych danych o niej nie udało się dotąd odszukać. Ponieważ """"grąd"""" to obszar suchy wyniesiony ponad mokradła, sądzimy, że Wólka Grędowa leżała w dolinie Wisły na jakiejś kępie. Uległa, jak wiele innych os""""""""świeżym korzeniu"""" tuż przed 1592 r. opodal Świeciechowa. Późniejszych danych o niej nie udało się dotąd odszukać. Ponieważ """"grąd"""" to obszar suchy wyniesiony ponad mokradła, sądzimy, że Wólka Grędowa leżała w dolinie Wisły na jakiejś kępie. Uległa, ja""""""""wieżym korzeniu"""" tuż przed 1592 r. opodal Świeciechowa. Późniejszych danych o niej nie udało się dotąd odszukać. Ponieważ """"grąd"""" to obszar suchy wyniesiony ponad mokradła, sądzimy, że Wólka Grędowa leżała w dolinie Wisły na jakiejś k""""""""ieżym korzeniu"""" tuż przed 1592 r. opodal Świeciechowa. Późniejszych danych o niej nie udało się dotąd odszukać. Ponieważ """"grąd"""" to obszar suchy wyniesiony ponad mokradła, sądzimy, że Wólka Grędowa leżała w dolinie Wis""""""""eżym korzeniu"""" tuż przed 1592 r. opodal Świeciechowa. Późniejszych danych o niej nie udało się dotąd odszukać. Ponieważ """"grąd"""" to obszar suchy wyniesiony ponad mokradła, sądzimy, że Wólka Grędowa leżała""""""""żym korzeniu"""" tuż przed 1592 r. opodal Świeciechowa. Późniejszych danych o niej nie udało się dotąd odszukać. Ponieważ """"grąd"""" to obszar suchy wyniesiony ponad mokradła, sądzimy, że Wólka G""""""""ym korzeniu"""" tuż przed 1592 r. opodal Świeciechowa. Późniejszych danych o niej nie udało się dotąd odszukać. Ponieważ """"grąd"""" to obszar suchy wyniesiony ponad mokradła, sądzimy""""""""m korzeniu"""" tuż przed 1592 r. opodal Świeciechowa. Późniejszych danych o niej nie udało się dotąd odszukać. Ponieważ """"grąd"""" to obszar suchy wyniesiony ponad mokrad"""""""" korzeniu"""" tuż przed 1592 r. opodal Świeciechowa. Późniejszych danych o niej nie udało się dotąd odszukać. Ponieważ """"grąd"""" to obszar suchy wyniesiony po""""""""korzeniu"""" tuż przed 1592 r. opodal Świeciechowa. Późniejszych danych o niej nie udało się dotąd odszukać. Ponieważ """"grąd"""" to obszar suchy wyni""""""""orzeniu"""" tuż przed 1592 r. opodal Świeciechowa. Późniejszych danych o niej nie udało się dotąd odszukać. Ponieważ """"grąd"""" to obszar su""""""""rzeniu"""" tuż przed 1592 r. opodal Świeciechowa. Późniejszych danych o niej nie udało się dotąd odszukać. Ponieważ """"grąd"""" to ob""""""""zeniu"""" tuż przed 1592 r. opodal Świeciechowa. Późniejszych danych o niej nie udało się dotąd odszukać. Ponieważ """"grąd""""""""""""eniu"""" tuż przed 1592 r. opodal Świeciechowa. Późniejszych danych o niej nie udało się dotąd odszukać. Ponieważ """"""""""""niu"""" tuż przed 1592 r. opodal Świeciechowa. Późniejszych danych o niej nie udało się dotąd odszukać. Poniew""""""""iu"""" tuż przed 1592 r. opodal Świeciechowa. Późniejszych danych o niej nie udało się dotąd odszukać. Pon""""""""u"""" tuż przed 1592 r. opodal Świeciechowa. Późniejszych danych o niej nie udało się dotąd odszukać. P"""""""""""" tuż przed 1592 r. opodal Świeciechowa. Późniejszych danych o niej nie udało się dotąd odszukać. """""""" tuż przed 1592 r. opodal Świeciechowa. Późniejszych danych o niej nie udało się dotąd odszukać. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Gradobicie		1505	0	0	maj			19	0	0	Małopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Chronografia albo Dziejopis Żywiecki, Andrzeja Komonieckiego, wyd. Stanisław Grodziski i Irena Dwornicka, Żywiec 1987, s. 56. Dosłowny zapis źródła: roku 1505 dnia 19 maja grad wielki ze dżdżem haniebnym i okrutnym trzeskiem w Krakowie spadł, tak iż sztuki lodu padaly jako kokosze jaja, który nie tylko drzewa, ale i dachy na domach otłukł. A na zamku wieżę jedną piorun strzaskał z sztuką muru. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Gradobicie		1574	0	0				0	0	0	Małopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Chronografia albo Dziejopis Żywiecki, Andrzeja Komonieckiego, wyd. Stanisław Grodziski i Irena Dwornicka, Żywiec 1987, s. 91. Dosłowny zapis źródła: roku tego grady wielkie panowały , uczyniwszy dosyć szkody na wielu miejscach, także powietrze było po wszystkim niemal Królestwie, że dosyć pustek było w miastach i wsiach niekiedy. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Upały i susza		1575	0	0				0	0	0	Małopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Chronografia albo Dziejopis Żywiecki, Andrzeja Komonieckiego, wyd. Stanisław Grodziski i Irena Dwornicka, Żywiec 1987, s. 92. Dosłowny zapis źródła: Roku tego była wielka suchość, dlaczego drogość musiała być. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Upały i susza		1580	0	0				0	0	0	Małopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Chronografia albo Dziejopis Żywiecki, Andrzeja Komonieckiego, wyd. Stanisław Grodziski i Irena Dwornicka, Żywiec 1987, s. 94. Dosłowny zapis źródła: Tegoż roku suchość wielka była przez całą jesień i zimę, czemu się dziwowano. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Wichury, wiatry		1582	1582	1582	październik	październik	październik	0	15	17	Małopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Chronografia albo Dziejopis Żywiecki, Andrzeja Komonieckiego, wyd. Stanisław Grodziski i Irena Dwornicka, Żywiec 1987, s. 95. Dosłowny zapis źródła: Roku tegoż był wielki a die 15 Octobris wiatr przez trzy dni nie przestając, który wielką szkodę w domach i w bydle uczynił, poczym powódź wielka była. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Powodzie		1583	0	0	grudzień			25	0	0	Małopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Chronografia albo Dziejopis Żywiecki, Andrzeja Komonieckiego, wyd. Stanisław Grodziski i Irena Dwornicka, Żywiec 1987, s. 97. Dosłowny zapis źródła: Roku tegoż zima ciepła była, że na Gody [25. XII] i Trzy Króle [6. I] orali. Ale zaś nagrodziła, ż ena Wszytskie Święte [1. XI] we wigilę samę śnieg wielki upadł, a na Boże Narodzenie powódź była i wylanie wód wielkie. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Powodzie	Zima	1584	0	0	styczeń			0	0	0	Małopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Chronografia albo Dziejopis Żywiecki, Andrzeja Komonieckiego, wyd. Stanisław Grodziski i Irena Dwornicka, Żywiec 1987, s. 97. Dosłowny zapis źródła: Roku Pańskiego 1584 po Trzech Królach [6. I] w tydzień deszcz szedł cały tydzień, skąd powódź wielka była i z brzegów wylewała. Także miesiąca lutego orali, siali jako w lecie, gdyż zima ciepła była bez śniegów, i mrozów nie było. Ale zaś w jesieni suchość była taka, że w rzekach i w studniach wody powysychały. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Silne deszcze		1586	0	0	czerwiec			0	0	0	Małopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Chronografia albo Dziejopis Żywiecki, Andrzeja Komonieckiego, wyd. Stanisław Grodziski i Irena Dwornicka, Żywiec 1987, s. 100. Dosłowny zapis źródła: Tegoż roku we czwartek die 19 Junii piorun pasterza na Wieprzu, który zaraz umarł umarł, zabił, także owiec 12 zabił, akrowy trzy ogłuszył. Tegoż roku i miesiąca tego deszcze wielkie i gwałtowne panowały i powodzi były. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Gradobicie		1590	0	0	czerwiec			7	0	0	Małopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Chronografia albo Dziejopis Żywiecki, Andrzeja Komonieckiego, wyd. Stanisław Grodziski i Irena Dwornicka, Żywiec 1987, s. 103. Dosłowny zapis źródła: Tegoż roku dnia siódmego czerwca w oktawę Bożego Wstąpienia grad wielki spadł we wszystkiej okolicy, ze zboża potłukł. Przy którym i deszcz był gwałtowny, że powódź z niego wielka stała się, iż sadzawki, stawy i groble, także i brzegi popsował. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Powodzie		1593	0	0	lipiec			3	0	0	Małopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Chronografia albo Dziejopis Żywiecki, Andrzeja Komonieckiego, wyd. Stanisław Grodziski i Irena Dwornicka, Żywiec 1987, s. 105. Dosłowny zapis źródła: tegoż roku dnia 3 lipca w sobotę powódź z deszczów wielkich a gwałtownych bardzo wielka była, że stodoły, domy całkiem niosla i wiele szkód narobiła, a zwłaszcza w Krakowie na Kazimierzu wszędzie zalała, że po rynku, po ulicach, nawet w kościołach i groblach wielka woda była. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Powodzie		1595	0	0	styczeń			29	0	0	Małopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Chronografia albo Dziejopis Żywiecki, Andrzeja Komonieckiego, wyd. Stanisław Grodziski i Irena Dwornicka, Żywiec 1987, s. 106. Dosłowny zapis źródła: Roku Pańskiego 1595 dnia 20 stycznia od nieszpór do godziny dziewiątej zamek krakowski pogorzał i Kurza Noga. Co też i powtóre w grudniu tegoż roku w pokoju krolewskim chwyciła się, aż ledwie obronili. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Silne deszcze		1598	0	0				0	0	0	Małopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Chronografia albo Dziejopis Żywiecki, Andrzeja Komonieckiego, wyd. Stanisław Grodziski i Irena Dwornicka, Żywiec 1987, s. 108. Dosłowny zapis źródła: Tegoż roku we żniwa były niepogody, że zboża w kopach na polu pogniły i porosły, w jesieni także, że nie mogli ani orać i siać, skąd drogo było, że źyta korzec po złotych półtrzecia płacono. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Upały i susza		1603	1603	1603		maj	czerwiec	0	0	0	Małopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Chronografia albo Dziejopis Żywiecki, Andrzeja Komonieckiego, wyd. Stanisław Grodziski i Irena Dwornicka, Żywiec 1987, s. 111. Dosłowny zapis źródła: Tegoż roku w maju i czer[w]cu deszcz nie szedł i sucho było wielkie, źe źródła, studnie i wody w rzekach powysychały, skąd było szkodno na urodzajach. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Powodzie		1604	1604	1604		wrzesień	wrzesień	0	22	23	Małopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Chronografia albo Dziejopis Żywiecki, Andrzeja Komonieckiego, wyd. Stanisław Grodziski i Irena Dwornicka, Żywiec 1987, s. 111-112. Dosłowny zapis źródła: Tegoż roku dnia 22 i 23 Septembris powódź przez dwa dni wielka była i szkód wile narobiła. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Silne deszcze		1605	0	0	sierpień			0	0	0	Małopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Chronografia albo Dziejopis Żywiecki, Andrzeja Komonieckiego, wyd. Stanisław Grodziski i Irena Dwornicka, Żywiec 1987, s. 113. Dosłowny zapis źródła: Tegoż roku w miesiącu sierpniu dwie niedziele zupełnie szedł deszcz, skąd powódź wielka była i szkód narobiła we zbożach i brzegi pobrała, stawy porozrywała; łokciem woda była mniejsza od powodzi , która była w roku 1593. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Masowe choroby zakaźne			1656	0	0				0	0	0	Mazowieckie	Rozwiń
Nazwa źródła: Marcina Golińskiego, rajcy kazimierskiego, Terminata różnych rzeczy, które się działy od 1648-1655. Manuscripta Martini Goliński Adres bibliograficzny: Namaczyńska S., Kronika klęsk elementarnych w Polsce i w krajach sąsiednich w latach 1648-1696, Lwów 1937, s. 164. Dosłowny zapis źródła: Goliński, Term., III,829: Wojsku naszim w obozie pod Warsawą horobi sie zawziały, krwawa biegunka bardzo skodliwa, na które wielie ich umiera; koło Warsawy w kielku wsziah słychać ze sie zapowietrzało. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Badyna Piotr Postać digitalna:
Masowe choroby zakaźne			1658	0	0				0	0	0	Wielkopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Kochowski Wespazjan, Annalium Poloniae Climacter IV (1669—1673). Rkp. Bibl. Ossolińskich we Lwowie, nr 121. (Kopia nowoczesna). Adres bibliograficzny: Namaczyńska S., Kronika klęsk elementarnych w Polsce i w krajach sąsiednich w latach 1648-1696, Lwów 1937, s. 175. Dosłowny zapis źródła: Kochowski, II, 268: Posnaniae graui caelo, utpote post nuperam absidionem, ne dum probe repurgata urbe, cum ex curiensi comitatu permulti morbo decumberent, etiam Ludouicia Regina in salubrem auram experta, suasu medicorum mutare locum decreuit, Bogoniuum Castellani Calissiensis pagum, cum omni aula rege demigrante. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Badyna Piotr Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Wichury, wiatry	Zima	1613	0	0	styczeń			0	0	0	Małopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Chronografia albo Dziejopis Żywiecki, Andrzeja Komonieckiego, wyd. Stanisław Grodziski i Irena Dwornicka, Żywiec 1987, s. 128. Dosłowny zapis źródła: Roku Pańskiego 1613 in Ianuario wiatry wielkie panowały, iż domów siła poodzierało i drzewa w lasach połamało i powywracało, z wielkim podziwieniem ludzi. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Wichury, wiatry		1660	0	0				0	0	0	Małopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Chronografia albo Dziejopis Żywiecki, Andrzeja Komonieckiego, wyd. Stanisław Grodziski i Irena Dwornicka, Żywiec 1987, s. 203. Dosłowny zapis źródła: Roku Pańskiego 1660 wielkie wiatry panowały wszędzie. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Wichury, wiatry		1661	0	0	styczeń			0	0	0	Śląskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Chronografia albo Dziejopis Żywiecki, Andrzeja Komonieckiego, wyd. Stanisław Grodziski i Irena Dwornicka, Żywiec 1987, s. 203. Dosłowny zapis źródła: Roku Pańskiego 1661 po święcie Świętych Trzech Króli [6.I] wiatr wiele szkód poczynił. A w czerwcu miesiącu grad wielki upadł, mało mniejszy od orzecha włoskiego. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Gradobicie		1661	0	0	czerwiec			0	0	0	Śląskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Chronografia albo Dziejopis Żywiecki, Andrzeja Komonieckiego, wyd. Stanisław Grodziski i Irena Dwornicka, Żywiec 1987, s. 203. Dosłowny zapis źródła: Roku Pańskiego 1661 po święcie Świętych Trzech Króli [6.I] wiatr wiele szkód poczynił. A w czerwcu miesiącu grad wielki upadł, mało mniejszy od orzecha włoskiego. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Wyładowania atmosferyczne		1680	0	0	maj			23	0	0	Małopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Chronografia albo Dziejopis Żywiecki, Andrzeja Komonieckiego, wyd. Stanisław Grodziski i Irena Dwornicka, Żywiec 1987, s. 236. Dosłowny zapis źródła: tegoż roku dnia 23 maja godziny 6 na półzegarzu w Krakowie piorun na wieżą ratuszową uderzył i onę od wierzchu samego zapaliwszy, do szczętu spalił, że cynowa blacha jako deszcz gwałtowny z niej padała. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Powodzie		1695	0	0	lipiec			13	0	0	Małopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Chronografia albo Dziejopis Żywiecki, Andrzeja Komonieckiego, wyd. Stanisław Grodziski i Irena Dwornicka, Żywiec 1987, s. 257. Dosłowny zapis źródła: Tegoż roku w dzień świętej Małgorzęty [13.VII.] wielka powódź nagła była z deszcza tylko dzień i noc idącego, która wielkie szkody w gruntach i brzegach porobiła. Przy tym żniwo aż o świetym Michale [29.IX.] było i wielkość myszy w polu, a rosłych, gdzieś się nabrało. Dlaczego ludzie w górach powiadali, że ich Pan Bóg siedmią plag skarał tegoż roku: 1: wisna nierychła, 2: mrozy na wiosnę, 3: niepogodne lato; 4: powódź wieka; 5: zbieranie z pola mokre; 6: śniegi i mrozy, że owsy na polach przypadły śniegiem; 7: myszy wielkość. Przez co drogość i głód ludzi był Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Wichury, wiatry		1703	0	0	grudzień			16	0	0	Małopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Chronografia albo Dziejopis Żywiecki, Andrzeja Komonieckiego, wyd. Stanisław Grodziski i Irena Dwornicka, Żywiec 1987, s. 290. Dosłowny zapis źródła: Tegoż roku dnia 16 Decembris [16.XII] po drugiej godzinie po północy aż do dnia wiatr wielki i potężny był, że w lasach drzewa siłę połomał i domów naodzierał, nawet w Krakowie na zamku wieże wierch i [z] zygarem zrzucił, aż dzwon do kościoła świętego stanisława sklepienie przebił i na pawiment upadł. Także u Wszystkich Świętych przy kościele to uczynił i wieże u Panny Maryjej, takż ena ratuszu natuszył i w każdym kościele szkód dosyć narobił i różnie po świecie pograsował, z wielkim podziwieniem ludzi. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Wichury, wiatry		1703	0	0	grudzień			16	0	0	Małopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Kronika jazowska — zapiski do dziejów Sądecczyzny z lat 1662-1829, wyd. Stanisław Grodziski, Teki Archiwalne, t. XIII, 1971, s. 205. Dosłowny zapis źródła: Anno Domini 1703 die 16 Decembris wielki i straszny przez noc i przez dzień wicher, który nie tylko drzewa po lasach, domów po wsiach wiele naobalawszy, w Krakowie na zamku wieżę zegarową obalił. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Upały i susza		1706	0	0	czerwiec			0	0	0	Małopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Chronografia albo Dziejopis Żywiecki, Andrzeja Komonieckiego, wyd. Stanisław Grodziski i Irena Dwornicka, Żywiec 1987, s. 306. Dosłowny zapis źródła: Tego roku sucha wielkie były około świętego Jana [24.VI], że kapusty powysychały i zboża wypaliło, także wody w rzekach i w studniach nie było. Skąd robactwo w drzewa po róznych stronach poobjadowało. Dlaczego i kapusty mało bardzo było, bo co zostało i przyjęło się , to gąsiąn[i]ce potem zjadły. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Wichury, wiatry		1707	0	0	lipiec			22	0	0	Małopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Chronografia albo Dziejopis Żywiecki, Andrzeja Komonieckiego, wyd. Stanisław Grodziski i Irena Dwornicka, Żywiec 1987, s. 312. Dosłowny zapis źródła: Tegoż roku die 22 Julii [22. VII.] w piątek w święto świętej Maryjej Magdaleny po nieszporze nagłe zamroczenie i wicher z prochem wielki napadł, że drzewa w lasach, w sadach grube łomał, domy odzierał i wywracał, szkody wiele uczyniwszy po miasteach i wsiach. Nawet w Kętach wieże u kościoła farnego gwałtownie złomał i wniwecz połomał, tylko dzwony na spodzie zostały. Który wiatr przez godzin blisko dwie grasował z wilekim strachem i bojaźnią ludzi, rozumiejąc, że wszystko zrujnowane. Będąc potym grzmot wielki, błyskawice i deszcz uwalny, jakby się świat miał wywrócić i zatopić, czego takiego panie Boże racz kiedy zachować. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Wichury, wiatry		1707	0	0	lipiec			22	0	0	Małopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Kronika jazowska — zapiski do dziejów Sądecczyzny z lat 1662-1829, wyd. Stanisław Grodziski, Teki Archiwalne, t. XIII, 1971, s. 208. Dosłowny zapis źródła: Roku tegoż w dzień świętej Maryjej Magdaleny niespodziewanie o piątej godzijnie z południa napadł wielki wicher alias wiatr, który podobno w całym świecie szkody w domach, we zbożach, w sadach wiele narobił. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Mrozy	Zima	1709	1709	1709	styczeń	styczeń	styczeń	0	1	27	Małopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Chronografia albo Dziejopis Żywiecki, Andrzeja Komonieckiego, wyd. Stanisław Grodziski i Irena Dwornicka, Żywiec 1987, s. 331-332. Dosłowny zapis źródła: Roku Pańskiego 1709 od Nowego Lata [1.I.] wielkie i cięzkie mrozy nastały, będąc śniegu nie bardzo wiele, że w studniach, w rzekach wodę wysuszyły i młyny wszędzie odjęły. Będąc lody bardzo grube, iż w Żywcu choć w ciężką zimę, całą niedaleko zimę na Przekopie miasto wszyko i poddaństwo ze wsiów lody rąbało, choć wodę dla sadzawek i młyna z Koszorawy do Przekopy obrócić, co to kilka razy było. Dla której zimy i bydło wiele ciężkości zażyło, że pamiętnika takiej zimie ciężkiej i długiej nie było. A tak ciężkimi mrozami trwało aż do dnia 27 stycznia, nic nie ulżywszy, po czym śnieg wielki upadł, po którym rezolucja z niego, że woda przenośna dnia 15 lutego napadła, która jazy, lawki i brzegi pobrała, a lody bardzo wielkie i grube od wód precz poroznosiło. Po czym zasię zima trwała, ludziom uprzykrzona, że ptastwo, zwierze i ludzi wiele po róznych stronach pomroziła, nawet drzewa od zimy tęgiej poschły i zboża wysuszyła. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Powodzie		1715	0	0	luty			13	0	0	Małopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Chronografia albo Dziejopis Żywiecki, Andrzeja Komonieckiego, wyd. Stanisław Grodziski i Irena Dwornicka, Żywiec 1987, s. 456. Dosłowny zapis źródła: Dnia 13 lutego we środę wiatr wielki i bardzo gwałtowny od północy do dnia powstał i domy odzierał, uczyniwszy strach wielki, żeby domów nie powywracał. Po czym śnieżnica gwałtowna z deszczem nastąpiła, że po mrozach i śniegach wielkich nawałnica i woda wielka, lody niosąc wielkie nadspodziewanie tak prędko była, iż w pół dnia powodzią się stała. Którego dnia Sebastian lach z Mutnego, idąc od Krakowa z listami pańskiemi, w rzece Skawie utopił się, nie mogąc się ratować w wielkiej i naglej wodzie. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Powodzie		1715	1715	0	maj	maj		0	25	0	Małopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Chronografia albo Dziejopis Żywiecki, Andrzeja Komonieckiego, wyd. Stanisław Grodziski i Irena Dwornicka, Żywiec 1987, s. 459. Dosłowny zapis źródła: Dnia 25 maja w sobotę deszcz począł iść i szedł przez dni wszystkie krzyżowe, a śnieg górami opadł, że woda i zimno wielkie było, że wiele szkód około wód stało się, pozabierawszy siemie z brzegami i zbóż wiele popsowało, dawszy się we znaki wszędzie i około Krakowa bardzo Wisła rozlała i szkody dość narobiła i takiej powodzi za dawne nie było. Dlaczego i prcessyjej w krzyżowe dni do kościołów nie było, tylko po kościele dla zbytniego deszcza we nie i w nocy nieprzystajnie idącego. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Silne deszcze		1716	0	0				0	0	0	Małopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Kronika Jazowska — zapiski do dziejów Sądecczyzny z lat 1662-1829, wyd. Stanisław Grodziski, Teki Archiwalne, t. XIII, 1971, s. 217. Dosłowny zapis źródła: Rok ten wszytek był prawie mokry, tak dalece że rzadki dzień był, w którym by deszcza nie było. Nie było jako siana sprawić, na wiosnę nierychło ludzie siali, bo długa zima trwała i mokro do tego było; dla wielkich niepogód i mokra wielkiego nierycho były żniwa[…] Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Mrozy		1721	1721	1721		kwiecień	maj	0	23	25	Małopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Chronografia albo Dziejopis Żywiecki, Andrzeja Komonieckiego, wyd. Stanisław Grodziski i Irena Dwornicka, Żywiec 1987, s. 532. Dosłowny zapis źródła: tegoż roku wiosna pięknie się i ciepło pokazała i sady kwitnęły, ale potym od świętego Wojciecha [23.IV] mrozy potężne trzy były, które wszystko pomroziły i w dzień świętego Urbana [25.V] śniegi wszędzie w górach opadły i zimno bardzo było, a potym pluski napadły i robotom przeszkadzaly. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zjawiska meteorologiczne	Mrozy	Zima	1726	0	0				0	0	0	Małopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Chronografia albo Dziejopis Żywiecki, Andrzeja Komonieckiego, wyd. Stanisław Grodziski i Irena Dwornicka, Żywiec 1987, s. 556. Dosłowny zapis źródła: Roku Pańskiego 1726 przez zimę zupełną mrozy ciężkie i ostre panowały nie ustawając, w których ptastwo i bydło pomarzło i ludziom dosyć w drogach będącym dostało się i młyny wszędzie stanęły, trudno będąc o mliwo. I wiele owiec i krów powyzdychało na wiosnę od przemarznienia wielkiego, także dla zimy długiej potrawa na bydło droga była, gdyby jej dostano, bo co potrawa była, to dla plusków i powodzi częstych przeszłego roku zgniła była i z gmułem zbierana, która bydłu niezdrowa zostawała. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zniszczenia wojenne			1587	0	0				0	0	0	Małopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Kiryk F., Najdawniejsze dzieje Lipnicy Murowanej (XIII-XVI wieku), [w:] Lipnica Murowana. Gród króla Władysława Łokietka, pod red. Janusza Smołuchy, Kraków 2007, s. 24. Dosłowny zapis źródła: Mieszczanie zamieszkiwali domy drewniane, padające pastwą częstych pożarów i innych klęsk żywiołowych oraz wojennych. W styczniu 1588 r. król zwolnił mieszczan od podatków na cztery lata z powodu spustoszeń dokonanych przez stacjonujące w Lipnicy wojska, a mimo to miasteczko zostało wyznaczone w 1594 r. (przez hetmana Jana Zamojskiego) na punkt zborny piechoty wybranieckiej z królewszczyzn województwa krakowskiego. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zniszczenia wojenne	Miasta		1655	0	0				0	0	0	Małopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Banach J., Pożary, zarazy, wojny i emigracja jako czynniki degradujące środowisko Lipnicy, [w:] Lipnica Murowana. Gród króla Władysława Łokietka, pod red. Janusza Smołuchy, Kraków 2007, s. 66-67, 69. Dosłowny zapis źródła: Księgi wizytacyjne diecezji krakowskiej informują o pożarze, który miał miejsce w wieku XVII. Wiąże się on z najazdem szwedzkim; w 1655 r. Szwedzi spalili i zniszczyli miasto, spalił się także kościół parafialny i kościół św. Krzyża. Kolejne działania wojenne, które dotknęły Lipnicę, związane były z potopem szwedzkim. Szwedzi, po poddaniu im zamku Lubomirskich w Nowym Wiśniczu (zdobyli wcześniej górujący nad zamkiem klasztor, co groziło zniszczeniem zamku, dlatego Jerzy Lubomirski, syn Stanisława, poddał go bez walki), ruszyli na południe, kierując się na Nowy Sącz. Lipnica, otoczona jeszcze wówczas murem obronnym, podjęła walkę z wojskami szwedzkimi. Armia szwedzka po walce pokonała w roku 1655 broniących się mieszczan lipnickich. Miasto zostalo splądrowane, a następnie podpalone. Spalono, jak już zostało wspomniane, także kościół parafilany, znacznym zniszczeniom uległy także mury obronne. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zniszczenia wojenne		Jesień	1587	1587	1587		październik	listopad	0	0	0	Małopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Banach J., Pożary, zarazy, wojny i emigracja jako czynniki degradujące środowisko Lipnicy, [w:] Lipnica Murowana. Gród króla Władysława Łokietka, pod red. Janusza Smołuchy, Kraków 2007, s. 68-69. Dosłowny zapis źródła: Pierwsza udokumentowana wzmianka znajduje się w przywileju dla Lipnicy wydanym przez króla Zygmunta III Wazę w roku 1588. Król, potwierdzając miastu wszystkie poprzednie przywileje, zwolnił mieszczan lipnickich od podatków na cztery lata z powodu zniszczeń dokonanych przez wojska stacjonujące w mieście. Możemy się domyślać, iż chodziło o działania związane z walką o koronę Polski po elekcji Zygmunta III Wazy oraz wyprawę arcyksięcia austryjackiego Maksymiliana habsburga na przełomie października i listopada 1587 r. i jego nieudane oblężenie Krakowa. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zniszczenia wojenne	Miasta		1657	0	0	marzec			0	0	0	Małopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Banach J., Pożary, zarazy, wojny i emigracja jako czynniki degradujące środowisko Lipnicy, [w:] Lipnica Murowana. Gród króla Władysława Łokietka, pod red. Janusza Smołuchy, Kraków 2007, s. 69. Dosłowny zapis źródła: Zniszczeń [po Szwedach w 1655] dokończyły wojska księcia Siedmiogrodu Jerzego II Rakoczego, które wiosną 1657 r., wspomagając kampanię Szwedów, przemaszerowały spod Lwowa na Kraków. Rakoczy po zdobyciu Tarnowa szeroko rozpuścił swe wojska, by grabiły miejscowości w Małopolsce. Oddziały te, posiłkowane przez Kozaków, odznaczyły się szczególnym okrucieństwem. Splądrowały one Lipnicę i dokończyły zniszczenia w marcu 1657 r. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zniszczenia wojenne			1655	0	0				0	0	0	Małopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Siwek A., Siwek A., Kronika miasta Niepołomic 1000-1945, Niepołomice 1989, s. 23. Dosłowny zapis źródła: W czasie najazdu Szwedów w roku 1655 zostaje bardzo zniszczony zarówno kościół jak i zamek w Niepołomicach. Zamek został ograbiony i złupiony. Najeźdźcy zabrali bogate urządzenie wnętrz zamkowych, a czego nie zabrali to zniszczyli, zamieniając zamek na magazyn zywnościowy. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zniszczenia wojenne			1615	0	0				0	0	0	Małopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Dudek J., 600 lat dziejów Niedżwiedzy i okolicy, Niedźwiedza 1998, s. 16. Dosłowny zapis źródła: Lata 1606 do 1632 odnotowane przez Księgi Grodzkie Sądeckie to roztrzygnie ciągłych sporów o dobra w Niedźwiedzy pani Sobkowej z Marcinkowskim i pani Dobkowej z Marcinkowskim — 24 wpisy niekiedy blahe sprawy, wyroki o kradzieże, o czary, zbieranie mleka krowom, zapisy wiana lub podział majątku. Wpisów dokonywano po łacinie, a dotyczyły one m.in.: - wniesienia zażalenia na wojska konnicy królewskiej, żądając odszkodowania ze wyrządzone szkody w 1615 roku, Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zniszczenia wojenne	Miasta	Jesień	1503	0	0				0	0	0	Podkarpackie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Szczur S., Dzieje Leżajska do roku 1524, [w:] Dzieje Leżajska, od czasów najdawniejszych do 1944 r., pod red. K. Baczkowskiego i Józefa Półćwiartka, Leżajsk 1996, s. 93. Dosłowny zapis źródła: Końcem lata 1502 roku Tatarzy krymscy przekroczywszy Dniepr uderzyli na ziemie Aleksandra Jagiellończyka. Zatrzymani w pochodzie na przez starostę łuckiego nie doszli na Litwę, lecz w powrotnym marszu spustoszyli szereg miejscowości. Droga powrotna wiodła przez Dębicę, Ropczyce, Rzeszów, Leżajsk, Przeworsk, Radymno w kierunku Dubiecka. Był to już drugi najazd tatarski, który dotknął Leżajsk. Pierwszy miał miejsce w roku 1500, za panowania Jana Olbrachta. Nie wyrządził jednak chyba zbyt wielkich szkód, ponieważ miasto nie otrzymało żadnych zwolnień od świadczeń na rzecz króla. Najazd z roku 1503 był bardziej dotkliwy w skutkach. Szereg miast ruskich otrzymało wieloletnie zwolnienia od wszelkich świadczeń na rzecz króla. We wrześniu 1503 roku Aleksander Jagiellończyk zwolnil miasto na okres sześciu lat od wszelkich powinności. Pomoc ta była konieczna wobec wyludnienia Rusi, spowodowanego najazdami turecko-tatarskimi. Powstały nawet plany zakrojonej na szeroką skalę kolonizacji ziem ruskich, łącznie z przenoszeniem na te ziemie szlachty wraz z chłopami i sprowadzeniem osadników spoza granic królestwa. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zniszczenia wojenne	Miasta	Lato	1519	0	0				0	0	0	Podkarpackie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Szczur S., Dzieje Leżajska do roku 1524, [w:] Dzieje Leżajska, od czasów najdawniejszych do 1944 r., pod red. K. Baczkowskiego i Józefa Półćwiartka, Leżajsk 1996, s. 95. Dosłowny zapis źródła: W kwietniu 1519 roku Zygmunt Stary znowu pośpieszył miastu z pomocą, ustanawiając w Leżajsku jarmark na dzień Wniebowstąpienia Pańskiego. Był to ważny przywilej, którego wydanie łaczono ze zniszczeniami miasta po najeździe tatarskim z roku 1519. Najazd tatarski miał rzeczywiście miejsce w roku 1519, tyle że latem. W lipcu 1519 roku Tatrzy spustoszyli Wołyń, przeprawili się przez Bug i niszcząc ziemię bełską, lubelską i lwowską dotarli aż do Wisły. Nie można wykluczyć, że i Leżajsk w wyniku tego najazdu ucierpiał. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zniszczenia wojenne	Miasta	Lato	1524	0	1524			sierpień	0	0	24	Podkarpackie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Szczur S., Dzieje Leżajska do roku 1524, [w:] Dzieje Leżajska, od czasów najdawniejszych do 1944 r., pod red. K. Baczkowskiego i Józefa Półćwiartka, Leżajsk 1996, s. 77, 95-96, 100. Dosłowny zapis źródła: Datę kończącą średniowieczny okres dziejów miasta jest rok 1524. Mający miejsce w tym roku najazd tatarski dokonał tak wielkiego zniszczenia, że zdecydowano się przenieść miasto na inny, bardziej obronny teren, oraz dokonać ponownej lokacji miasta na prawie magdeburskim. Ten drugi przywilej lokacyjny wydany przez Zygmunta Starego otwierał nowy rozdział w dziejach nowego miasta Leżajska i był zarazem kresem istnienia pierwszego. Z dnia 24 sierpnia 1524 roku zachował się dokument królewski zwalniający mieszczan leżajskich od świadczenia podwód. Jako powód jego wystawienia podano zniszczenie miasta przez kolejny najazd tatarski. Tym razem jednak zniszczenia były tak duże, że doraźne srodki nie mogły już pomóc miastu. Dlatego też zdecydowano się na przeniesienie miasta na miejsce bardziej bezpieczne i ponowną lokację na prawie magdeburskim. Dziwnym zbiegiem okoliczności koniec tarnowskich w Leżajsku zbiegł się w czasie z katasrofą miasta w 1524. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zniszczenia wojenne	Miasta		1608	0	1610				0	0	0	Podkarpackie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Przyboś K., Dzieje Leżajska w czasach nowożytnych (od roku 1524), [w:] Dzieje Leżajska, od czasów najdawniejszych do 1944 r., pod red. K. Baczkowskiego i Józefa Półćwiartka, Leżajsk 1996, s. 125-127. Dosłowny zapis źródła: Wprawdzie Leżajsk otoczony był z dwu stron głebokim wąwozem oraz ze wszystkich stron wałami i parkanami, a także miasto było obwałowane, ale nie obroniło to Leżajska przed Stanisławem Stadnickim, który kilkakroć zdobywał miasto i łupił je; ponoć wówczas spłonęło też archiwum miejskie. Dopiero po zakończeniu tej prywatnej wojny Opaliński [Łukasz] przystąpił do wzmocnienia miasta. Już wcześniej, po rozebraniu w latach 1604-1606 dotychczasowego drewnianego kościoła farnego, rozpoczęto budowę obronnej świątyni. […] Nie dokończony kościół został spalony w 1608 roku przez Stadnickiego. […] Wydaje się jednak, że mimo odbudowy po zniszczeniach dokonanych przez Stadnickiego, podczas okupacji Leżajska miato nie podniosło się ze zniszczeń i już nie powróciło do stanu z początku XVII wieku. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zniszczenia wojenne	Miasta		1624	0	0	maj			0	0	0	Podkarpackie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Przyboś K., Dzieje Leżajska w czasach nowożytnych (od roku 1524), [w:] Dzieje Leżajska, od czasów najdawniejszych do 1944 r., pod red. K. Baczkowskiego i Józefa Półćwiartka, Leżajsk 1996, s. 127. Dosłowny zapis źródła: Na domiar we wrześniu tegoż roku [1623] wielki pożar niemal całkowicie zniszczył miasto, wreszcie w maju 1624 roku podczas wspomnianego najazdu tatarskiego, spłonęły budynki gospodarcze, ocalałe w 1623. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zniszczenia wojenne	Miasta		0	1656	1657				0	0	0	Podkarpackie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Przyboś K., Dzieje Leżajska w czasach nowożytnych (od roku 1524), [w:] Dzieje Leżajska, od czasów najdawniejszych do 1944 r., pod red. K. Baczkowskiego i Józefa Półćwiartka, Leżajsk 1996, s. 127-129. Dosłowny zapis źródła: Pobyt Szwedów w 1656 roku, a rok później wojsk Jerzego Rakoczego, ostatecznie podkopały siły miasta. […] Po """"potopie"""" lustracja przeprowadzona na przełomie 1663/64 stwierdziła spalenie budynków przez wojsko Rakoczego; z zamku pozostały same wały. W mieście było tylko 6 szewców i 6 piekarzy. Z 11 łanów i 1,5 ćwierci roli mieszczanie faktycznie uprawiali tylko 4 łany, inne (nie licząc 2 łanów i 2 ćwierci w rękach plebana, szpitala i bernardynów) leżały pustką.""""""""obyt Szwedów w 1656 roku, a rok później wojsk Jerzego Rakoczego, ostatecznie podkopały siły miasta. […] Po """"potopie"""" lustracja przeprowadzona na przełomie 1663/64 stwierdziła spalenie budynków przez wojsko Rakoczego; z zamku pozostały same wały. W mieście było tylko 6 szewców i 6 piekarzy. Z 11 łanów i 1,5 ćwierci roli mieszczanie faktycznie uprawial""""""""byt Szwedów w 1656 roku, a rok później wojsk Jerzego Rakoczego, ostatecznie podkopały siły miasta. […] Po """"potopie"""" lustracja przeprowadzona na przełomie 1663/64 stwierdziła spalenie budynków przez wojsko Rakoczego; z zamku pozostały same wały""""""""yt Szwedów w 1656 roku, a rok później wojsk Jerzego Rakoczego, ostatecznie podkopały siły miasta. […] Po """"potopie"""" lustracja przeprowad""""""""t Szwedów w 1656 roku, a rok Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zniszczenia wojenne	Miasta		1672	0	0				0	0	0	Podkarpackie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Przyboś K., Dzieje Leżajska w czasach nowożytnych (od roku 1524), [w:] Dzieje Leżajska, od czasów najdawniejszych do 1944 r., pod red. K. Baczkowskiego i Józefa Półćwiartka, Leżajsk 1996, s. 129. Dosłowny zapis źródła: W 1672 roku miasto nawiedził jeszcze raz pożar i Tatarzy. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zniszczenia wojenne			0	1702	1715				0	0	0	Podkarpackie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Przyboś K., Dzieje Leżajska w czasach nowożytnych (od roku 1524), [w:] Dzieje Leżajska, od czasów najdawniejszych do 1944 r., pod red. K. Baczkowskiego i Józefa Półćwiartka, Leżajsk 1996, s. 130. Dosłowny zapis źródła: Lata te nie sprzyjały odbudowie Leżajska. Jeszcze w latach 1702-1704 przez Leżajsk kilkakroć przewijali się Szwedzi, niebawem w 1715 """"goniono tu za Sasami"""" podczas konfederacji tarnogrodzkiej.""""""""ata te nie sprzyjały odbudowie Leżajska. Jeszcze w latach Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zniszczenia wojenne	Wsi		1509	0	0				0	0	0	Podkarpackie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Półćwiartek J., Wsie leżajskie doby pańszczyźnianej (XVI-XIX wiek), [w:] Dzieje Leżajska, od czasów najdawniejszych do 1944 r., pod red. K. Baczkowskiego i Józefa Półćwiartka, Leżajsk 1996, s. 165. Dosłowny zapis źródła: Następny najazd przypadł już na 1509 rok, w czasie którego poddano ponownie okolice Leżajska ogromnemu spustoszeniu. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zniszczenia wojenne	Wsi		1519	0	0				0	0	0	Podkarpackie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Półćwiartek J., Wsie leżajskie doby pańszczyźnianej (XVI-XIX wiek), [w:] Dzieje Leżajska, od czasów najdawniejszych do 1944 r., pod red. K. Baczkowskiego i Józefa Półćwiartka, Leżajsk 1996, s. 165-166. Dosłowny zapis źródła: Jeszcze niezdążono się otrząsnąć z ruin i zgliszcz, a już w 1519 roku nastąpił kolejny najazd watah tatarskich. Pożoga i żniwo śmierci zbierały obfity plon. Wielu mieszkańców starostwa wzięto w jasyr. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zniszczenia wojenne	Miasta	Lato	1524	0	0				0	0	0	Podkarpackie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Półćwiartek J., Wsie leżajskie doby pańszczyźnianej (XVI-XIX wiek), [w:] Dzieje Leżajska, od czasów najdawniejszych do 1944 r., pod red. K. Baczkowskiego i Józefa Półćwiartka, Leżajsk 1996, s. 166. Dosłowny zapis źródła: Najstraszniejszy najazd jaki starostwo w owych latach przeżyło nastąpił w 1524 roku. Miasto Leżajsk zostało wówczas doszczętnie zniesione z powierzchni ziemi, a jego mieszkańców wzięto w jasyr, wytopiwszy przedtem starców i dzieci w pobliskich bagnach. Był to tak olbrzymi cios, że miasto się już więcej nie podniosło. Zbadawszy sytuację na miejscu, dokumentem wystawionym we Lwowie 27 września 1524 roku, przeniósł król Zygmunt I Leżajsk znad Sanu na dzisiejsze bardziej obronne miejsce, oddalone od dawnej jego siedziby około 5 km na południowy zachód. Na dawnym natomiast miejscu utrzymała się odtąd osada wiejska o nazwie Stare Miasto. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Masowe choroby zakaźne			1658	0	0				0	0	0	Wielkopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Łukaszewicz Józef, Krótki historyczno-statystyczny opis miast i wsi w powiecie krotoszyńskim, I—II, Poznań 1869. Adres bibliograficzny: Namaczyńska S., Kronika klęsk elementarnych w Polsce i w krajach sąsiednich w latach 1648-1696, Lwów 1937, s. 175. Dosłowny zapis źródła: Łukaszewicz, Op. miast i wsi w pow. krotosz., 237:[…]zaraza (w Kobylinie) w roku 1658 całkiem ustała[…] Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Badyna Piotr Postać digitalna:
Masowe choroby zakaźne			1658	0	0				0	0	0	Wielkopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Warszawa I 1880, II 1881, III 1882, IV 1883, V 1884, VI 1 Adres bibliograficzny: Namaczyńska S., Kronika klęsk elementarnych w Polsce i w krajach sąsiednich w latach 1648-1696, Lwów 1937, s. 175. Dosłowny zapis źródła: S. G., XIII, 166: Wągrowiec[…] Powietrze morowe srożyło się w latach[…] 1658 do 1660[…] Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Badyna Piotr Postać digitalna:
Masowe choroby zakaźne			1658	0	0				0	0	0	Wielkopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Warszawa I 1880, II 1881, III 1882, IV 1883, V 1884, VI 1 Adres bibliograficzny: Namaczyńska S., Kronika klęsk elementarnych w Polsce i w krajach sąsiednich w latach 1648-1696, Lwów 1937, s. 175. Dosłowny zapis źródła: S. G., X, 324: Sarnowo[…] R. 1658 srożyło się tu morowe powietrze. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Badyna Piotr Postać digitalna:
Masowe choroby zakaźne			1658	0	0				0	0	0	Mazowieckie	Rozwiń
Nazwa źródła: Kochowski Wespazjan, Annalium Poloniae ab obitu Vladislai IV. Climacter I — III. Cracoviae I 1683, II 1688, III 1689. Adres bibliograficzny: Namaczyńska S., Kronika klęsk elementarnych w Polsce i w krajach sąsiednich w latach 1648-1696, Lwów 1937, s. 175-176. Dosłowny zapis źródła: Kochowski, II, 278: (W lutym konwokacja w Warszawie). Finita Conuocatione Rex, vel quod urgenter pestis Varsauiam inuadens abitum imponeret, vel profectione sua militem ad opus belli prouocaturus, Łouicium mouit. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Badyna Piotr Postać digitalna:
Masowe choroby zakaźne		Lato	1658	0	0	lipiec			0	0	0	Mazowieckie	Rozwiń
Nazwa źródła: Kochowski Wespazjan, Annalium Poloniae ab obitu Vladislai IV. Climacter I — III. Cracoviae I 1683, II 1688, III 1689. Adres bibliograficzny: Namaczyńska S., Kronika klęsk elementarnych w Polsce i w krajach sąsiednich w latach 1648-1696, Lwów 1937, s. 176. Dosłowny zapis źródła: Kochowski, II, 345: Praeterita in Iulio Comitia non consensus magis Ordinum, quam noxie Varsauiam corripiens pestis finierat, cunctis luem vitantibus ac dum quisque sibi timet, singuli prouisu salutis in diuersa dilabebantur. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Badyna Piotr Postać digitalna:
Zniszczenia wojenne	Wsi		1624	0	0				0	0	0	Podkarpackie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Półćwiartek J., Wsie leżajskie doby pańszczyźnianej (XVI-XIX wiek), [w:] Dzieje Leżajska, od czasów najdawniejszych do 1944 r., pod red. K. Baczkowskiego i Józefa Półćwiartka, Leżajsk 1996, s. 169. Dosłowny zapis źródła: Po okropnym najeździe tatarskim Kanytmira Murzy w 1624 roku i spustoszeniu Jelnej, Kuryłówki, Starego Miasta, Woli Zarczyckiej i Sarzyny, a także innych wsi starostwa i przedmieść Leżajska, rejestr poborowy z 1628 roku wymienił w starostwie jedynie 127,25 łanów ziemi uprawnej w użyciu chłopskim. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zniszczenia wojenne	Wsi		0	1655	1657				0	0	0	Podkarpackie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Półćwiartek J., Wsie leżajskie doby pańszczyźnianej (XVI-XIX wiek), [w:] Dzieje Leżajska, od czasów najdawniejszych do 1944 r., pod red. K. Baczkowskiego i Józefa Półćwiartka, Leżajsk 1996, s. 170. Dosłowny zapis źródła: Najazd szwedzki na Polskę w 1655 roku i związany z tym dwukrotny przemarsz głównych sił szwedzkich przez teren starostwa (jesienią 1655 roku i wczesną wiosną 1656 roku), straszliwa łupież starostwa przez oddziały węgierskie Jerzego II Rakoczego w 1657 roku oraz ciągłe przemarsze i rekwizycje wojsk koronnych, spowodowały wielki regres w rozwoju osadnictwa w starostwie. Duże ubytki ludnościowe, wielkie zniszczenia gospodarcze (pożary, rabunki i rekwizycje wojskowe, grabież bydła u koni itp..) — wszystko to powodowało, że jeszcze w kilka lat po wojnach istniały w królewszczyźnie leżajskiej ziemie leżące odłogiem, a na wiele z nich na trwałe powrócił las. Lustracja starostwa przeprowadzona w kilka lat po wojnach (w 1664 roku) ukazała jeszcze większy ubytek uprawnych ról w ilości prawie 60 proc. Można sobie zatem wybrazić klęskę zniszczeń tuż po wojnach: spalone domostwa, duży ubytek ludności, nagminny brak inwentarza żywego. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zniszczenia wojenne			1672	0	0				0	0	0	Podkarpackie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Półćwiartek J., Wsie leżajskie doby pańszczyźnianej (XVI-XIX wiek), [w:] Dzieje Leżajska, od czasów najdawniejszych do 1944 r., pod red. K. Baczkowskiego i Józefa Półćwiartka, Leżajsk 1996, s. 171. Dosłowny zapis źródła: Nie upłynęło jednak wiele lat, gdy ostatni najazd tatarski na te ziemię z 1672 roku dopełnił nowego pogromu. Przegląd masowo składanych w 1673 roku placzliwych relacji o zniszczeniach (juramentów) w sądzie grodzkim przemyskim, niemal z każdej okolicznej wsi, przekonuje o tragicznych rozmiarach klęski. A oto kilka przykładów. Chłop z Kuryłowki Iwan Młynarz zeznał[…] """"iż we wsi Kuryłówce po spustoszeniu tatarskim w roku 1672 […] tylko łanów półpięta osianych i osiadłych, karczma dziedziczna, zagrodnik na roli 1, rzemieślnik 1 zostaje, z których podatki płacić się może […] Młyn o 1 kole, zagrodników na rolach 5, komoroników 5, rzemieślnik 1 […] spustoszało"""".""""""""ie upłynęło jednak wiele lat, gdy ostatni najazd tatarski na te ziemię z 1672 roku dopełnił nowego pogromu. Przegląd masowo składanych w 1673 roku placzliwych relacji o zniszczeniach (juramentów) w sądzie grodzkim przemyskim, niemal z każdej okolicznej wsi, przekonuje o tragicznych rozmiarach Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zniszczenia wojenne			1672	0	0				0	0	0	Podkarpackie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Półćwiartek J., Wsie leżajskie doby pańszczyźnianej (XVI-XIX wiek), [w:] Dzieje Leżajska, od czasów najdawniejszych do 1944 r., pod red. K. Baczkowskiego i Józefa Półćwiartka, Leżajsk 1996, s. 171. Dosłowny zapis źródła: Nie upłynęło jednak wiele lat, gdy ostatni najazd tatarski na te ziemię z 1672 roku dopełnił nowego pogromu. Przegląd masowo składanych w 1673 roku placzliwych relacji o zniszczeniach (juramentów) w sądzie grodzkim przemyskim, niemal z każdej okolicznej wsi, przekonuje o tragicznych rozmiarach klęski. A oto kilka przykładów. […] W odniesieniu do Sarzyny czytamy: """"iż we wsisarzynie po spustoszeniu tatarskim 1672 uczynionym tylko łanów 3 osiadlych, karczem 2, zagrodnik na roli 1, komorników ubogich 2, rybitw 1 zostaje […] Ostatek łanów, karczma 1, zagrodników 9, komorników z bydlem 3, komorników ubogich 3, rzemieslników 2, rybitw 1 spustoszało"""".""""""""ie upłynęło jednak wiele lat, gdy ostatni najazd tatarski na te ziemię z 1672 roku dopełnił nowego pogromu. Przegląd masowo składanych w 1673 roku placzliwych relacji o zniszczeniach (juramentów) w sądzie grodzkim przemyskim, niemal z każdej okolicznej wsi, przekonuje o tragicznych ro Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zniszczenia wojenne	Wsi		1672	0	0				0	0	0	Podkarpackie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Półćwiartek J., Wsie leżajskie doby pańszczyźnianej (XVI-XIX wiek), [w:] Dzieje Leżajska, od czasów najdawniejszych do 1944 r., pod red. K. Baczkowskiego i Józefa Półćwiartka, Leżajsk 1996, s. 171. Dosłowny zapis źródła: Nie upłynęło jednak wiele lat, gdy ostatni najazd tatarski na te ziemię z 1672 roku dopełnił nowego pogromu. Przegląd masowo składanych w 1673 roku placzliwych relacji o zniszczeniach (juramentów) w sądzie grodzkim przemyskim, niemal z każdej okolicznej wsi, przekonuje o tragicznych rozmiarach klęski. A oto kilka przykładów. […] W odniesieniu do Sarzyny czytamy: """"iż we wsisarzynie po spustoszeniu tatarskim 1672 uczynionym tylko łanów 3 osiadlych, karczem 2, zagrodnik na roli 1, komorników ubogich 2, rybitw 1 zostaje […] Ostatek łanów, karczma 1, zagrodników 9, komorników z bydlem 3, komorników ubogich 3, rzemieslników 2, rybitw 1 spustoszało"""". Podobne relacje odnajdujemy w dokumentach w odniesieniu do Brzyskiej Woli, Rzuchowa, Wierzawic, Dębna, Starego Miasta, Siedlanki, Jelnej, Giedlarowej, Brzozy, Jastrzębca i innych wsi starostwa.""""""""ie upłynęło jednak wiele lat, gdy ostatni najazd tatarski na te ziemię z 1672 roku dopełnił nowego pogromu. Przegląd masowo składanych w 1673 roku placzliwych relacji o zniszczeniach (juramentów) w sądzie grodzkim przemyskim, niemal z każdej okolicznej wsi, przekonuje o tragicznych rozmiarach klęski. A oto kilka przykładów. […] W odniesieniu do Sarzyny czytamy: """"iż we wsisarzynie po spustoszeniu tatarskim 1672 uczynionym tylko łanów 3 osiadlych, karczem 2, zagrodnik na rol""""""""e upłynęło jednak wiele lat, gdy ostatni najazd tatarski na te ziemię z 1672 roku dopełnił nowego pogromu. Przeg Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zniszczenia wojenne	Wsi		1672	0	0				0	0	0	Podkarpackie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Półćwiartek J., Wsie leżajskie doby pańszczyźnianej (XVI-XIX wiek), [w:] Dzieje Leżajska, od czasów najdawniejszych do 1944 r., pod red. K. Baczkowskiego i Józefa Półćwiartka, Leżajsk 1996, s. 171. Dosłowny zapis źródła: Nie upłynęło jednak wiele lat, gdy ostatni najazd tatarski na te ziemię z 1672 roku dopełnił nowego pogromu. Przegląd masowo składanych w 1673 roku placzliwych relacji o zniszczeniach (juramentów) w sądzie grodzkim przemyskim, niemal z każdej okolicznej wsi, przekonuje o tragicznych rozmiarach klęski. A oto kilka przykładów. […] W odniesieniu do Sarzyny czytamy: """"iż we wsisarzynie po spustoszeniu tatarskim 1672 uczynionym tylko łanów 3 osiadlych, karczem 2, zagrodnik na roli 1, komorników ubogich 2, rybitw 1 zostaje […] Ostatek łanów, karczma 1, zagrodników 9, komorników z bydlem 3, komorników ubogich 3, rzemieslników 2, rybitw 1 spustoszało"""". Podobne relacje odnajdujemy w dokumentach w odniesieniu do Brzyskiej Woli, Rzuchowa, Wierzawic, Dębna, Starego Miasta, Siedlanki, Jelnej, Giedlarowej, Brzozy, Jastrzębca i innych wsi starostwa. Wielkie pożary dopłeniły reszty zniszczenia we wsiach leżajskich. W poszczególnych wsiach zostało bardzo mało domów: w Kuryłowce 20, Brzaskiej Woli 28 (łacznie z wójtostwem), Starym Mieście 20, Siedlance 7, Giedlarowej 24, Jelnej 15, Brzozie 20, Jastrzębcu 14, sarzynie 15, biedaczowie 6.""""""""ie upłynęło jednak wiele lat, gdy ostatni najazd tatarski na te ziemię z 1672 roku dopełnił nowego pogromu. Przegląd masowo składanych w 1673 roku placzliwych relacji o zniszczeniach (juramentów) w sądzie grodzkim przemyskim, niemal z każdej okolicznej wsi, przekonuje o tragicznych rozmiarach klęski. A oto kilka przykładów. […] W odniesieniu do Sarzyny czytamy: """"iż we wsisarzynie po spustoszeniu tatarskim 1672 uczynionym tylko łanów 3 osiadlych, karczem 2, zagrodnik na roli 1, komorników ubogich 2, rybitw 1 zostaje […] Ostatek łanów, karczma 1, zagrodników 9, komorników z bydlem 3, komorników ubogich 3, rzemieslników 2, rybitw 1 spustoszało"""". Podobne relacje odnajdujemy w dokumentach w odniesieniu do Brzyskiej Woli, Rzuchowa, Wierzawic, Dębna, Starego Miasta, S""""""""e upłynęło jednak wiele lat, gdy ostatni najazd tatarski na te ziemię z 1672 roku dopełnił nowego pogromu. Przegląd masowo składanych w 1673 roku placzliwych relacji o zniszczeniach (juramentów) w sądzie grodzkim przemyskim, niemal z każdej okolicznej wsi, przekonuje o tragicznych rozmiarach klęski. A oto kilka przykładów. […] W odniesieniu do Sarzyny czytamy: """"iż we wsisarzynie po spustoszeniu tatars"""""""" upłynęło jednak wiele lat, gdy ostatni Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zniszczenia wojenne	Miasta		1672	0	0				0	0	0	Podkarpackie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Półćwiartek J., Wsie leżajskie doby pańszczyźnianej (XVI-XIX wiek), [w:] Dzieje Leżajska, od czasów najdawniejszych do 1944 r., pod red. K. Baczkowskiego i Józefa Półćwiartka, Leżajsk 1996, s. 171. Dosłowny zapis źródła: Zniszczenia tatarskie nie ominęło też Leżajska, o którym odnotowano """"iż w miasteczku JKM Leżajsku po spustoszeniu tatarskim w roku 1672 uczynionym podatku Rzeplitej szos nazwanego z domów miejskich tak w runku jako po ulicach będących nie znajduje się więcej jeno zł 10 i sympla. Rzemieślników 3 tylko po spustoszeniu tatarskim zostaje, to jest krawiec 1, szewc 1, kuśnierz 1. Inne wszyscy rzemieslnicy jako ro rzeźnik, bednarz, kuśnierz, szwiec, piekarzow 2, krawiec 1, jedni dla ubóstwa swego precz poszli, drudzy poumierali. Łanów zaś 4 i ćwierć 1 osiadłe i osiane zostają […] ostatek spustoszało"""". W mieście zostało 21 domów i 1 szynk.""""""""niszczenia tatarskie nie ominęło też Leżajska, o którym odnotowano """"iż w miasteczku JKM Leżajsku po spustoszeniu tatarskim w roku 1672 uczynionym podatku Rzeplitej szos nazwanego z domów miejskich tak w runku jako po ulicach będących nie znajduje się więcej jeno zł 10 i sympla. Rzemieślników 3 tylko po spustoszeniu tatarskim zostaje, to jest krawiec 1, szewc 1, kuśnierz 1. Inne wszyscy rzemieslnicy jako ro rzeźnik, bednarz, kuśnierz, szwiec, piekarzow 2, krawiec 1, jedni dla ubóstwa swego precz poszli, drudzy poumierali. Łanów zaś 4 i ćwierć 1 osiadłe i osiane zos""""""""iszczenia tatarskie nie ominęło też Leżajska, o którym odnotowano """"iż w miasteczku JKM Leżajsku po spustoszeniu tatarskim w roku 1672 uczynionym podatku Rzeplitej szos nazwanego z domów miejskich tak w runku jako po ulicach będących nie znajduje się więcej jeno zł 10 i sympla. Rzemieślników 3 tylko po spustoszeniu tatarskim zostaje, to jest krawiec 1, szewc 1, kuśnierz 1. Inne wszyscy rzemieslnicy jako ro rzeźnik, bednarz, kuśnierz, szwiec, piekarzow 2, krawiec 1, jedni dla ubóstwa swego precz pos""""""""szczenia tatarskie nie ominęło też Leżajska, o którym odnotowano """"iż w miasteczku JKM Leżajsku po spustoszeniu tatarskim w roku 1672 uczynionym podatku Rzeplitej szos nazwanego z domów miejskich tak w runku jako po ulicach będących nie znajduje się więcej jeno zł 10 i sympla. Rzemieślników 3 tylko po spustoszeniu tatarskim zostaje, to jest krawiec 1, szewc 1, kuśnierz 1. Inne wszyscy rzemieslnicy jako ro rzeźnik, bednarz, kuśnierz,""""""""zczenia tatarskie nie ominęło też Leżajska, o którym odnotowano """"iż w miasteczku JKM Leżajsku po spustoszeniu tatarskim w roku 1672 uczynionym podatku Rzeplitej szos nazwanego z domów miejskich tak w runku jako po ulicach będących nie znajduje się więcej jeno zł 10 i sympla. Rzemieślników 3 tylko po spustoszeniu tatarskim zostaje, to jest krawiec 1, szewc 1, kuśnierz""""""""czenia tatarskie nie ominęło też Leżajska, o którym odnotowano """"iż w miasteczku JKM Leżajsku po spustoszeniu tatarskim w roku 1672 uczynionym podatku Rzeplitej szos nazwanego z domów miejskich tak w runku jako po ulicach będących nie znajduje się więcej jeno zł 10 i sympla. Rzemieślników 3 tylko po spus""""""""zenia tatarskie nie ominęło też Leżajska, o którym odnotowano """"iż w miasteczku JKM Leżajsku po spustoszeniu tatarskim w roku 1672 uczynionym podatku Rzeplitej szos nazwanego z domów miejskich tak w runku jako po ulicach będących nie znajduj""""""""enia tatarskie nie ominęło też Leżajska, o którym odnotowano """"iż w miasteczku JKM Leżajsku po spustoszeniu tatarskim w roku 1672 uczynionym podatku Rzeplitej szos nazwanego z do""""""""nia tatarskie nie ominęło też Leżajska, o którym odnotowano """"iż w miasteczku JKM Leżajsku po spustoszeniu tatarskim""""""""ia tatarskie nie ominęło też Leżajska, o którym odnoto Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zniszczenia wojenne	Wsi		0	0	1713				0	0	0	Podkarpackie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Półćwiartek J., Wsie leżajskie doby pańszczyźnianej (XVI-XIX wiek), [w:] Dzieje Leżajska, od czasów najdawniejszych do 1944 r., pod red. K. Baczkowskiego i Józefa Półćwiartka, Leżajsk 1996, s. 172. Dosłowny zapis źródła: Wielkie ubytki ludnościowe, beznadziejny stan gospodarczy, ilustruje niejako rewizja generalna części ziemi przemyskiej z 1713 roku, obejmująca między innymi obszar królewszczyzny lezajskiej. Zniszczenia w wojnie pólnocnej były tak duże, iż w odniesieniu do Leżajska rewizorzy zanotowali w wymienionym roku: """"Lezansk miasteczko. W rynku ma domów większych 16, mniejszych 9 i ratusz. Po ulicach domków 20, pustych placów 13. Jedne pogorzały jako abiurata są, drugie zdezelowane kalamitacyją. Na Przedmieściu jest domów 30, z tych kmieci połłankowych 15, a drudzy na ogrodach. Folwarków miejskich 4 z polami, pustych 6, ale pola najmują. Arenad ma 4 winnnice"""".""""""""ielkie ubytki ludnościowe, beznadziejny stan gospodarczy, ilustruje niejako rewizja generalna części ziemi przemyskiej z 1713 roku, obejmująca między innymi obszar królewszczyzny lezajskiej. Zniszczenia w wojnie pólnocnej były tak duże, iż w odniesieniu do Leżajska rewizorzy zanotowali w wymienionym roku: """"Lezansk miasteczko. W rynku ma domów więk""""""""elkie ubytki ludnościowe, beznadziejny st Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zniszczenia wojenne			0	0	1711				0	0	0	Podkarpackie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Półćwiartek J., Wsie leżajskie doby pańszczyźnianej (XVI-XIX wiek), [w:] Dzieje Leżajska, od czasów najdawniejszych do 1944 r., pod red. K. Baczkowskiego i Józefa Półćwiartka, Leżajsk 1996, s. 172. Dosłowny zapis źródła: Jeszcze gorzej sytuacja przedstawiała się we wsiach królewszczyzny, gdzie obok zniszczeń gospodarczych wykazuje się pomór na ludzi i bydło, szarańczę, gradobicie. W jednej tylko wsi — Brzyskiej Woli — do 1711 roku przechodzące wojska koronne, saskie, moskiewskie, poczyniły szkody tak wielkie, że obliczano je w następującym wymiarze: owsa korcy 59, siana wozów 33, bydła rogatego 81 sztuk, koni 8, baranów 128 sztuk, piwa beczek 60, chlebów 422 sztuk, wódki 15 garncy, mąki 12 korcy, wozów chłopskich 16, a oprócz tego 736 złp, wiele serów, fasek masła itp. artykułów żywnościowych. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zniszczenia wojenne	Miasta		0	1655	1660				0	0	0	Małopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Trzcionka P., Skała. Zarys dziejów miasta, Kraków 1994, s. 34. Dosłowny zapis źródła: Wiek XVII też nie był pomyślny dla rozwoju Skały. Już bowiem na jego początku, w roku 1611, miał miejsce nowy pożar miasta, a w okresie wojen i zniszczeń, zapoczątkowanych najazdem szwedzkim, miały miejsce kolejne klęski i pożary. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zniszczenia wojenne			0	1655	1660				0	0	0	Małopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Leśniak F., Zarys dziejów Tymbarku do roku 1918, [w:] Tymbark. Szkice z dziejów miejscowości i okolic, Kraków 1978, s. 16. Dosłowny zapis źródła: Gospodarka Tymbarku bardzo ucierpiała w XVII wieku. Nie dość, że kilkakrotnie nawiedzały miasteczko epidemie, z których największa w latach 1651-1652 wyrządziła wielkie szkody, to ogromu nieszczęść dopełnił przewalający się przez Polskę """"potop"""" szwedzki. Wpływ zniszczeń wojennych na gospodarkę miasteczka najlepiej ilustrują ilości płaconego tzw. szosu, wykazane w rejestrach poborowych za lata 1653 i 1669. Jego suma uległa trzykrotnemu zmniejszeniu. Powolna odbudowa miasta uwidoczniona została w rejestrach z roku 1673 oraz 1680. Pogorszeniu uległ również stan rzemiosła tymbarskiego. Oto z czterech rzemieślników w 1629 roku (2 tkaczy, 1 kowal, 1 szewc), po latach wojny szwedzkiej pozostało dwóch (kowal i knap). Nie wykluczone, że Tymbark uniknął zniszczeń spowodowanych przemarszem głównych sił nieprzyjacielskich, jednakże odpryski tej fali, jak również oddziały Rakoczego czy Gabriela Wojniłłowicz zrobiły swoje.""""""""ospodarka Tymbarku bardzo ucierpiała w XVII wieku. Nie dość, że kilkakrotnie nawiedzały miasteczko epidemie, z których największa w latach 1651-1652 wyrządziła wielkie szkody, to ogromu nieszczęść dopełnił przewalający się przez Polskę """"potop"""" szwedzki. Wpływ zniszczeń wojennych na gospodarkę miasteczka najlepiej ilustrują ilości płaconego tzw. szosu, wykazane w rejestrach poborowych za lata 1653 i 1669. Jego suma uległa trzykrotnemu zmniejszeniu. Powolna odbudowa miasta uwidoczniona została w rejestrach z roku 1673 oraz 1680. Pogorszeniu uległ również stan rzemiosła tymbarskiego. Oto z czterech rzemieślników w 1629 roku (2 tkaczy, 1 kowal, 1 szewc), po latach wojny szwedzkie""""""""spodarka Tymbarku bardzo ucierpiała w XVII wieku. Nie dość, że kilkakrotnie nawiedzały miasteczko epidemie, z których największa w latach 1651-1652 wyrządziła wielkie szkody, to ogromu nieszczęść dopełnił przewalający się przez Polskę """"potop"""" szwedzki. Wpływ zniszczeń wojennych na gospodarkę miasteczka najlepiej ilustrują ilości płaconego tzw. szosu, wykazane w rejestrach poborowych za lata 1653 i 1669. Jego suma uległa trzykrotnemu zmniejszeniu. """"""""podarka Tymbarku bardzo ucierpiała w XVII wieku. Nie dość, że kilkakrotnie nawiedzały miasteczko epidemie, z których największa w latach 1651-1652 wyrządziła wielkie szkody, to ogromu nieszczęść dopełnił przewalając Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zniszczenia wojenne			1656	0	0				0	0	0	Lubelskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Zbigniewicz J., Historia wsi i ich właścicieli w gminie Rybczewice, [w:] Dzieje gminy Rybczewice, red. L. Świetlicki, Rybczewice 1996, s. 49. Dosłowny zapis źródła: Pałac — pierwotny dwór, wzniesiony został przed 1627 rokiem dla Orzechowskich, został spalony [w] 1656 roku przez Szwedów. Niedługo po pożarze odbudowany. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zniszczenia wojenne			1503	0	0				0	0	0	Podkarpackie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Chłapowski K., Dzieje Dubiecka, wyd. 2 uzup., Rzeszów 1983, s. 18. Dosłowny zapis źródła: W 1503 roku 4 miasta, a mianowicie — Leżańsko (Leżajsk), Przeworsk, Kańczuga i Dubiecko, wobec zniszczenia ich przez Tatarów, otrzymały zwolnienia od podatków. Dubiecko zostało zwolnione od płacenia podatków na sześć lat, ale w roku 1508 już je płaciło, a jako właścicielka wystąpiła wspomniana już Barbara, kasztelanowa przemyska. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zniszczenia wojenne			1507	0	0				0	0	0	Podkarpackie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Chłapowski K., Dzieje Dubiecka, wyd. 2 uzup., Rzeszów 1983, s. 18. Dosłowny zapis źródła: Prawdopodobnie i najazd w roku 1507 nie ominął Dubiecka. Zniszczona bowiem została ziemia przemyska, a szczególnie Dynów, a więc szlak tatarski wiódł zapewne doliną Sanu. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zniszczenia wojenne			1524	0	0				0	0	0	Podkarpackie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Chłapowski K., Dzieje Dubiecka, wyd. 2 uzup., Rzeszów 1983, s. 20. Dosłowny zapis źródła: Nieco wcześniej, bo w roku 1524 Tatarzy spustoszyli ziemię sanocką i przemyską, a więc prawdopodobnie ucierpiało też Dubiecko. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zniszczenia wojenne	Miasta		1624	0	0	czerwiec			0	0	0	Podkarpackie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Chłapowski K., Dzieje Dubiecka, wyd. 2 uzup., Rzeszów 1983, s. 32. Dosłowny zapis źródła: W pierwszej polowie XVII wieku prawdziwym nieszczęściem ziemi sanockiej i Rusi Czerwonej w ogóle były najazdy tatarskie. Dla Dubiecka najfatalniejszy był rok 1624. W tym roku """"miesiącu czerwcu ciężko ziemię ruską utrapił najazd Kantymira Mirzy, który w 5000 Tatarów z Wołoszczyzny od Śniatynia wtargnąwszy z niesłychaną szybkością do Medyki zawitał, i tam założywszy kosz, na wszystkie strony poza Jarosław, Brzozów, Krosno, Rzeszów, Sędziszów rozpuścił swoje zagony, które pożogą i łupiestwem spustoszywszy niezliczone osady, wielką moc ludu wiejskiego uprowadziły"""". """"Srogi napad Tatarów w 1624 roku pozbawił życia wielu mieszkańców, miasto (Dubiecko) złupił i w popiół obrócił""""."""""""" pierwszej polowie XVII wieku prawdziwym nieszczęściem ziemi sanockiej i Rusi Czerwonej w ogóle były najazdy tatarskie. Dla Dubiecka najfatalniejszy był rok 1624. W tym roku """"miesiącu czerwcu ciężko ziemię ruską utrapił najazd Kantymira Mirzy, który w 5000 Tatarów z Wołoszczyzny od Śniatynia wtargnąwszy z niesłychaną szybkością do Medyki zawitał, i tam założywszy kosz, na wszystkie strony poza Jarosław, Brzozów, Krosno, Rzeszów, Sędziszów rozpuścił swoje zagony, które pożogą i łupiestwem spustoszyws""""""""pierwszej polowie XVII wieku prawdziwym nieszczęściem ziemi sanockiej i Rusi Czerwonej w ogóle były najazdy tatarskie. Dla Dubiecka najfatalniejszy był rok 1624. W tym roku """"miesiącu czerwcu ciężko ziemię ruską utrapił najazd Kantymira Mirzy, który w 5000 Tatarów z Wołoszczyzny od Śniatynia wtargnąwszy z niesłychaną szybkością """"""""ierwszej polowie XVII wieku prawdziwym nieszczęściem ziemi sanockiej i Rusi Czerwonej w ogóle były najazdy tatarskie. Dla Dubiecka najfatalniejszy był rok Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Zniszczenia wojenne	Miasta		1648	0	0				0	0	0	Podkarpackie	Rozwiń
Nazwa źródła: Adres bibliograficzny: Gajerski S. F., Zarys dziejów Cieszanowa, Przemyśl 1981, s. 6. Dosłowny zapis źródła: W Cieszanowie miał on [Aleksander Stanisław Bełżecki], który w 1648 r. oblegały roty Bohdana Chmielnickiego. Po zniszczeniu miasta wydał (16 V 1649) przywilej, w którym zobowiązał mieszczan do ufortyfikowania Cieszanowa (wał już zaczęto sypać) a nadto polecił, by każdy, zarówno chrześcijanin jako i Żyd, posiadał dobry muszkiet, dwa funty prochu i kopę kul. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Jusiak Paweł Postać digitalna:
Masowe choroby zakaźne		Lato	1658	0	0	sierpień			0	0	0	Mazowieckie	Rozwiń
Nazwa źródła: Lersch B. M., Geschichte der Volksseuchen. Berlin 1896. Adres bibliograficzny: Namaczyńska S., Kronika klęsk elementarnych w Polsce i w krajach sąsiednich w latach 1648-1696, Lwów 1937, s. 176. Dosłowny zapis źródła: Lersch, 6: Im August Pest in Warschau. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Badyna Piotr Postać digitalna:
Masowe choroby zakaźne			1658	0	0				0	0	0	Łódzkie	Rozwiń
Nazwa źródła: Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Warszawa I 1880, II 1881, III 1882, IV 1883, V 1884, VI 1 Adres bibliograficzny: Namaczyńska S., Kronika klęsk elementarnych w Polsce i w krajach sąsiednich w latach 1648-1696, Lwów 1937, s. 176. Dosłowny zapis źródła: S. G., V, 755. Andrzej Cebrowski, prowadzący kronikę Łowicza, umiera w r. 1658 wskutek panującej w mieście zarazy. Oryginalny zapis daty: Naziwsko i imię zbierającego: Badyna Piotr Postać digitalna:
Masowe choroby zakaźne	Epidemie	Wiosna	1658	0	0	maj			27	0	0	Małopolskie	Rozwiń
Nazwa źródła: Prawa, przywileje i statuta m. Krakowa, wyd. St. Krzyżanowski t. II, z. III (1649—1690). Acta Historica XII. Kraków 1909. Adres bibliograficzny: Namaczyńska S., Kronika klęsk elementarnych w Polsce i w krajach sąsiednich w latach 1648-1696, Lwów 1937, s. 176. Dosłowny zapis źródła: Prawa, przyw. i stat. m. Krak., II, 343: 1658 die 27. M. Maii, Cracoviae. Publicatio mandati, ne cives Cracovienses pecora in urbe alant.[…]znayduią się niektórzy ludzie w Krakowie, co krowy, swinie y insze bydła w Krakowie chowaią, zkąd smrody wielkie a potym zarazy (czego strzes Boże) trzeba się spodziewać powietrza. Zaczym urząd zakazuie, aby żaden od dnia dzisieyszego tey publicatiey nieważył się chowac bydła w Krakowie; a ktoby z reuisiey, która będzie, pokazał się, żeby bydło chował nad zakazanie urzędu, takowy bedzie urzedownie karany. Oryginalny zapis daty: 1658 die 27. M. Maii Naziwsko i imię zbierającego: Badyna Piotr Postać digitalna:

« Poprzednia

Strona: 57

Następna »