Komisja Geografii Historycznej Polskiego Towarzystwa Historycznego
zaprasza
20 lutego 2020 r. o godz. 11:00 na seminarium
METODYKA GROMADZENIA I MOŻLIWOŚCI HARMONIZACJI DANYCH GEOGRAFICZNO-HISTORYCZNYCH W POLSCE
Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk Warszawa, Rynek Starego Miasta 29/31 Sala im. Tadeusza Kościuszki
Głównym celem działalności Komisji Geografii Historycznej Polskiego Towarzystwa Historycznego jest wspieranie badań z zakresu geografii historycznej. Cel ten realizowany jest poprzez organizację spotkań i seminariów, współorganizację konferencji, dyskusje na forum Komisji, integrację badaczy z tej dziedziny, a także poprzez patronat nad czasopismem „Studia Geohistorica”.
Obserwowany w ostatnich latach rozwój projektów historyczno-geograficznych realizowanych w środowisku cyfrowym wywołuje wiele nowych problemów i zagadnień, wymagających dyskusji. Wśród nich istotną kwestią są problemy związane z metodyką gromadzenia danych historycznogeograficznych i ich harmonizacją. Brak jednolitych zasad zbierania, przechowywania i opisywania tego rodzaju danych często utrudnia lub wręcz uniemożliwia ich integrację pomiędzy poszczególnymi bazami. Do tego dochodzi problem harmonizacji danych historycznych ze współczesnymi. O tych i o innych problemach dotyczących danych historyczno-geograficznych w Polsce dyskutować będziemy na najbliższym seminarium Komisji Geografii Historycznej PTH. Dyskusję poprzedzą następujące referaty:
Problem trwałych identyfikatorów dla historycznych obiektów geograficznych mgr Grzegorz Myrda, dr Tomasz Panecki (IH PAN)
Zasób źródłowy, integracja i harmonizacja danych w projekcie Galicji i Śląska Austriackiego w latach 1857–1910 (GASID.pl) dr Krzysztof Ostafin (UJ)
Metodyka integracji danych topograficznych i nazw geograficznych ze Słownika Geograficznego Królestwa Polskiego dr Paweł Kowalski (PW)
Charakterystyka referencyjnych zasobów danych przestrzennych do badań historycznych dr Bartłomiej Bielawski (PW)
Zapraszamy do udziału w seminarium i dyskusji
Informacje o autorach referatów:
Mgr Grzegorz Myrda – asystent w Zakładzie Atlasu Historycznego w Instytucie Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN i wykładowca przedmiotów związanych z przetwarzaniem danych przestrzennych na studiach dziennych i podyplomowych Wydziału Automatyki, Elektroniki i Informatyki Politechniki Śląskiej, której jest absolwentem. Od ponad 20 lat zajmuje się zagadnieniami związanymi z Systemami Informacji Geograficznej, w tym zastosowaniami GIS w badaniach historycznych. Autor wielu publikacji poświęconych GIS oraz z pogranicza historii i informatyki. Członek zespołu Wolnego Oprogramowania GIS w Głównym Urzędzie Geodezji i Kartografii, powołanego w celu wdrażania w Polsce infrastruktury danych przestrzennych, zgodnie z wytycznymi dyrektywy Unii Europejskiej INSPIRE. Wieloletni praktyk, pracował m.in. jako Systems Engineer w Intergraph Europe Poland oraz jako GIS Software Architect i IT Analyst w Instytucie Systemów Przestrzennych i Katastralnych.
Dr Tomasz Panecki – adiunkt w Zakładzie Atlasu Historycznego w Instytucie Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i starszy asystent na Wydziale Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego. Absolwent historii (2012) i geografii (2013). Doktorat w dyscyplinie „geografia” uzyskał w 2018 r. na podstawie rozprawy pt. „Koncepcja struktury Bazy Danych Historycznych Obiektów Topograficznych”. Jego zainteresowania naukowe dotyczą budowy przestrzennych baz danych historycznych, ontologii i reprezentacji wiedzy historycznej w systemach GIS, edytorstwa źródeł kartograficznych, jak również kartografii historycznej i historii kartografii. Brał udział w 6 projektach badawczych (NCN, NPRH). Opublikował 20 artykułów naukowych, w tym 10 w języku angielskim. Stypendysta Instytutu Herdera w Marburgu (2018, 2019), odbył także staże naukowe w Kolonii (Niemcy) i w Budapeszcie (Węgry).
Dr Krzysztof Ostafin – geograf, pracownik naukowo-dydaktyczny w Zakładzie Systemów Informacji Geograficznej, Kartografii i Teledetekcji Instytutu Geografii i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autor publikacji z zakresu zmian użytkowania ziemi w Karpatach i zmian krajobrazowych w Arktyce. Dwukrotny uczestnik wypraw naukowych na Spitsbergen. Brał udział w sześciu krajowych i międzynarodowych projektach badawczych w tym dwóch jako kierownik. Aktualnie kieruje projektem finansowanym z Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki pt. „Opracowanie interaktywnej bazy danych społeczno–gospodarczych dla Galicji i Śląska Austriackiego w l. 1857–1910”.
Dr inż. Paweł Kowalski – starszy wykładowca w Zakładzie Kartografii na Wydziale Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej. Uczestniczył w wielu projektach naukowych i badawczo-rozwojowych KBN, NCN i GUGiK. Efektem badań w zakresie baz danych topograficznych, wizualizacji kartograficznej, projektowania i realizacji systemów informacji geograficznej jest ponad 80 publikacji i referatów oraz 12 rozdziałów w monografiach. Jego działalność naukowa koncentruje się w obszarze kartografii społecznościowej, neokartografii i badań użyteczności serwisów geoinformacyjnych. Prowadzi zajęcia dydaktyczne z zakresu kartografii, systemów informacji geograficznej, multimediów, infrastruktury informacji przestrzennej i baz danych. Jest promotorem ponad 70 prac dyplomowych magisterskich i inżynierskich. Opracował autorski cykl wykładów i ćwiczeń z zakresu kartografii tematycznej i multimedialnej. Jest współautorem monografii „Postawy wizualizacji kartograficznej” oraz kursów e-learningu z zakresu modelowania kartograficznego. Nagrodzony czterokrotnie przez Rektora Politechniki Warszawskiej za osiągniecia naukowe i dydaktyczne.
Dr Bartłomiej Bielawski – nauczyciel akademicki Politechniki Warszawskiej, gdzie prowadzi zajęcia na kierunku Geoinformatyka z przedmiotu „Standardy z zakresu informacji geograficznej”. Absolwent interdyscyplinarnego kierunku Ochrona Środowiska prowadzonego przez Wydziały Chemii oraz Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Marii CurieSkłodowskiej w Lublinie. Pracę doktorską obronił na Wydziale Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej. Jej rezultatem było opracowanie metodyki oceny rozdzielczości geoinformacyjnej danych przestrzennych o reprezentacji wektorowej. Praca ta została uznana za najlepszą pracę doktorską 2018 r. w konkursie o Nagrodę Ministra Inwestycji i Rozwoju za najlepsze prace dyplomowe, rozprawy doktorskie i habilitacyjne, publikacje oraz innowacyjne rozwiązania w dziedzinie geoinformacja. Informacją przestrzenną zajmuje się także w praktyce. Był pracownikiem Warszawskiego Przedsiębiorstwa Geodezyjnego S.A. i polskiego oddziału międzynarodowej korporacji wytwarzającej oprogramowanie do obsługi danych przestrzennych Intergraph Polska sp. z o.o., był członkiem zespołu powołanego przez Głównego Geodetę Kraju do budowy i wdrażania Topograficznej Bazy Danych oraz brał udział w pracach standaryzacyjnych modelu danych BDOT10k. Jest autorem i współautorem artykułów naukowych, monografii oraz książek o tematyce dotyczącej informacji przestrzennej i Smart City. Jestem członkiem Polskiego Towarzystwa Informacji Przestrzennej oraz komitetu technicznego KT 297 ds. Informacji Geograficznej przy Polskim Komitecie Normalizacyjnym.
