| Pożary |
Miasta |
|
|
1495 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Podkarpackie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Kiryk F., Terytorium, zabudwa i mieszkańcy, [w:] Dzieje Przemyśla, t. 2 (1340-1772), cz. 1- U schyłku średniowiecza, red. Kiryk F., Przemyśl 2003, s. 80.
Dosłowny zapis źródła:
Miasto ulegało zatem częstym pożarom. Księga ławnicza odnotowała taki niszczący pożar w 1467, po czym wypalone miasto otrzymało libertację od podatków, następne combustio civitatis miało miejsce w 1470, zaś kolejne w 1495 r., kiedy spalony Przemyśl uzyskał od króla dwunastoletnie zwolnienie od ciężarów.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Pożary |
Miasta |
|
|
1498 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Kiryk F., Pozostałe miasta regionu olkuskiego, [w:] Dzieje Olkusza i regionu olkuskiego, t. 1, red. Kiryk F., Warszawa 1978, s. 367.
Dosłowny zapis źródła:
O zabudowie miejskiej Skały do końca epoki jagiellońskiej niczego bliższego nie wiemy. Wiadomo tylko, że miasto uległo częstym pożarom i najazdom nieprzyjaciół (np. w 1484, 1498, 1570).
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Pożary |
Wsi |
|
|
1498 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Podkarpackie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Krajewski M., Dzieje Medyki. Zarys monograficzny, Rzeszów 1982, s. 15.
Dosłowny zapis źródła:
Katastrofy żywiołowe często nawiedzające Przemyśl niosły zgubę nie tylko miastu, ale i okolicom, w tym szczególnie Medyce. Tak było podczas pożarów Przemyśla w latach 1494, 1498, 1638,
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Pożary |
|
|
Wiosna |
1500 |
0 |
0 |
kwiecień |
|
|
10 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Frančić M., Kalendarz dziejów Krakowa, Kraków 1964, s. 47.
Dosłowny zapis źródła:
10 kwietnia pożar Kurzej Stopki na Wawelu; w związku z koniecznością rekonstrukcji Zamku rozpoczęto pierwsze prace przy renesansowej odbudowie Wawelu.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Pożary |
Miasta |
|
|
1500 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Wojas Z., Bocheńskie od połowy XVII w. do schyłku epoki staropolskiej, [w:] Bochnia. Dzieje miasta i regionu, red. Kiryk F., Kraków 1980, s. 182.
Dosłowny zapis źródła:
W r. 1500 miasteczko uległo niemal całkowitemu zniszczeniu wskutek ogromnego pożaru.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Pożary |
Miasta |
|
|
0 |
1456 |
1488 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Świętokrzyskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Wiśniewski J., Dekanat sandomierski, [reprint z 1915 r.], Kielce 2000, s. 154.
Dosłowny zapis źródła:
W 1456-1488 r. miasto skutkiem pożaru uległo zniszczeniu,
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Pożary |
|
|
|
1344 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Wiśniewski J., Dekanat miechowski, [reprint z 1917 r.], Kielce 2000, s. 112.
Dosłowny zapis źródła:
Wkrótce potem Łokietek przywrócił Miechowitów do Polski i dawnych posiadłości, jednak w 1344 r. wielki pożar zniszczył w zupełności klasztor przy czem dwuch zakonników życie utraciło.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Pożary |
Miasta |
|
|
1370 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Wiśniewski J., Historyczny opis kościołów, miast, zabytków i pamiątek w olkuskiem, [reprint z 1933 r.] Kielce 2000, s. 195.
Dosłowny zapis źródła:
W 1370 r. nawiedził miasto pożar.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Pożary |
Miasta |
|
|
1374 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Świętokrzyskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Wiśniewski J., Dekanat sandomierski, [reprint z 1915 r.], Kielce 2000, s. 154.
Dosłowny zapis źródła:
W 1374 r. miasto się pali; w następnym otrzymuje przywielej królowej Elżbiety, matki Ludwika króla, siostry zmarłego Kazimierza.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Pożary |
Miasta |
|
|
1375 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Świętokrzyskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Kiryk F., Urbanizacja Małopolski województwo sandomierskie XIII-XVI wiek, Kielce 1994, s. 124.
Dosłowny zapis źródła:
Zmorą szczególną były częste pożary miasta (np. w 1375, 1450, 1488, 1514, 1517, 1524, 1527 r.).
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Pożary |
Miasta |
|
|
1379 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Kiryk F., Rozwój urbanizacji Małopolski XIII-XVI w., Województwo krakowskie (powiaty południowe), Kraków 1985, s. 178.
Dosłowny zapis źródła:
Zniszczone w pożarze pk. 1379 r. miasto odbudowało się, wychodząc już w XIV w. z zabudową na przedmieście Zamościa;
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Pożary |
|
|
Lato |
1379 |
0 |
0 |
lipiec |
|
|
21 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Wiśniewski J., Dekanat miechowski, [reprint z 1917 r.], Kielce 2000, s. 113.
Dosłowny zapis źródła:
W 1379 r. dnia 21 lipca znowu pożar zniszczył tutejszy klasztor wraz ze wspaniałemi, starożytnemi dziełami, wielkimi dzwonami, obrazami, złotemi i srebrnemi ozdobami, księgozbiorem i innemi kosztownościami, przyczem i budynki klasztorne uległy spaleniu.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Pożary |
Miasta |
|
|
1386 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Wiśniewski J., Historyczny opis kościołów, miast, zabytków i pamiątek w olkuskiem, [reprint z 1933 r.] Kielce 2000, s. 195.
Dosłowny zapis źródła:
W 1386 r. drugi pożar niszczy miasto i dawne przywileje.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Pożary |
Miasta |
|
Wiosna |
1408 |
0 |
0 |
maj |
|
|
25 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Wiśniewski J., Dekanat miechowski, [reprint z 1917 r.], Kielce 2000, s. 113.
Dosłowny zapis źródła:
W 1408 r. dn. 25 maja całe miasto uległo pożarowi.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Pożary |
Miasta |
|
|
1409 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Świętokrzyskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Kiryk F., Urbanizacja Małopolski województwo sandomierskie XIII-XVI wiek, Kielce 1994, s. 159, 161.
Dosłowny zapis źródła:
Pożar miasta w 1409 r. pochłonął archiwum miejskie, na skutek czego rajcy byli zmuszeni wystarać się o nowy przywilej prawa magdeburskiego.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Pożary |
Miasta |
|
|
1413 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Świętokrzyskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Kiryk F., Urbanizacja Małopolski województwo sandomierskie XIII-XVI wiek, Kielce 1994, s. 25, 26.
Dosłowny zapis źródła:
W roku 1413 Jagiełło wystawił miastu, na prośbę biskupa Piotra Wysza przywilej prawa magdeburskiego, w miejsce dawnego, zniszczonego w czasie pożaru.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Pożary |
Miasta |
|
|
1413 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Świętokrzyskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Wiśniewski J., Dekanat opatowski, [reprint z 1907 r.], Kielce 2000, s. 20.
Dosłowny zapis źródła:
W r. 1413 gdy miasto się spaliło a znim i kościół Św. Krzyża, biskup Wojciech Jastrzębiec, kanclerz wielki koronny wyjednał u króla Władysława Jagiełły przywilej, potwierdzający prawo magdeburskie ustanawiające poniedziałkowe targi i jarmarki na św. Marię Magdalenę i św. Prokop[a].
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Pożary |
Miasta |
|
|
1426 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Stanko P., Materiały archiwalne do dziejów Lipnicy Murowanej w Archiwum Państwowym w Krakowie [w:] Lipnica Murowana. Gród króla Władysława Łokietka, red. Smołucha J., Kraków 2007, s. 42.
Dosłowny zapis źródła:
Gdy w 1426 r. pożar zniszczył Lipnicę, rajcy czchowscy posłali lipniczanom chleb, mięso i piwo wartości 17 skojców.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Pożary |
Miasta |
|
|
1430 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Kiryk F., Rozwój urbanizacji Małopolski XIII-XVI w., Województwo krakowskie (powiaty południowe), Kraków 1985, s. 299.
Dosłowny zapis źródła:
Dopiero w dokumencie Kazimierza oświęcimsko-zatorskiego z 1430 r. czytamy, że miasto uległo pożarowi, w związku z czym książę nadał mu prawo chełmińskie, wolny targ i monopol na karczmy i wykonywanie rzemiosł w obrębie 1 mili oraz uwolnił na 6 lat od powinności tych mieszczan, których domy zostały spalone, zezwalając im na wolny wyręb drzewa w lasach dla uzyskania budulca i opału, a wreszcie na swobodny połów ryb w Skawie.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Pożary |
Miasta |
|
|
1475 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Kiryk F., Rozwój urbanizacji Małopolski XIII-XVI w., Województwo krakowskie (powiaty południowe), Kraków 1985, s. 263.
Dosłowny zapis źródła:
O zabudowie miejskiej dochowało się mało informacji źródłowych. Wiadomo jednak, że zarówno w obrębie murów, jak też na przedmieściach, była ona drewniana. Ulegała wskutek tego częstym pożarom (np. w 1473, 1475, 1535, 1549, 1556 r.).
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Pożary |
Miasta |
|
|
1477 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Kiryk F., Rozwój urbanizacji Małopolski XIII-XVI w., Województwo krakowskie (powiaty południowe), Kraków 1985, s. 115.
Dosłowny zapis źródła:
Liczne pożary (1465, 1477, 1542, 1562, 1574) oraz epidemie niszczyły miasto w obrębie murów, zaś poza murami coroczne niemal wylewy Dunajca.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Pożary |
Miasta |
|
|
1479 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Podkarpackie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Kiryk F., Urbanizacja Małopolski województwo sandomierskie XIII-XVI wiek, Kielce 1994, s. 45.
Dosłowny zapis źródła:
Nie znamy też liczby domów i liczby mieszkańców miasta. W roku 1474 zostało ono zniszczone przez najazd węgierski, a znowu w 1479 r. uległo pożarowi.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Pożary |
Miasta |
|
|
1485 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Kiryk F., Rozwój urbanizacji Małopolski XIII-XVI w., Województwo krakowskie (powiaty południowe), Kraków 1985, s. 178.
Dosłowny zapis źródła:
Zniszczone w pożarze pk. 1379 r. miasto odbudowało się, wychodząc już w XIV w. z zabudową na przedmieście Zamościa; potem słyszymy o pożarze w 1485 r.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Pożary |
Miasta |
|
|
1487 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Kiryk F., Rozwój urbanizacji Małopolski XIII-XVI w., Województwo krakowskie (powiaty południowe), Kraków 1985, s. 220.
Dosłowny zapis źródła:
Ulegała też Bochnia częstym pożarom (np. w 1447, 1487, 1507, 1529, 1539, 1575 r.), co mobilizowało mieszczan do wznoszenia budynków murowanych, a miejską służbę przeciwpożarową do energiczniejszych lustracji domostw pod kątem zagrożenia pożarowego.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Pożary |
Miasta |
|
|
1487 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Świętokrzyskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Kiryk F., Urbanizacja Małopolski województwo sandomierskie XIII-XVI wiek, Kielce 1994, s. 26.
Dosłowny zapis źródła:
Liczne pożary (1413, 1487, 1507 i in.) niszczyły drewnianą zabudowę miasta.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Pożary |
Miasta |
|
|
1488 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Świętokrzyskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Kiryk F., Urbanizacja Małopolski województwo sandomierskie XIII-XVI wiek, Kielce 1994, s. 124.
Dosłowny zapis źródła:
Zmorą szczególną były częste pożary miasta (np. w 1375, 1450, 1488, 1514, 1517, 1524, 1527 r.).
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Pożary |
Miasta |
|
|
1492 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Kiryk F., Rozwój urbanizacji Małopolski XIII-XVI w., Województwo krakowskie (powiaty południowe), Kraków 1985, s. 165.
Dosłowny zapis źródła:
Nie znamy też w omawianym okresie rozmiarów zabudowy Piwnicznej oraz jej zaludnienia. Można jedynie się domyślać, iż stanowiła miasteczko nieduże, narażone na ciągłe napady zbójników. Oni właśnie spalili je doszczętnie w 1492 r., a pogorzelcy otrzymali zwolnienie krolewskie od ciężąrów na 8 lat.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Pożary |
Miasta |
|
|
1494 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Podkarpackie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Kiryk F., Urbanizacja Małopolski województwo sandomierskie XIII-XVI wiek, Kielce 1994, s. 116.
Dosłowny zapis źródła:
O zabudowie oraz zaludnieniu miasta nie zachowały się wiadomości. Pożary w 1494 i 1502 r. oraz zniszczenia tatarskie przeszkadzały jego wzrostowi.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Pożary |
Miasta |
|
|
1500 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Banach J., Pożary, zarazy, wojny i emigracja jako czynniki degradujące środowisko Lipnicy, [w:] Lipnica Murowana. Gród króla Władysława Łokietka, red. Smołucha J, Kraków 2007, s. 66.
Dosłowny zapis źródła:
Pierwszy pożar, o którym znajdujemy wzmiankę w przekazach historycznych, miał miejsce w 1500 r. Spłonęło wtedy najprawdopodobniej całe miasteczko wraz z kościołem parafialnym. Pośrednim dowodem potwierdzającym ten fakt może być data 1512 (lub 1519), znajdująca się na szkarpie prezbiterium tego kościoła od strony południowej, mówiąca zapewne o ukończeniu jego odbudowy.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zjawiska astronomiczne |
Komety |
|
|
1468 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Chronografia albo Dziejopis Żywiecki, Andrzeja Komonieckiego, wyd. S. Grodziski S., Dwornicka I., Żywiec 1987, s. 41.
Dosłowny zapis źródła:
Roku 1468 dwie wielkie komety były, jedna po drugiej, które wiele znamionowały, jako głód, wojnę i mór, także suchość a powódź. Co wszystko potym było, gdyż od wielkiej suchości tak wiele myszy namnożyło się, że rzecz niepodobna była; które nie tylko w polach psowały wszędzie zboża, ale potym i w stodołach w zimie.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zjawiska geologiczne |
Osunięcia ziemi |
|
|
0 |
0 |
1442 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Lubelskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Pawłowski F., Stężyca przez dzieje. Kalendarium wydarzeń, Stężyca 1993, s. 7-8, 18.
Dosłowny zapis źródła:
1442 — Król Władysław III Warneńczyk relokuje miasto w nowym miejscu na prawie niemieckim (magdeburskim). Pierwotne miasto, założone na prawie polskim, prawdopodobnie wraz z grodem książęcym uległo strąceniu do Wisły i zatopieniu.
Na mocy przywileju lokacyjnego z 1442 r. Stężyca przeniesiona została prawie kilometr na wschód od zatopionego miasta na obecne miejsce, znacznie górujące /120 m n.p.m./ nad obu rzekami i niziną sieciechowsko-kozienicką.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zjawiska geologiczne |
Trzęsienia ziemi |
|
|
1200 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Frančić M., Kalendarz dziejów Krakowa, Kraków 1964, s. 14.
Dosłowny zapis źródła:
Po raz pierwszy zanotowano wzmiankę o trzęsieniu ziemi w Krakowie.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zjawiska geologiczne |
Trzęsienia ziemi |
|
|
1403 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Frančić M., Kalendarz dziejów Krakowa, Kraków 1964, s. 50.
Dosłowny zapis źródła:
Trzęsienie ziemi.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zjawiska geologiczne |
Trzęsienia ziemi |
|
|
1443 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Frančić M., Kalendarz dziejów Krakowa, Kraków 1964, s. 47, 50.
Dosłowny zapis źródła:
1503-1505 r. — Zakończenie budowy sklepienia kościoła św. Katarzyny (zniszczonego przez trzęsienie ziemi w r. 1443) wykonał je """"murator"""" Hanusz.
Trzęsienie ziemi.""""""""503-1505 r. — Zakończenie budowy skle
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zjawiska geologiczne |
Trzęsienia ziemi |
|
Lato |
1443 |
0 |
0 |
czerwiec |
|
|
5 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Kwiatkowska-Baster B., Baster Z., Tyniec u progu tysiąclecia, Kraków 1994, s. 66.
Dosłowny zapis źródła:
Nie można wykluczyć, iż bezposrednią przyczyną podjęcia prac budowlanych były skutki trzęsienia ziemi, które 5 czerwca 1443 roku dotknęło Polskę, Czechy i Węgry, a na terenie Krakowa poczyniło znaczne zniszczenia. Runęło wtedy sklepienie w kościele św. Katarzyny, także inne kościoły boleśnie je odczuły. Kościól tyniecki również mógł ucierpieć od wstrząsów, zwłaszcza iż w XV wieku został mocno nadwątlony pożarem, na którego ślady natrafili archeologowie.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zjawiska geologiczne |
Trzęsienia ziemi |
|
|
1443 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Wyrozumski J., Kraków do schyłku wieków średnich, [w: ] Dzieje Krakowa, t. 1, red. Bieniarzówna J., Kraków 1992, s. 504.
Dosłowny zapis źródła:
Na drugą połowę tego stulecia przypadły z konieczności nowe prace budowlane w kościele św. Katarzyny. W 1443 r. bowiem, wskutek trzęsienia ziemi, runęło w nim sklepienie, a uszkodzeniu ulegl także dach.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zjawiska meteorologiczne |
Powodzie |
|
|
1493 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Podkarpackie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Ochenduszko T., Dzieje Rzeszowa do 1918 roku. Kalendarium, Rzeszów 2006, s. 23.
Dosłowny zapis źródła:
Gwałtowny wylew Wisłoka spowodował ogromne szkody w zbiorach i na łąkach.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zjawiska meteorologiczne |
Powodzie |
|
|
1494 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Podkarpackie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Wyrozumski, J. Rozwój życia miejskiego do połowy XVI w., [w:] Krosno. Studia z dziejów miasta i regionu, t. 1 (do roku 1918), red. Garbacik J., Kraków 1972, s. 110.
Dosłowny zapis źródła:
W 1494 r. Krosno zostało dotknięte inną klęską żywiołową, a mianowicie powodzią. Z tej racji uzyskało z kolei od króla zwolnienie na okres dwu lat od czynszu z blechu miejskiego.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zjawiska meteorologiczne |
Powodzie |
|
|
0 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Świętokrzyskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Massalski A., Znaczenie Połańca i Uniwersału Połanieckiego w dziejach, [w:] Z dziejów Połańca i Uniwersału Połanieckiego, red. Muszyńska J., Połaniec 2005, s. 7.
Dosłowny zapis źródła:
Około 1350 roku najprawdopodobniej zatory lodowe na Wiśle i wywołana nim wielka powódź spowodowała, ze 140 domów obsunęło się do Wisły.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zjawiska meteorologiczne |
Powodzie |
|
|
0 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Lubelskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Kurzyp K., Stężyca nad Wisłą, Stężyca 1989, s. 6.
Dosłowny zapis źródła:
Skąpe źródła nie mówią co powstało wcześniej, gród czy osada Stężyca. Jedno jest pewne, Stężyca powstała w szerokiej dolinie wiślanej, która była według Długosza dewastowana częstymi powodziami i wędrówkami koryta Wisły.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zjawiska meteorologiczne |
Powodzie |
|
|
0 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Darowski R., Szczepanowice nad Dunajcem. Dzieje wsi, parafii katolickiej i gminy kalwińskiej, wyd. II rozszerzone, Kraków 2004, s. 26.
Dosłowny zapis źródła:
Około 1460 r. wydarzył się poswiadczony źródłowo wylew Dunajca, który spowodował, że część wód płynęła poprzednim korytem, tj. bliżej Wojnicza, a część — korytem późniejszym, leżacym bliżej Szczepanowic. Wskutek tego między Szczepanowicami a Wojniczem powstała Wyspa. W języku staropolskim """"wyspa"""" miała również zbliżoną do niej nazwę """"isep"""" (isep — ispa — wispa — wyspa). Nazwa pospolita """"isep"""" stała się wkrótce nazwą geograficzną """"Isep"""", oznaczającą wspomnianą wyspę. […] Isep istnieje do dziś, ale wskutek kolejnych zmian koryta i obniżenia się poziomu wod Dunajca z czasem przestał być wyspą, nazwa jednak pozostała""""""""koło 1460 r. wydarzył się poswiadczony źródłowo wylew Dunajca, który spowodował, że część wód płynęła poprzednim korytem, tj. bliżej Wojnicza, a część — korytem późniejszym, leżacym bliżej Szczepanowic. Wskutek tego między Szczepanowicami a Wojniczem powstała Wyspa. W języku staropolskim """"wyspa"""" miała również zbliżoną do niej n""""""""oło 1460 r. wydarzył się poswiadczony ź
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zjawiska meteorologiczne |
Powodzie |
|
|
0 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Kalendarium dziejów Wojnicza, wydane z okazji przywrócenia praw miejskich, red. Dumanowa T., Wojnicz 2007, s. 13.
Dosłowny zapis źródła:
Na przeomie XIV i XV w. doszło w wyniku wielkich wylewów Dunajca do istotnych zmian koryta, które znakomicie odsunęło się od grodu i miasta w kierunku południowym i wschodnim. W konsekwencji zniszczona została wraz z kościołem wieś Wola Pelczowska leżaca między dzisiejszym Zawodziem i Wojniczem (kościół przeniesiono do Jodłówki — dzisiejsze Szczepanowice), w zakolu powstała nowa wieś Isep, a przede wszystkim naruszona została wschodnia część grodu wojnickiego, do tego stopnia, że zagrożony został istniejący tu kościół grodowy, co w połowie Xv w. doprowadziło do wzniesienia nowego kościoła, gotyckiego, poza grodem, ale na skraju podgrodzia, za wałem oddzielającym je od Stradomki. Procesy te znajdują poświadczenie w nazwach polnych, takich jak Pińczów, Dunajczysko, Przepaść czy Osypisko, a także w topografii terenu.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zjawiska meteorologiczne |
Powodzie |
|
|
0 |
0 |
1277 |
|
|
|
0 |
0 |
1 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Droździk W., Z dziejów Kęt, Kraków 1979, s. 13-14, 83.
Dosłowny zapis źródła:
Pierwszym dokumentem, który bez żadnych wątpliwości odnosi się do Kęt, jest przywilej datowany 1 grudnia 1277 r. w Raciborzu, w którym książę opolski, Władysław, zatwierdza sprzedaż wójtostaw przez Szymona z braćmi na rzecz Arnolda i jego braci Rudgera i Piotra. W dokumencie tym Kęty nazywane są miastem, a jego mieszkańcy mieszczanami. Miasto lokowane było na wzór Lwówka Śląskiego, bowiem jak głosi dokument, wszystkie sprawy sporne miały być roztrzygane """"iure Lembergensi"""". Jest również mowa w tym przywileju o łanach miejskich, zmniejszonych przez wylew Soły, o jatkach rzeźniczych, łąwach piekarskich i szewskich oraz o możliwości założenia sklepów sukienniczych.
Pierwsza wzmiankę spotykamy już w dokumencie z 1277 r., w którym jest mowa o łanach zmniejszonych przez wylew Soły.""""""""ierwszym dokumentem, który bez żadnych wątpliwości odnosi się do Kęt, jest przywilej datowany 1 grudnia 1277 r. w Raciborzu, w którym książę opolski, Władysław, zatwierdza sprzedaż wójtostaw przez Szymona z braćmi na rzecz Arnolda i jego braci Rudgera i Piotra. W dokumencie tym Kęty nazywane są miastem, a jego mieszkańcy mieszc
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zjawiska meteorologiczne |
Powodzie |
|
|
0 |
0 |
1449 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Sikora F., Dzieje osadnictwa u własności ziemskiej w epoce staropolskiej, [w:] Wierzchosławice. Dzieje wsi i gminy, red. Kiryk F., Kraków 1994, s. 105-106.
Dosłowny zapis źródła:
W r. 1449 toczył się spór przed sadem ziemskim […]. W sporze tym chodziło o część terenów w miejscu, gdzie Dunajec płynął od dawna, to jest polem zwanym Brzyska, stanowiącym własność Adama, które Dunajec zniszczył zmieniając koryto odrył od Świerczkowa. […] W umowie zaznaczono, że posiadłość Brzyska leży po lewej stronie Dunajca i przylega do Ostrowa i Gosławic, a nie dotyka nowego przerycia Dunajca. […] Ta zmiana koryta nastąpiła w trakcie niezbyt odległej czasowo wielkiej powodzi. Poświadczają ją bowiem w sposób pośredni również dotyczące Szczepanowic materiały źródłowe. Wówczas i tam nastąpiła poważna zmiana koryta Dunajca, który oderwał od tej wsi tak wielki obszar, że na nim wnet powstała całkiem osobna wieś o nazwie Isep od wyspy, czyli isepu, i istnieje do dziś.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zjawiska meteorologiczne |
Powodzie |
|
|
1475 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Śląskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Chronografia albo Dziejopis Żywiecki, Andrzeja Komonieckiego, wyd. Grodziski S, Dwornicka I., Żywiec 1987, s. 51.
Dosłowny zapis źródła:
Roku 1475 powódź wielka w Żywcu była i wielkie szkody ludziom w gruntach narobiła, a zwłaszcza i w Krakowie Wisła bardzo rozlała, że na Stradomiu u Bernardynów na ołtarzach w kościele woda była. Co się i inszym kościołom dostało, a zwłaszcza jako insi twierdzą, że natenczas kościół starożywiecki woda zabrała i zniosła. Poczym zaś szarańcza z Węgier i z Moraw przyszła do Polskiej, która wielkie szkody uczyniła. Co się też w roku 1476 dostało.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zjawiska meteorologiczne |
Powodzie |
|
|
0 |
0 |
1491 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Sikora F., Dzieje osadnictwa u własności ziemskiej w epoce staropolskiej, [w:] Wierzchosławice. Dzieje wsi i gminy, red. Kiryk F., Kraków 1994, s. 106.
Dosłowny zapis źródła:
Pod koniec w. XV okolice Wierzchosławic nawiedziła kolejna wielka powódź, o czym świadczy wiadomośc z r. 1491. Wtedy bowiem doszło do ugody między dziedzicami Świerczkowa Adamem i Pawłem a Janem Rokoszem z Koszyc Wielkich i Bogumiłowic w sprawie nowego jeziora zwanego Nieciecza po prawej stronie Dunajca, które miały użytkować obie strony, ale kmiecie ich nie mogli w nim łowić ryb. Las na wyspie leżącej na jeziorze miał należeć do Świerczkowa, gdyż przez wcześniejsze przerycie Dunajca powstała szkoda dla dziedziców tej wsi, za co Jan Rokosz dał im już 6 grzywien. […] Inna wyspa, która leży między wcześniejszym i obecnym przeryciem rzeki będzie należeć do Bogumiłowic.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zjawiska meteorologiczne |
Powodzie |
|
|
0 |
1101 |
1300 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Lubelskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Kurzyp K., Stężyca nad Wisłą, Stężyca 1989, s. 5.
Dosłowny zapis źródła:
Współczesny kronikarz Gall Anonim pisał, że gdy Sieciech schronił się do grodu własnego imienia przed ścigającymi go od Żarnowca nad Pilicą wojskami Bolesława i Zbigniewa, ojciec ich książę Władysław Herman wymknął się potajemnie w nocy i przepłynął w łódce do Sieciecha z drugiej strony Wisły, czyli z lewego na prawy brzeg.
Informacja ta świadczy o ówczesnej /1097 r./ lokalizacji grodu Sieciecha na prawym brzegu Wisły. Napady nieprzyjaciół zagrażały od wschodu. Dopóki gród Sieciecha stał na prawym brzegu Wisły, ludność prawobrzeżna miała zapewnione w nim schronienie w każdym czasie i drugi gród po tej samej stronie Wisły nie był potrzebny. Jednak częste wylewy Wisły i Wieprza w XII i XIII w. doprowadziły do przesuwania się koryta Wisły, w rezultacie czego już za panowania Bolesława Krzywoustego, czyli w I połowie XII w., znalazł się Sieciechów na lewym brzegu Wisły, która pozbawiła ludność prawostronną, stałego ubezpieczenia ze strony grodu sieciechowskiego, zwłaszcza w okresach wylewów topnienia i spływu lodów.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zjawiska meteorologiczne |
Powodzie |
|
|
0 |
1201 |
1400 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Lubelskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Kurzyp K., Stężyca nad Wisłą, Stężyca 1989, s. 9.
Dosłowny zapis źródła:
Wieś Brześce, według Długosza, pochłonięta była w XIII i XIV w. przez Wisłę i tylko łąki i lasy z niej pozostały […].
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zjawiska meteorologiczne |
Powodzie |
|
|
0 |
1348 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Darowski R., Szczepanowice nad Dunajcem. Dzieje wsi, parafii katolickiej i gminy kalwińskiej, wyd. II rozszerzone, Kraków 2004, s. 26.
Dosłowny zapis źródła:
W połowie XIV w. podczas powodzi Dunajec prawdopodobnie zniósł i zniszczył istniejący kościół. Niewątpliwie ucierpieli także mieszkańcy. Nie jest wykluczone, że Pelczowska Wola lub jej część wskutek zmiany koryta rzeki została odcięta od Szczepanowic i znalazła się na lewym brzegu Dunajca; zresztą jakąś jej część pewnie zabrała woda. W ten sposób można wyjaśnić milczenie o parafii """"Libertas Pelcze"""", jakie panuje w źródłach w drugiej połowie XIV w., m.in. To, że nie figuruje w spisach świętopietrza z tego okresu. Parafia pozbawiona świątyni i wyniszczona powodzią nie mogła wypełnić obowiązku składania świętopietrza.
Wskutek zniszczenia kościoła w Pelczowskiej Woli i być może odcięcia jej od Szczepanowic i Jodłówki zaczęto z czasem — po ustaleniu się sytuacji — mysleć o budowie nowego kościoła w tej okolicy na prawym brzegu Dunajca. Prawdopodobnie w celu uniknięcia w przyszlości podobnego nieszczęścia oraz dania możliwości uczęszczania do świątyni mieszkańcom nowo zasiedlonych terenów wybrano pod budowę nowego kościoła miejsce połozone wyżej i znacznie dalej od rzeki, leżace w Jodłowce, osadzie należącej zapewne poprzednio do parafii Pelczowska Wola, a od w. XV stanowiącej odrębną wieś […]."""""""" połowie XIV w. podczas powodzi Dunajec prawdopodobnie zniósł i zniszczył istniejący kościół. Niewątpliwie ucierpieli także mieszkańcy. Nie jest wykluczone, że Pelczowska Wola lub jej część wskutek zmiany koryta rzeki została odcięta od Szczepanowic i znalazła się na lewym brzegu Dunajca; zresztą jakąś jej część pewnie zabrała woda. W ten sposób można wyjaśnić milczenie o parafii """"Libertas Pelcze"""", jakie panuje w źródłach w drugiej połowie XIV w., m.in. To, że nie figuruje w spisach świętopietrza z tego okresu. Parafia pozbawiona świątyni i wyniszczona powodzią nie mogła wypełnić obowiązku składania świętopietrza.
Wskutek zniszczenia kościoła w Pelczowskiej Woli i być może odcięcia jej od Szczepanowic i Jodłówki zaczęto z czasem — po ustaleniu się sytuacji — mysleć o budowie nowego kościoła w tej okolicy na pra""""""""połowie XIV w. podczas powodzi Dunajec prawdopodobnie zniósł i zniszczył istniejący kościół. Niewątpliwie ucierpieli także mieszkańcy. Nie jest wykluczone, że Pelczowska Wola lub jej część wskutek zmiany koryta rzeki została odcięta od Szczepanowic i znalazła się na lewym brzegu Dunajca; zresztą jakąś jej część pewnie zabrała woda. W ten sposób można wyjaśnić milczenie o parafii """"Libertas Pelcze"""", jakie panuje w źródłach w drugiej połow""""""""ołowie XIV w. podczas powodzi Dunajec prawdopodobnie znió
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zjawiska meteorologiczne |
Powodzie |
|
|
0 |
1349 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Szczepanowice nad Dunajcem, red. Darowski R., Kraków 2005, s. 15.
Dosłowny zapis źródła:
W średniowieczu Dunajec płynął w pobliżu Wojnicza, a dzisiejszy Isep i Zawodzie znajdowały się na prawym jego brzegu. Na tym terenie, tj. między dawnym i obecnym korytem rzek, powstała w pierwszej połowie XIV w. osada Wola Pelczowska (libertas Pelcze). Ok. 1340 r. wybudowano w niej kościół i utworzono parafię, która w 1348 i 1349 r. złożyła świętopietrze. Parafia ta należała do diecezji krakowskiej. Wola Pelczowska stanowiła pierwotnie część parafii Jodłówka, przemianowanej w 1916 r. na Szczepanowice.
W połowie XIV w. wylew Dunajca zniszczył ten kościół. Pod koniec XIV w. powstał następny kościół, który jednak wybudowano na wzgórzu w Jodłowce.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zjawiska meteorologiczne |
Powodzie |
|
|
0 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Szczepanowice nad Dunajcem, red. Darowski R., Kraków 2005, s. 15.
Dosłowny zapis źródła:
Po wylewie Dunajca ok. 1460 r. część jego wód płynęła dawnym korytem, tj. bliżej Wojnicza, a cześć korytem nowym, bliżej Szczepanowic. Wskutek tego między Szczepanowicami a Wojniczem powstała wyspa, na której ok. 1470 r. założono wieś Isep. Od końca XV w. Dunajec płynął znowu jednym nurtem: między Szczepanowicami a Ispem. Wskutek zmiany koryta Dunjaca Wola Pelczowska, zwana także Wola Pilczów, a od XVI w. do czasów najnowszych — Pińczów (na Zawodziu), znalazła się na lewym brzegu rzeki. Źródło z 1475 r. stwierdza że parafia Jodłówka była identyczna z Pelczowską Wolą. Należały do niej także Szczepanowice.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zjawiska meteorologiczne |
Osunięcia ziemi |
|
|
0 |
1401 |
1442 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Lubelskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Kurzyp K., Stężyca nad Wisłą, Stężyca 1989, s. 12.
Dosłowny zapis źródła:
W pierwszej połowie XV w. natomiast poszerzający się zalew wiślany przy zalanej wsi Brześce gnębił i Stężycę, nie wylewami, na co było za wysoko, lecz podmywaniem miasta. Nastąpiło to wkrótce i miasto położone pomiędzy Brześcami a obecną Stężycą wraz z grodem książęcym zostało całkowicie zniszczone. Wówczs przywilejem króla Władysława Warneńczyka z 1442 r. przeniesiona zostaje Stężyca na oddalone od Wisły miejsce obecne, gdzie otrzymuje lokację miejską i przeniesienie z prawa polskiego na prawo niemieckie magdeburskie.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zjawiska meteorologiczne |
Wyładowania atmosferyczne |
|
Lato |
1212 |
0 |
0 |
lipiec |
|
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Frančić M., Kalendarz dziejów Krakowa, Kraków 1964, s. 14.
Dosłowny zapis źródła:
W lipcu piorun uderzył w skarbiec katedry krakowskiej, przykryty drzewem, i zapalił go.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zjawiska meteorologiczne |
Powodzie |
|
|
1221 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Frančić M., Kalendarz dziejów Krakowa, Kraków 1964, s. 14.
Dosłowny zapis źródła:
Wylewy Wisły w Krakowie.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zjawiska meteorologiczne |
Powodzie |
|
|
1222 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Frančić M., Kalendarz dziejów Krakowa, Kraków 1964, s. 14.
Dosłowny zapis źródła:
Wylewy Wisły w Krakowie.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zjawiska meteorologiczne |
Powodzie |
|
|
1223 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Frančić M., Kalendarz dziejów Krakowa, Kraków 1964, s. 14.
Dosłowny zapis źródła:
Wylewy Wisły w Krakowie>
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zjawiska meteorologiczne |
Powodzie |
|
|
1226 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Frančić M., Kalendarz dziejów Krakowa, Kraków 1964, s. 14.
Dosłowny zapis źródła:
Wylewy Wisły w Krakowie.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zjawiska meteorologiczne |
Powodzie |
|
|
1254 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Frančić M., Kalendarz dziejów Krakowa, Kraków 1964, s. 17.
Dosłowny zapis źródła:
Powódź w Krakowie na skutek długotrwałych deszczów.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zjawiska meteorologiczne |
Powodzie |
|
Lato |
1270 |
0 |
0 |
lipiec |
|
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Tarfas K, Zmiany biegu Wisły pomiędzy ujściem Przemszy a Sandomierzem, [w:] Wisła w dziejach i kulturze Polski. Zmiany biegu górnej Wisły i ich skutki, red. Trafas K., Warszawa 1992, s. 48-49.
Dosłowny zapis źródła:
Pierwszą wiadomość o przebiegu Wisły pod Krakowem zanotował Rocznik Traski w 1270 roku: """"Koło św. Magdaleny 12 VII przez trzy dni był wielki wylew wód w Krakowie z Wisły, jakiego nigdy nie widziano, bo zajął całą przestrzeń od góry św. Stanisława [Skałki] aż do góry św. Benedykta [Krzemionek w Podgórzu] […], a trwało to nieszczęście 15 dni"""". Autor nie wspomniał nic o wodach, które miałyby się rozlewać między Wawelem a Skałką. Wniosek z tego, że koryto Wisły biegło wtedy tak jak dzisiaj między Skałką a Krzemionkami i że koryto tzw. Starej Wisły wówczas nie istniało.""""""""ierwszą wiadomość o przebiegu Wisły pod Krakowem zanotował Rocznik Traski w 1270 roku: """"Koło św. Magdaleny 12 VII przez trzy dni był wielki wylew wód w Krakowie z Wisły, jakiego nigdy nie widziano, bo zajął całą przestrzeń od góry św. Stanisława [Skałki] aż do góry św. Benedykta [Krzemionek w Podgórzu] […], a trwało to nieszczęście 15 dni"""". Autor nie wspomniał nic o wodach, które miałyby się rozlewać między Wawelem a Skałką. Wniosek z tego, że koryto Wisły biegło wtedy tak jak """"""""erwszą wiadomość o przebiegu Wisły pod Krakowem zanotował Rocznik Traski w 1270 roku: """"Koło św. Magdaleny 12 VII przez trzy dni był wielki wylew wód w Krakowie z Wisły, jakiego nigdy nie widziano, bo zajął całą przestrzeń od góry św. Stanisława [Skałki] aż do góry św. Benedykta [Krzemionek w Podgórzu] […], a trwało to nieszczęście 15 dni"""". Autor nie wspomniał nic o wodach, które miałyby się """"""""rwszą wiadomość o przebiegu Wisły pod Krakowem zanotował Rocznik Traski w 1270 roku: """"Koło św. Magdaleny 12 VII przez trzy dni był wielki wylew wód w Krakowie z Wisły, jakiego nigdy nie widziano, bo zajął całą przestrzeń od góry św. Stanisława [Skałki] aż do góry św. Benedykta [Krzemionek w Podgórzu] […], """"""""wszą wiadomość o przebiegu Wisły pod Krakowem zanotował Rocznik Traski w 1270 roku: """"Koło św. Magdaleny 12 VII przez trzy dni był wielki wylew wód w Krakowie z Wisły, jakiego nigdy nie widziano, bo zajął całą przestrzeń o""""""""szą wiadomość o przebiegu Wisły pod Krakowem zanotował Rocznik Traski w 1270 roku: """"Koło św. Magdaleny 12 VII przez trzy dni był wielki """"""""zą wiadomość o przebiegu Wisły pod Krakowem zanotowa
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zjawiska meteorologiczne |
Powodzie |
|
|
1270 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Sikora F., Dzieje osadnictwa u własności ziemskiej w epoce staropolskiej, [w:] Wierzchosławice. Dzieje wsi i gminy, red. Kiryk F., Kraków 1994, s. 104-105.
Dosłowny zapis źródła:
Bliskie sąsiedztwo progu Pogórza Karpackiego powodowało, że na omawianym terenie powodzie były nie tylko częste, ale i bardzo groźne. Dla wcześniejszego okresu źródła nader rzadko je poświadczają, bo tylko w latach 1270 i 1534, ponieważ odnotowywały one generalnie częste wylewy Wisły i innych rzek bez podawania ich nazw.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zjawiska meteorologiczne |
Powodzie |
|
Lato |
1270 |
0 |
0 |
lipiec |
|
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Mateszew S., Osadnictwo i stosunki własnościowe w powiecie dąbrowskim do końca XVIII wieku, [w:] Dąbrowa Tarnowska. Zarys dziejów miasta i powiatu, red. Kiryk F., Warszawa-Kraków 1974, s. 48.
Dosłowny zapis źródła:
Ważną cechą kotlin podkarpackich, w tym wchodzących też w skład powiatu dąbrowskiego części Kotliny Sandomierskiej, jest ich narażanie na wylewy rzek karpackich, które co kilka lat powoduja ogromne straty, zarówno w dolinie Wisły, jak i nad jej dopływami, szczegółnie Dunajcem. Źródła historyczne przekazały nam nieco informacji w tej kwestii dla interesującego nas terenu. Dowiadujemy się np. o wielkiej powodzi w lipcu 1270 roku spowodowanej gwaltownym przyborem Wisły i Dunajca, która pociągnęła za sobą zniszczenia wielu wsi, domostw i pól oraz spustoszenia, których skutki dały się odczuć ponad sto lat. Niestety nic bliższego o tej klęsce żywiołowej nie wiemy.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zjawiska meteorologiczne |
Powodzie |
|
|
1270 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Frančić M., Kalendarz dziejów Krakowa, Kraków 1964, s. 22.
Dosłowny zapis źródła:
Powódź w Krakowie; prócz Wisły wylała Raba i Dunajec.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zjawiska meteorologiczne |
Powodzie |
|
Lato |
1270 |
0 |
0 |
lipiec |
|
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Mateszew S., Osadnictwo i stosunki własnościowe do końca XV wieku, [w:] Bochnia. Dzieje miasta i regionu, red. Kiryk F., Kraków 1980, s. 53.
Dosłowny zapis źródła:
Koniec XIII w. i pierwsze piętnastolecie XIV w. nie przyniosły, oprócz wymienionych wyżej nielicznych przypadków, żadnych wzmianek o nowych osadach; być może na pewne zwolnienie akcji osadniczej (co znajduje odbicie w barku dokumentów) wpłynął częściowo wielki wylew Wisły i Raby w lipcu 1270 r.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zjawiska meteorologiczne |
Mrozy |
|
|
1276 |
1276 |
0 |
|
wrzesień |
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Frančić M., Kalendarz dziejów Krakowa, Kraków 1964, s. 22.
Dosłowny zapis źródła:
Niesłychanie surowa zima, która zaczęła się już we wrześniu.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zjawiska meteorologiczne |
Wichury, wiatry |
|
|
1347 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Pęckowski Z., Ziemia miechowska. Zarys dziejów osadnictwa do końca XVIII wieku, Kraków 1992, s. 159.
Dosłowny zapis źródła:
Rozwój miasta hamowały wreszcie w znacznej mierze klęski żywiołowe — częste pożary, epidemie i wojny. Już wkrótce po lokacji miasta, w okresie walk Łokietka z Wacławem II o tron krakowski — kościół, klasztor, miasto i okoliczne się zostały zniszczone i splądrowane: […] w r. 1347 huragan obalił odbudowujące się zabudowania klasztorne.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zjawiska meteorologiczne |
Powodzie |
|
|
1381 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Wyrozumski J., Kraków do schyłku wieków średnich, [w: ] Dzieje Krakowa, t. 1, red. Bieniarzówna J., Kraków 1992, s. 249.
Dosłowny zapis źródła:
W 1381 r. zanotowano wylew Wisły, której woda podeszła """"prope murum civitatis"""", w pobliże muru miejskiego, […]."""""""" 1381 r. zanotowano wylew Wisły, której woda podeszła
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zjawiska meteorologiczne |
Powodzie |
|
|
0 |
0 |
1450 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Lubelskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Wojciechowski S., Sochacka A., Szczygieł R., Osady zaginione i o zmienionych nazwach historycznego województwa lubelskiego, [w:] Dzieje Lubelszczyzny, t. 4, Warszawa 1986, s. 63.
Dosłowny zapis źródła:
W XII w. Kazimierz Sprawiedliwy nadał Jaworzec premonstratenskom (norbertankom) zwierzynieckim, na tej przynajmniej podstawie posiadały go one w XIII w. Zniknęła ta wieś całkowicie jeszcze przed połową XV w., skoro Długosz już nie wiedział, gdzie mogła ona leżeć. Wiedział tylko, że pochłonęła ją Wisła. Lokalizujemy ją w dolinie Wisły między Kazimierzem a Puławami, gdzie dolina rzeki jest dostatecznie szeroka i gdzie mogły nastąpić przerzuty koryta rzeki, powodująć zagładę wsi Jaworzec.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zjawiska meteorologiczne |
Powodzie |
|
|
1462 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Szymański J., Słownik historyczno-geograficzny miasta Wojnicza, Wojnicz 1999, s. 24-25.
Dosłowny zapis źródła:
1462 po zmianie koryta Dunajca las i Łęg szczepanowski graniczy z Zamościem; powstała wyspa alias yssep [późniejsza wieś Isep] — AP Kraków, Pilzneńskie ziemskie, t. 22, s. 316.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zjawiska meteorologiczne |
Powodzie |
|
|
1468 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Frančić M., Kalendarz dziejów Krakowa, Kraków 1964, s. 41.
Dosłowny zapis źródła:
Wylew Wisły i zatopienie Stradomia.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zjawiska meteorologiczne |
Powodzie |
|
|
1470 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Mateszew S., Osadnictwo i stosunki własnościowe w powiecie dąbrowskim do końca XVIII wieku, [w:] Dąbrowa Tarnowska. Zarys dziejów miasta i powiatu, red. Kiryk F., Warszawa-Kraków 1974, s. 48.
Dosłowny zapis źródła:
Nieco informacji o niebezpieczeństwie ze strony tych rzek [Wisły i Dunajca] podaje nam Jan Długosz, np. w Czyżowie ok. 1470 roku Dunajec zabrał chaty, a 3 opustoszałe łany kmiece zajął dziedzic Stanisław Ligęza, natomiast Kozłów był często zalewany przez Dunajec i Wisłę; na częste wylewy Wisły narażony był także Mędrzechów.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zjawiska meteorologiczne |
Upały i susza |
|
|
1473 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Małopolskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Falniowska-Gradowska A., Ojców w dziejach i legendzie, Ojców 1995, s. 110.
Dosłowny zapis źródła:
W następnym roku katastrofalna posucha zniszczyla plony, płonęły lasy i zabudowania, […].
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zjawiska meteorologiczne |
Powodzie |
|
|
1493 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Podkarpackie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Gilewicz A., Przeworsk w okresie feudalnym i początkach kapitalizmu, [w:] Siedem wieków Przeworska. Szkice, studia i materiały z dziejów miasta, red. Kunysz A., Rzeszów 1974, s. 90.
Dosłowny zapis źródła:
Zresztą klęski elementarne, jak zarazy (1401, 1440) — wylewy rzek (1493),
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Jusiak Paweł
Postać digitalna:
|
| Zniszczenia wojenne |
|
|
|
1299 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Mazowieckie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
opracowanie
Adres bibliograficzny:
Dymek B., Historia i kultura Mazowsza do 1526 r., Żyrardów 2005, s. 102.
Dosłowny zapis źródła:
W 1299 r. książę Bolesław [II] został zmuszony do obrony Płocka przed Czechami, którzy oblegali miasto, ale nie zdołali go zdobyć […].
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Pietras Tomasz
Postać digitalna:
|
| Zniszczenia wojenne |
Miasta |
|
|
1325 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Mazowieckie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
opracowanie
Adres bibliograficzny:
Dymek B., Historia i kultura Mazowsza do 1526 r., Żyrardów 2005, s. 102.
Dosłowny zapis źródła:
Następca Bolesława — jego syn Wańko — nie potrafił uniezależnić się od Luksemburgów i Krzyżaków, co naraziło go na konflikt z Władysławem Łokietkiem, który w przymierzu z Litwinami w 1325 r. spalił Płock.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Pietras Tomasz
Postać digitalna:
|
| Zniszczenia wojenne |
|
|
|
1329 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Mazowieckie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
opracowanie
Adres bibliograficzny:
Dymek B., Historia i kultura Mazowsza do 1526 r., Żyrardów 2005, s. 102.
Dosłowny zapis źródła:
[W 1329 r.] Król [czeski] Jan Luksemburski w odwecie przerwał wyprawę na Litwę i obległ Płock, który zdobył.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Pietras Tomasz
Postać digitalna:
|
| Zniszczenia wojenne |
|
|
|
1462 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Łódzkie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
opracowanie
Adres bibliograficzny:
Dymek B., Historia i kultura Mazowsza do 1526 r., Żyrardów 2005, s. 193.
Dosłowny zapis źródła:
Pretendentów do zajęcia opuszczonej dzielnicy [rawskiej] nie brakowało. Swych praw dochodziła — nawet zbrojnie — Małgorzata, księżna oleśnicka, wnuczka Siemowita IV i córka Siemowita V. Jednak nie potrafiła — mimo poparcia części kasztelanów — zdobyć orężnie Rawy.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Pietras Tomasz
Postać digitalna:
|
| Zniszczenia wojenne |
|
|
|
1382 |
0 |
0 |
kwiecień |
|
|
7 |
0 |
0 |
Łódzkie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
opracowanie
Adres bibliograficzny:
Dymek B., Historia i kultura Mazowsza do 1526 r., Żyrardów 2005, s. 133.
Dosłowny zapis źródła:
Książę [płocki Siemowit IV] najpewniej już z myślą o koronie najpierw próbował wpłynąć na wybór przychylnego mu arcybiskupa gnieźnieńskiego. Starając się wpłynąć na kapitułę gnieźnieńską, po śmierci arcybiskupa [Janusza Suchywilka], powołując się na stare prawo ius spolii, za przykładem swego ojca czynił gwałty w dobrach arcybiskupich. Zajął posiadłości arcybiskupie, a następnie 7 kwietnia [1382] przystąpił do oblężenia Łowicza. Zamek ten trzymał nieprzyjazny Siemowitowi kasztelan gnieźnieński Dersław, który występuje również jako Dzierżek z Iwna. Pod naciskiem księcia kapituła gnieźnieńska wybrała nowego arcybiskupa, którym został dawny kanclerz mazowiecki, Dobrogost z Nowego Dworu, archidiakon krakowski i kantor gnieźnieński. Książę, powiadomiony o wyborze […] natychmiast zwinął oblężenie.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Pietras Tomasz
Postać digitalna:
|
| Zniszczenia wojenne |
|
|
|
1382 |
0 |
0 |
wrzesień |
|
|
0 |
0 |
0 |
Mazowieckie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
opracowanie
Adres bibliograficzny:
Dymek B., Historia i kultura Mazowsza do 1526 r., Żyrardów 2005, s. 133-134.
Dosłowny zapis źródła:
Gdy książę płocki [Siemowit IV] jeszcze uwikłany był rozwiązywaniem sprawy łowickiej, na Mazowsze Płockie z polecenia Ludwika [Węgierskiego] najechał Zygmunt Luksemburski, margrabia brandenburski […]. Nie chcąc tracić czasu na czele oddziałów węgierskich i polskich przez Kujawy udał się na Mazowsze, by spustoszyć dzielnicę Siemowita IV. Jakich zniszczeń dokonano, niestety nie wiemy. A. Swieżawski twierdzi: Ponieważ przeprawa przez Wisłę i zaatakowanie Płocka było dość trudne, najprawdopodobniejszym wydaje się, że ofiarą najazdu padło księstwo rawskie, a najpewniej szczególnie ucierpiała położona najbliżej Kujaw ziemia gostynińska. Zygmunt łupił Mazowsze, gdy dowiedział się w połowie września o śmierci Ludwika Węgierskiego. Wycofał się ze swymi oddziałami do Poznania […].
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Pietras Tomasz
Postać digitalna:
|
| Zniszczenia wojenne |
|
|
|
1383 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Łódzkie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
opracowanie
Adres bibliograficzny:
Dymek B., Historia i kultura Mazowsza do 1526 r., Żyrardów 2005, s. 134-135.
Dosłowny zapis źródła:
[…] rozruchy ogarnęły również [oprócz ścisłej Wielkopolski] Kujawy i częściowo ziemię łęczycką i sieradzką.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Pietras Tomasz
Postać digitalna:
|
| Zniszczenia wojenne |
Zbiorów |
|
|
1383 |
0 |
0 |
wrzesień |
|
|
0 |
0 |
0 |
Mazowieckie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
opracowanie
Adres bibliograficzny:
Dymek B., Historia i kultura Mazowsza do 1526 r., Żyrardów 2005, s. 140.
Dosłowny zapis źródła:
Pod dowództwem margrabiego [brandenburskiego] Zygmunta Luksemburskiego 10 sierpnia [1383 r.] pojawiło się w Nowym Sączu 12 tysięcy zbrojnych. Pod pretekstem, że książę [Siemowit IV] nie dotrzymał warunków rozejmu przedłużając oblężenie Kalisza, wsparty ostatecznie posiłkami krakowskimi i sandomierskimi, później również Domarata [z Pierzchna, starosty wielkopolskiego], we wrześniu uderzył na włości Siemowita. Znowu grabiono i palono przede wszystkim terytorium dawnego Księstwa Czerskiego. Siemowit widząc przeważające siły unikał walnej bitwy, swe wojska zamknął w zamkach, ale tym samym księstwo skazał na spustoszenie pożarami wszystkich posiadłości i pól, które należały do księcia Siemowita i jego ludzi i dopuścił się [Zygmunt] różnych, strasznych okrucieństw wobec tej części Mazowsza, która stanowiła właśność księcia Siemowita, by złamać potęgę i ukrócić usiłowania wspomnianego księcia Siemowita i zmusić go do złożenia hołdu córkom Ludwika — podawał Jan Długosz.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Pietras Tomasz
Postać digitalna:
|
| Zniszczenia wojenne |
Miasta |
|
Jesień |
1384 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Łódzkie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
opracowanie
Adres bibliograficzny:
Dymek B., Historia i kultura Mazowsza do 1526 r., Żyrardów 2005, s. 141-142.
Dosłowny zapis źródła:
Na podstawie analizy księgi ziemskiej łęczyckiej i innych dokumentów, J. Bieniak doszedł do wniosku, że pod koniec 1384 r. Siemowit [IV] opanował ziemię łęczycką, klasztor w Mogilnie, leżący w Wielkopolsce, ale w pobliżu Kujaw i północno-zachodnią część okręgu radomskiego, znajdującego się w Małopolsce. Potwierdzają to również późniejsze dokumenty Władysława Jagiełły. Ziemię łęczycką zajął sprawnie oddział pod dowództwem Bartosza z Odolanowa, najzdolniejszego dowódcy z otoczenia Siemowita. […] Łęczyca została zajęta dlatego, że w średniowiecznej Polsce pełniła ważną rolę. Centralnie położona, leżała na szlaku handlowym i była jednym z najbardziej umocnionych miast. […] Niestety przez wojów Bartosza została spustoszona i spalona. Już później więcej nie odzyskała swego dawnego znaczenia.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Pietras Tomasz
Postać digitalna:
|
| Zniszczenia wojenne |
|
|
|
1281 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Łódzkie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
opracowanie
Adres bibliograficzny:
Grabarczyk T., Nowak T., Mieszczanie wieluńscy do początków XVI wieku. Biogramy, Łódź-Wieluń 2008, s. 16.
Dosłowny zapis źródła:
Trzeba zaznaczyć, że ustanowienie Kalisza, jako wzoru dla ustroju Wielunia mogło mieć miejsce w czasie, gdy oba ośrodki znajdowały się pod panowaniem książąt wielkopolskich, a więc do lutego 1281 r., kiedy to w posiadanie ziemi rudzkiej wszedł książę wrocławski, Henryk IV Probus.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Pietras Tomasz
Postać digitalna:
|
| Zniszczenia wojenne |
|
|
Zima |
1287 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Łódzkie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
opracowanie
Adres bibliograficzny:
Grabarczyk T., Nowak T., Mieszczanie wieluńscy do początków XVI wieku. Biogramy, Łódź-Wieluń 2008, s. 16.
Dosłowny zapis źródła:
Na przełomie 1287/1288 r. ziemia rudzka wraz z Wieluniem została
opanowana przez księcia wielkopolskiego Przemysła II.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Pietras Tomasz
Postać digitalna:
|
| Zniszczenia wojenne |
|
|
|
0 |
1321 |
1323 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Łódzkie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
opracowanie
Adres bibliograficzny:
Grabarczyk T., Nowak T., Mieszczanie wieluńscy do początków XVI wieku. Biogramy, Łódź-Wieluń 2008, s. 17.
Dosłowny zapis źródła:
Zajęcie ziemi wieluńskiej przez Łokietka wiąże się z wojną śląską, jaką król Polski prowadził w latach 1321–1323. To właśnie najprawdopodobniej na mocy pokoju kończącego ten konflikt, zawartego 10 VIII 1323 r. w Krakowie, król Władysław
odzyskał m.in. Wieluń.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Pietras Tomasz
Postać digitalna:
|
| Zniszczenia wojenne |
|
|
|
1391 |
1391 |
1393 |
październik |
|
|
0 |
0 |
0 |
Łódzkie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
opracowanie
Adres bibliograficzny:
Grabarczyk T., Nowak T., Mieszczanie wieluńscy do początków XVI wieku. Biogramy, Łódź-Wieluń 2008, s. 20-22.
Dosłowny zapis źródła:
Pierwszą wojnę, jaką Jagiełło miał stoczyć, po wstąpieniu na tron Polski, była wyprawa przeciwko Władysławowi Opolczykowi. Bezpośrednią jej przyczyną było zastawienie przez księcia Zakonowi Krzyżackiemu zamku w Złotorii w ziemi dobrzyńskiej. Pierwsze potyczki z wojskami Władysława Opolczyka stoczono w początkach września 1391 r. na ziemi dobrzyńskiej pozostającej również
w jego posiadaniu. Główną wyprawę przeciwko śląskiemu księciu zaplanowano na koniec lata. Powołano pod broń pospolite ruszenie, na czele którego stanął Jagiełło oraz wojewoda i starosta krakowski Spytek z Melsztyna. Prócz rycerstwa na ekspedycję zabrano górników, co świadczy o tym, iż liczono się z prowadzeniem walk oblężniczych, podczas których mogła zaistnieć potrzeba robienia podkopów i rozsadzania murów. Z myślą o zdobywaniu twierdz zabrano też 5 dział, broń na ów czas bardzo nowoczesną. Aby utrudnić bawiącemu na Węgrzech Opolczykowi obronę
jego polskich posiadłości przygotowania okryto ścisłą tajemnicą. Wskazuje na to choćby notatka w księgach miasta Kazimierza, gdzie zanotowano, iż miasto wysyła konie i wozy na wyprawę versus Prussiam. Zebrane wojska ruszyły po 15 września. Początkowo armia obrała kierunek marszu mający sugerować, iż zmierza do ziemi dobrzyńskiej, by wkrótce zmienić kierunek marszu zwrócić się ku posiadłościom Władysława na pograniczu małopolsko–wielkopolskim. W literaturze przyjmuje się w związku z tym, że wcześniejsze informacje o wyprawie nad granicę z Zakonem
były najprawdopodobniej celową dezinformacją, mającą utrudnić przygotowania
do obrony przebywającemu na Węgrzech Opolczykowi. Nie da się jednak wykluczyć, że decyzja o zmiana celu wyprawy mogła zostać podjęta przez dowództwo już po wyruszeniu wojsk. Walki rozpoczęło oblężenie Olsztyna k. Częstochowy, który po trzech dniach skapitulował. Następnie wojska Jagiełły wkroczyły do ziemi wieluńskiej, w krótkim czasie zajmując ją niemal w całości. O przebiegu walk o Wieluń informuje Długosz, który podaje, iż miasto zostało wydane wojskom polskim. Świadczy to o tym, że mieszczanie nie bacząc na zasługi Władysław Opolczyka dla Wielunia, uznali, iż nie ma on większych szans w rywalizacji z armią Jagiełły. Nie chcąc narażać miasta na zniszczenie otworzyli bramy przed wojskami polskimi. Nie bez wpływu na decyzję wielunian miał zapewne fakt, iż poddawali się prawowitemu
władcy Polski. O ile zajęcie miasta nie przysporzyło wojskom królewskim kłopotu, o tyle o tutejszy zamek przyszło im stoczyć walkę. Obroną dowodził burgrabia Stańczyk z Rudy, pełniący tę funkcję z nominacji Opolczyka. Jak pisał Długosz „przez jakiś czas stawiał opór i kilku ludzi ugodził z zamku głazami”. Ostatecznie zamek zdobyto, a burgrabiego Stańczyka skazano na śmierć przez ścięcie mieczem. Wyroku jednak nie wykonano „ocaliła go łaska króla w ostatnim momencie, kiedy kat już podnosił miecz”, jak pisał o tym Długosz. W ten sposób, najprawdopodobniej w październiku 1391 r., Wieluń ponownie znalazł się pod bezpośrednim panowaniem króla Polski. Na opanowanie całej ziemi wieluńskiej trzeba było czekać kilka lat. W 1393 r. zdobyty został Ostrzeszów, a w 1396 r. skapitulował zamek w Bolesławcu. Warto w tym miejscu przypomnieć, że w trakcie badań archeologicznych na bolesławieckim zamku znaleziono m.in. dwie kamienne kule armatnie wagomiaru identycznego z tymi, które w liczbie 16 znajdują się w Wieluniu. Może to świadczyć o tym, że przez Wieluń transportowano amunicję do dział użytych w walkach o Bolesławiec.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Pietras Tomasz
Postać digitalna:
|
| Zniszczenia wojenne |
|
|
|
1432 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Łódzkie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
opracowanie
Adres bibliograficzny:
Grabarczyk T., Nowak T., Mieszczanie wieluńscy do początków XVI wieku. Biogramy, Łódź-Wieluń 2008, s. 25.
Dosłowny zapis źródła:
Ostatnie lata panowania Władysława Jagiełły przyniosły pierwsze napady na ziemię wieluńską ze strony Śląska. W 1432 r. na napadu dokonał oddział Dobiesława Puchały z Węgier k. Kalisza. Ten doświadczony żołnierz wszedł w bliskie kontakty z czeskimi taborytami. Stanął na czele jednego z oddziałów, który działał na Śląsku i zajął Kluczbork. Jego poczynania potajemnie popierane były przez Polskę. Nie jest więc jasne dlaczego w 1432 r., walcząc głównie na Śląsku i szkodząc tamtejszym książętom, miałby dokonać napaści na Wieluńskie. Wiadomo natomiast, że Dobiesław
został w końcu osaczony w Kluczborku przez wojska książąt śląskich Ludwika II brzeskiego i Bernarda opolskiego. Pod ich naciskiem zgodził się na pertraktacje, które miały się odbyć w czerwcu 1433 r. w Wieluniu.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Pietras Tomasz
Postać digitalna:
|
| Zniszczenia wojenne |
|
|
|
1435 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Łódzkie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
opracowanie
Adres bibliograficzny:
Grabarczyk T., Nowak T., Mieszczanie wieluńscy do początków XVI wieku. Biogramy, Łódź-Wieluń 2008, s. 28.
Dosłowny zapis źródła:
Po śmierci Jagiełły nasiliło się zagrożenie ze strony Śląska, skąd mieszkańcy ziemi wieluńskiej byli kilkakrotnie nękani najazdami band żołdaków. Długosz wspomina o napadzie „rabusiów i śląskich bandytów” na pograniczne ziemie w 1435 r. W odwecie kasztelan sądecki Krystyn z Koziegłów zebrawszy wojsko najechał ziemie śląskie, które pustoszył i grabił zmuszając książąt śląskich do zawarcia pokoju. Porozumienie przywracające pokój miało zostać zawarte 25 grudnia w Wieluniu, gdzie spotkali się przedstawiciele króla Władysława Warneńczyka z delegacją śląską. Ustalono, że obie strony będą ścigać i surowo karać sprawców napadów na przygraniczne terytoria.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Pietras Tomasz
Postać digitalna:
|
| Zniszczenia wojenne |
|
|
|
1442 |
0 |
0 |
czerwiec |
|
|
0 |
0 |
0 |
Łódzkie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
opracowanie
Adres bibliograficzny:
Grabarczyk T., Nowak T., Mieszczanie wieluńscy do początków XVI wieku. Biogramy, Łódź-Wieluń 2008, s. 28.
Dosłowny zapis źródła:
W czerwcu 1442 r. okolice Wielunia najechał oddział Leonarda Aschenheimera. Byli to najemnicy przysłani do Wrocławia przez królową węgierską Elżbietę, która do wojny z Polską chciała nakłonić Wrocław, a ile to możliwe cały Śląsk. Liczyła, że dzięki temu zmusi króla Polski i Węgier Władysława III do powrotu do Polaki, co pozwoli jej zwolennikom nad Dunajem zakończyć zwycięsko wojnę domową. Wprawdzie nie udało się Elżbiecie pozyskać poparcia ogółu książąt śląskich, jednak przekonała do wojny z Polską Wrocław. Wysłany do tego miasta oddział Aschenheimera miał za zadanie wesprzeć Ślązaków w starciu z Polską. Wojska wrocławskie uderzyły na ziemię wieluńską, gdzie złupiły i spaliły wiele wsi. W trakcie tej wyprawy zajęły, a następnie zniszczyły Wieruszów. Grabiąc kolejne osady oddział Aschenheimera dotarł na przedmieścia Wielunia. Miasta jednak nie zdobył i ostatecznie wycofał się nie napotykając na większy opór.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Pietras Tomasz
Postać digitalna:
|
| Zniszczenia wojenne |
|
|
Jesień |
1447 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Łódzkie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
opracowanie
Adres bibliograficzny:
Grabarczyk T., Nowak T., Mieszczanie wieluńscy do początków XVI wieku. Biogramy, Łódź-Wieluń 2008, s. 29.
Dosłowny zapis źródła:
Pokój ten [zawarty w Wieluniu w październiku t.r.] nie był jednak trwały. Jeśli Długosz zachował właściwą chronologię wydarzeń, to już wkrótce po podpisaniu układu, doszło do kolejnego napadu na ziemię wieluńską. Dokonał go jeszcze w 1447 r. śląski rycerz Jan z Katowic, który złupił wiele wsi, nic natomiast nie wiadomo aby zaatakował miasto. Także tym razem napastnicy nie napotkali na żaden opór.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Pietras Tomasz
Postać digitalna:
|
| Zniszczenia wojenne |
|
|
|
1627 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Śląskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Musioł L., Szeroka. Monografia historyczna, b.mw. 1954, mps, s. 57.
Dosłowny zapis źródła:
W Szerokiej dwukrotnie włamali się żołnierze do kościoła w r. 1627 i wyrabowali kościół doszczętnie […].
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Dziwoki Julia
Postać digitalna:
|
| Zniszczenia wojenne |
|
|
|
1694 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Śląskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Musioł L., Szeroka. Monografia historyczna, b.mw. 1954, mps, s. 57.
Dosłowny zapis źródła:
Po raz drugi już za czasów katolickich, kościół szerocki został zupełnie wyrabowany przez grasujacą tu w południowo — pszczyńskich parafiach rozbójniczą bandę braci Klimczoków z Zywieckiego. Było to w roku 1694.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Dziwoki Julia
Postać digitalna:
|
| Masowe choroby zakaźne |
Epidemie |
Zwiększenie umieralności |
|
1760 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Śląskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Polak H., Dzieje Bełku, Czerwionka - Leszczyny 2002, s. 83.
Dosłowny zapis źródła:
Cyklicznie też pojawiały się epidemie chorób zakaźnych. Tak było też w 1760 r., kiedy to ofiarami ospy stały się przede wszystkim najmłodsze dzieci.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Dziwoki Julia
Postać digitalna:
|
| Masowe choroby zakaźne |
Epidemie |
Zwiększenie umieralności |
|
0 |
1659 |
1663 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
|
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Janczak J., Klęski elementarne, [w:] Historia chłopów polskich, red. Inglot S., t. 1, Częstochowa 1970, s. 55.
Dosłowny zapis źródła:
Znaczne ofiary pochłaniały także towarzyszące działaniom wojennym liczne i częste epidemie. Szczególne nasilenie morowego powietrza przypadało na lata 1659—1663, 1705—1714 i 1768—1770. Na przykład w latach 1709—1710 na samych tylko Mazurach zmarło około 80 000 ludzi.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Dziwoki Julia
Postać digitalna:
|
| Masowe choroby zakaźne |
Epidemie |
Zwiększenie umieralności |
|
0 |
1705 |
1714 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
|
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Janczak J., Klęski elementarne, [w:] Historia chłopów polskich, red. Inglot S., t. 1, Częstochowa 1970, s. 55.
Dosłowny zapis źródła:
Znaczne ofiary pochłaniały także towarzyszące działaniom wojennym liczne i częste epidemie. Szczególne nasilenie morowego powietrza przypadało na lata 1659—1663, 1705—1714 i 1768—1770. Na przykład w latach 1709—1710 na samych tylko Mazurach zmarło około 80 000 ludzi.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Dziwoki Julia
Postać digitalna:
|
| Masowe choroby zakaźne |
Epidemie |
Zwiększenie umieralności |
|
0 |
1768 |
1770 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
|
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Janczak J., Klęski elementarne, [w:] Historia chłopów polskich, red. Inglot S., t. 1, Częstochowa 1970, s. 55.
Dosłowny zapis źródła:
Znaczne ofiary pochłaniały także towarzyszące działaniom wojennym liczne i częste epidemie. Szczególne nasilenie morowego powietrza przypadało na lata 1659—1663, 1705—1714 i 1768—1770. Na przykład w latach 1709—1710 na samych tylko Mazurach zmarło około 80 000 ludzi.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Dziwoki Julia
Postać digitalna:
|
| Masowe choroby zakaźne |
Epidemie |
Zwiększenie umieralności |
|
0 |
1709 |
1710 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Warmińsko-Mazurskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Janczak J., Klęski elementarne, [w:] Historia chłopów polskich, red. Inglot S., t. 1, Częstochowa 1970, s. 55.
Dosłowny zapis źródła:
Znaczne ofiary pochłaniały także towarzyszące działaniom wojennym liczne i częste epidemie. Szczególne nasilenie morowego powietrza przypadało na lata 1659—1663, 1705—1714 i 1768—1770. Na przykład w latach 1709—1710 na samych tylko Mazurach zmarło około 80 000 ludzi.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Dziwoki Julia
Postać digitalna:
|
| Masowe choroby zakaźne |
Epidemie |
Zwiększenie umieralności |
|
1622 |
1622 |
1711 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Śląskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Snoch B., Podobiński S., Encyklopedyczny słownik regionu częstochowskiego, Częstochowa 2000, s. 48.
Dosłowny zapis źródła:
W latach 1622-1711 kilkakrotnie epidemia nawiedzała Krzepice (1622, 1629, 1634, 1652) — zmarło wówczas 388 osób, (1662, 1680, 1708, 1709,1711), i okoliczne wsie. W latach 1622 — 1623 epidemia wyludniła Kłobuck, zbierając żniwo również w 1630 r. W 1629-1630 w wyniku epidemii 1/4 domów w Częstochowie stała pusta. Zaraza dotknęła Kłobuck w 1661, a w 1708 r. Częstochowę i Olesno.
W 1679 r, w dolinie Liswarty panowała zimnica, dziesiątkując ludność wiejską. W 1737 i 1846 szalał tyfiis, powodując wprowadzenie kordonu sanitamego na granicy z Prusami. Straszliwe skutki przynosiła także epidemia cholery. Dotknęła ona Lelów (1831), Kłobuck (1847), Częstochowę, Krzepice (1832, 1833, 1846-1848, 1852-1853, 1871-1872). Szczególnie dotkliwy był rok 1848, kiedy cholera spustoszyła wiele parafii, m.in.. Danków (zmarły 172 osoby), Praszka (zm. 387 osób), Starokrzepice (zm. 124 osoby), Wąsosz (zm. 137 osób). W 1772 r. w regionie wystąpiła ospa, która występowała często w XVIII stuleciu.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Dziwoki Julia
Postać digitalna:
|
| Masowe choroby zakaźne |
Epidemie |
Zwiększenie umieralności |
|
1629 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Śląskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Snoch B., Podobiński S., Encyklopedyczny słownik regionu częstochowskiego, Częstochowa 2000, s. 48.
Dosłowny zapis źródła:
Epidemia dżumy pustoszyła okolice Częstochowy i Koziegłów w 1654 r., kiedy to w Koziegłówkach pozostało tylko 16 osób. W latach 1622-1711 kilkakrotnie epidemia nawiedzała Krzepice (1622, 1629, 1634, 1652) — zmarło wówczas 388 osób, (1662, 1680, 1708, 1709,1711), i okoliczne wsie. W latach1622 — 1623 epidemia wyludniła Kłobuck, zbierając żniwo również w 1630 r. W 1629-1630 w wyniku epidemii 1/4 domów w Częstochowie stała pusta. Zaraza dotknęła Kłobuck w 1661, a w 1708 r. Częstochowę i Olesno.
W 1679 r, w dolinie Liswarty panowała zimnica, dziesiątkując ludność wiejską. W 1737 i 1846 szalał tyfiis, powodując wprowadzenie kordonu sanitamego na granicy z Prusami. Straszliwe skutki przynosiła także epidemia cholery. Dotknęła ona Lelów (1831), Kłobuck (1847), Częstochowę, Krzepice (1832, 1833, 1846-1848, 1852-1853, 1871-1872). Szczególnie dotkliwy był rok 1848, kiedy cholera spustoszyła wiele parafii, m.in.. Danków (zmarły 172 osoby), Praszka (zm. 387 osób), Starokrzepice (zm. 124 osoby), Wąsosz (zm. 137 osób). W 1772 r. w regionie wystąpiła ospa, która występowała często w XVIII stuleciu.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Dziwoki Julia
Postać digitalna:
|
| Masowe choroby zakaźne |
Epidemie |
Zwiększenie umieralności |
|
1634 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Śląskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Snoch B., Podobiński S., Encyklopedyczny słownik regionu częstochowskiego, Częstochowa 2000, s. 48.
Dosłowny zapis źródła:
Epidemia dżumy pustoszyła okolice Częstochowy i Koziegłów w 1654 r., kiedy to w Koziegłówkach pozostało tylko 16 osób. W latach 1622-1711 kilkakrotnie epidemia nawiedzała Krzepice (1622, 1629, 1634, 1652) — zmarło wówczas 388 osób, (1662, 1680, 1708, 1709,1711), i okoliczne wsie. W latach1622 — 1623 epidemia wyludniła Kłobuck, zbierając żniwo również w 1630 r. W 1629-1630 w wyniku epidemii 1/4 domów w Częstochowie stała pusta. Zaraza dotknęła Kłobuck w 1661, a w 1708 r. Częstochowę i Olesno.
W 1679 r, w dolinie Liswarty panowała zimnica, dziesiątkując ludność wiejską. W 1737 i 1846 szalał tyfiis, powodując wprowadzenie kordonu sanitamego na granicy z Prusami. Straszliwe skutki przynosiła także epidemia cholery. Dotknęła ona Lelów (1831), Kłobuck (1847), Częstochowę, Krzepice (1832, 1833, 1846-1848, 1852-1853, 1871-1872). Szczególnie dotkliwy był rok 1848, kiedy cholera spustoszyła wiele parafii, m.in.. Danków (zmarły 172 osoby), Praszka (zm. 387 osób), Starokrzepice (zm. 124 osoby), Wąsosz (zm. 137 osób). W 1772 r. w regionie wystąpiła ospa, która występowała często w XVIII stuleciu.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Dziwoki Julia
Postać digitalna:
|
| Masowe choroby zakaźne |
Epidemie |
Zwiększenie umieralności |
|
1652 |
0 |
0 |
|
|
|
0 |
0 |
0 |
Śląskie |
Rozwiń
|
Nazwa źródła:
Adres bibliograficzny:
Snoch B., Podobiński S., Encyklopedyczny słownik regionu częstochowskiego, Częstochowa 2000, s. 48.
Dosłowny zapis źródła:
Epidemia dżumy pustoszyła okolice Częstochowy i Koziegłów w 1654 r., kiedy to w Koziegłówkach pozostało tylko 16 osób. W latach 1622-1711 kilkakrotnie epidemia nawiedzała Krzepice (1622, 1629, 1634, 1652) — zmarło wówczas 388 osób, (1662, 1680, 1708, 1709,1711), i okoliczne wsie. W latach 1622 — 1623 epidemia wyludniła Kłobuck, zbierając żniwo również w 1630 r. W 1629-1630 w wyniku epidemii 1/4 domów w Częstochowie stała pusta. Zaraza dotknęła Kłobuck w 1661, a w 1708 r. Częstochowę i Olesno.
W 1679 r, w dolinie Liswarty panowała zimnica, dziesiątkując ludność wiejską. W 1737 i 1846 szalał tyfiis, powodując wprowadzenie kordonu sanitamego na granicy z Prusami. Straszliwe skutki przynosiła także epidemia cholery. Dotknęła ona Lelów (1831), Kłobuck (1847), Częstochowę, Krzepice (1832, 1833, 1846-1848, 1852-1853, 1871-1872). Szczególnie dotkliwy był rok 1848, kiedy cholera spustoszyła wiele parafii, m.in.. Danków (zmarły 172 osoby), Praszka (zm. 387 osób), Starokrzepice (zm. 124 osoby), Wąsosz (zm. 137 osób). W 1772 r. w regionie wystąpiła ospa, która występowała często w XVIII stuleciu.
Oryginalny zapis daty:
Naziwsko i imię zbierającego:
Dziwoki Julia
Postać digitalna:
|
